Aktualności
85. urodziny Romualda Twardowskiego
2015-06-15
17 czerwca jubileusz 85 urodzin świętuje Romuald Twardowski – kompozytor, pedagog, autor dzieł orkiestrowych, chóralnych i scenicznych. Z tej okazji w dniu urodzin w Sali Koncertowej Biblioteki Materiałów Orkiestrowych w Warszawie (ul. Fredry 8) o godzinie 19:30 odbędzie się koncert jubileuszowy.
W programie koncertu znalazły się utwory:
Mała sonata na fortepian (1958), wyk. Rafał Maciąg
Trzy Etiudy – Kaprysy na skrzypce solo (1992), wyk. Andrzej Gębski
Dwie pieśni warmińskie do słów ludowych (1960) (Furały Jaskółki, Kani ty, Jaśku), wyk. Dorota Całek - sopran, Antoni Lichomanow - fortepian
Sonata breve na fortepian (1979), wyk. Rafał Maciąg
Patrz, morze – sł. Zbigniew Herbert (2008), wyk. Dorota Całek - sopran, Antoni Lichomanow - fortepian
Pavana i Tarantella na skrzypce i fortepian (2013), wyk. Andrzej Gębski -skrzypce, Antoni Lichomanow - fortepian
Romuald Twardowski urodził się 17 czerwca 1930 roku w Wilnie. Pierwsze, dziecięce reminiscencje z tego przechodzącego w owym czasie liczne przeobrażenia miasta stały się dla kompozytora niesłabnącym źródłem inspiracji twórczych. To tu właśnie, już w czasie wojny, rozpoczął naukę gry na skrzypcach, które podarował mu były muzyk orkiestry petersburskiej, stając się prędko pierwszym nauczycielem Twardowskiego. To tu nasiąkał brzmieniami muzyki kościelnej, której od pierwszych lat słuchał z szeroko otwartymi uszami, nie tylko w czasie liturgii katolickich, lecz także prawosławnych. W wileńskim teatrze na Pohulance przeżywał swoje pierwsze operowe wzruszenia, które w przyszłości miały stać się bodźcem do twórczego zmierzenia się z tym gatunkiem. Także w Wilnie zrodziła się jego fascynacja organami – instrumentem, z którym sam związał się bliżej tuż po wojnie, kiedy to został poproszony o ubogacanie mszy w kościele bonifratrów. Twardowski, nie mając wówczas żadnego doświadczenia w grze na organach, szybko przyswoił podstawy gry na fortepianie, by już po kilku miesiącach po raz pierwszy zasiąść przy kościelnym instrumencie. W kolejnych latach pracował również w kościele misjonarzy, a także w koście św. Jana – tym samym, w którym sto lat wcześniej grał Stanisław Moniuszko (więcej w artykule Karoliny Kolinek-Siechowicz w czasopismie "Scala")
Najczęściej czytane:
Blisko 400 muzyków i chórzystów, boska interwencja i absolutny triumf kompozytora – prawykonanie oratorium pasyjnego Męka Pana naszego Jezusa Chrystusa w 1838 r. wprost zelektryzowało muzyczną Warszawę. Dzieło to uznaje się za najwybitniejsze osiągnięcie polskiej muzyki religijnej XIX wieku. Dlaczego jednak do premierowego wykonania doszło dopiero w czerwcu, nie zaś – jak zamierzał twórca – w czasie Wielkiego Tygodnia? W kolejnej odsłonie cyklu Historia pewnego utworu przyjrzymy się niedotrzymanym obietnicom i przetrzymanym nutom.
Fundacja Pamięci Johna Simona Guggenheima (The John Simon Guggenheim Memorial Foundation) ogłosiła tegorocznych stypendystów Guggenheima – 198 wybitnych osób ze świata nauki i sztuki współczesnej, reprezentujących 53 dyscypliny, wybranych w rygorystycznym procesie aplikacji spośród prawie 3500 kandydatów. Wśród stypendystów, którzy otrzymali grant na realizację swojej działalności, jest Krzysztof Wołek – kompozytor związany z Polskim Wydawnictwem Muzycznym.
Écoute na sopran i kwartet smyczkowy jest nową wersją kompozycji Słuchaj na sopran, klarnet, skrzypce, perkusję i fortepian, której prawykonanie odbyło się w grudniu ubiegłego roku w podczas bydgoskiego Festiwalu Art Mintaka. 22 kwietnia dzieło zostanie wykonane po raz pierwszy podczas paryskiego festiwalu, prezentującego najnowszą muzykę europejską.
Jagoda Szmytka jest kompozytorką, artystką i badaczką artystyczną. Muzykę łączy ze sztukami pięknymi i głęboką refleksją z zakresu takich dziedzin humanistyki, jak filozofia, estetyka czy historia sztuki. W katalogu jej twórczości znajdziemy m.in. dzieła solowe, utwory pisane na amplifikowane zespoły kameralne, instalacje performatywne, a także kompozycje wpisujące się w konwencję teatru muzycznego. W kwietniu, jako nasza Kompozytorka Miesiąca, odkrywa przed nami tajemnice procesu twórczego i zaprasza w gościnne progi swojej pracowni kompozytorskiej.
Aż trzy publikacje książkowe wydane przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne w minionym roku zostały nominowane w konkursie PTWK Najpiękniejsze Książki Roku 2024. Jury doceniło pozycje: Muzyka Polska po Szymanowskim Adriana Thomasa, Estetyka muzyki Rogera Scrutona oraz Karnawał zwierząt Piotra Kamińskiego.
Jean-Philippe Rameau (1683-1764) wzbudzał wiele emocji. Wywarł nieoceniony wpływ na bieg historii i teorii muzyki, a jego spojrzenie na zasady rządzące kompozycją było – jak na XVIII wiek – innowacyjne. Postać francuskiego muzyka o wszechstronnych zainteresowaniach i oświeceniowym umyśle przybliża Christophe Rousset w najnowszej Małej Monografii wydanej przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne. Premiera książki już dziś.
Natura, budząca się znów do życia feerią barw i zapachów, przynosi nam także nowe, wiosenne bogactwo dźwięków i muzycznych inspiracji. Kwiecień witamy prawykonaniami dwóch dzieł z katalogu Polskiego Wydawnictwa Muzycznego: Karatachi no Hana Marcela Chyrzyńskiego we Wrocławiu i SurVanTutti Hanny Kulenty w Krakowie.
Filharmonia Świętokrzyska im. Oskara Kolberga w Kielcach ogłasza konkurs kompozytorski na utwór symfoniczny inspirowany nowelą Stefana Żeromskiego „Puszcza jodłowa”, a w szczególności jednym z zawartych w niej wątków: historycznym, przyrodniczym lub magicznym. Konkurs wpisuje się w Rok Stefana Żeromskiego – 20 listopada 2025 minie bowiem setna rocznica śmierci pisarza.
Podczas Gali Muzyki Klasycznej, która odbyła się w 30 marca w siedzibie Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, poznaliśmy laureatów Fryderyków – najważniejszych polskich nagród fonograficznych, przyznanych w dwunastu kategoriach. ANAKLASIS, marka prężnie działającą pod auspicjami Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, została uhonorowana aż trzema statuetkami.
Józef Koffler uznawany dziś za „pierwszego polskiego dodekafonistę” będzie bohaterem spotkania organizowanego przez Związek Kompozytorów Polskich, które zwieńczy prawykonanie odnalezionego po dziewięćdziesięciu latach od powstania Kwartetu smyczkowego op. 20.
