Aktualności
Wywiad z autorkami „Wiolinkowych opowieści”
2025-01-21
Czy Wesoły Franiu istnieje naprawdę i czemu Kotek Tęsknotek jest smutny? O procesie nadawania tytułów utworom i współpracy przy tworzeniu publikacji nutowej dla dzieci opowiadają Patrycja Budziacka i Natalia Drozen-Czaplińska – autorki zbioru Wiolinkowe opowieści na skrzypce i fortepian wydanego w Serii Pedagogicznej PWM.
Skąd wziął się pomysł na stworzenie Wiolinkowych opowieści?
Patrycja Budziacka: Wiolinkowe opowieści to zapis myśli muzycznych, które na przestrzeni lat pojawiały się w mojej głowie. W pewnym momencie pojawił się impuls, żeby przelać te myśli na papier. Kiedy już to zrobiłam, uznałam, że gdyby odpowiednio je rozwinąć i skomponować atrakcyjny akompaniament fortepianu, mogłyby z tego powstać bardzo dobre utwory.
Jak przebiegała współpraca i jak podzieliłyście się pracą?
Natalia Drozen-Czaplińska: Współpraca przebiegała bardzo dobrze. To był czas licznych rozmów, częstych wymian zdań i spostrzeżeń oraz spotkań, podczas których grałyśmy nasze utwory i dokonywałyśmy mnóstwa modyfikacji. Patrycja była inicjatorką całego przedsięwzięcia. Stworzyła partię skrzypiec, natomiast ja miałam za zadanie stworzenie partii fortepianu, uwzględniając jej uwagi i życzenia, ponieważ Patrycja miała w głowie już jakieś pomysły, miała też pomysł na fakturę fortepianową. To, co uważam za szczególnie cenne to fakt, że nie było tu dominacji żadnej ze stron. Obie współpracowałyśmy od początku do końca razem, ponieważ miałyśmy wspólny cel , którym było stworzenie spójnej całości, w której obie partie korespondują ze sobą.
Do kogo kierujecie Wiolinkowe opowieści?
Patrycja Budziacka: Wiolinkowe opowieści skierowane są do najmłodszych skrzypków, czyli uczniów I stopnia szkół muzycznych wraz z towarzyszeniem fortepianu, czyli nauczyciela akompaniatora. Mogą być też wykonywane w ramach zespołu kameralnego, również w składzie skrzypce i fortepian.
Co Waszym zdaniem jest szczególnie cenne w tej publikacji?
Patrycja Budziacka: Każdy utwór został osadzony w takiej tonacji, że wykonując partię skrzypiec ma się wrażenie, że gra się ją bardzo wygodnie – potocznie mówiąc, utwory są „pod palcami”. Kolejną ważną wartością moim zdaniem jest to, że każdy utwór rozwija układ kwartowy lewej ręki oraz to, że możemy na bazie tych utworów doskonalić umiejętność gry tak zwanymi „zwrotnymi smyczkami”. Myślę, że partia fortepianu została napisana w sposób po prostu magiczny i pięknie koresponduje z partią skrzypiec, dzięki czemu świetnie wprowadza młodego skrzypka w świat muzyki kameralnej.
Jak powstawały tytuły do tych miniatur?
Patrycja Budziacka: Ten proces był dość ciekawy. W przypadku trzech utworów – Wesoły Franiu, Detektyw Wiolinko i Japońska melodia stało się to niemal natychmiast po napisaniu pierwszych dwóch, może trzech taktów. Po prostu od początku wiedziałyśmy, że detektyw Wiolinko jest takim „skrzypcowym Jamesem Bondem”, a Japońska melodia od pierwszych dźwięków zawierała w sobie motywy… melodii japońskiej – sprawa była jasna. Z kolei bohaterem Wesołego Frania jest Franiu – synek Natalii, a mój siostrzeniec. Inna sytuacja miała miejsce w przypadku utworu Kotek Tęsknotek. Udało nam się napisać utwór smutny, nostalgiczny. Aby ułatwić uczniom odnalezienie w sobie tego nastroju, powstał Kotek Tęsknotek – bo większość dzieci po prostu lubi kotki!
Natalia Drozen-Czaplińska: W przypadku trzech utworów nie miałyśmy pomysłów na tytuły – dlatego zasięgnęłyśmy opinii naszej rodziny. Pomogli nam w tym nasi mężowie! Mój mąż wymyślił tytuł Dzień na wsi, a mąż Patrycji – Taniec przeplataniec oraz Na karuzeli.
Komu dedykowane są Wiolinkowe opowieści?
Patrycja Budziacka: Dedykujemy je panu Janowi Ryszowi – mojemu pierwszemu nauczycielowi skrzypiec w Zespole Szkół Muzycznych imienia Ignacego Jana Paderewskiego w Krośnie. Pan Jan to człowiek o anielskiej cierpliwości i złotym sercu!
Czy macie w planach napisanie kolejnego zeszytu Wiolinkowych opowieści?
Patrycja Budziacka: Nie mamy w planach kontynuacji, ale mamy szereg innych naprawdę ciekawych pomysłów na stworzenie nowych publikacji.
Natalia Drozen-Czaplińska: Ale na to trzeba będzie trochę poczekać!
Zobacz Wiolinkowe opowieści w Księgarni Muzycznej PWM [KLIK]!
fot. Angelika Barnowska-Nawara / PWM
Najczęściej czytane:
Występuje na najsłynniejszych estradach muzycznych: nowojorskich Carnegie Hall i Lincoln Center, Concertgebouw w Amsterdamie, na BBC Proms w londyńskiej Royal Albert Hall czy wiedeńskich Musikverein i Konzerthaus. W lutym 2021 roku podpisała ekskluzywny kontrakt z prestiżowym wydawnictwem fonograficznym Deutsche Grammophon. Od tego roku Bomsori Kim nosi zaszczytny tytuł ambasadorki twórczości Grażyny Bacewicz, na całym świecie bowiem wykonuje i promuje muzykę tej najważniejszej polskiej kompozytorki.
Filharmonia Pomorska im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy zaprasza do udziału w Konkursie Kompozytorskim na utwór symfoniczny inspirowany gobelinem Jerzego Krechowicza Piesomen Antropon (Uczyńmy Człowieka) Ceta.Konkurs adresowany jest do profesjonalnych kompozytorów urodzonych przed 10 kwietnia 1999 r. Termin zgłoszenia partytur upływa z dniem 1 kwietnia 2025 roku.
70 lat temu ukazał się literacki portret Fryderyka Chopina pióra Jarosława Iwaszkiewicza, który na stałe wpisał się do kanonu literatury poświęconej kompozytorowi. Teraz, dzięki staraniom Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, powraca na półki w specjalnej, odświeżonej, jubileuszowej edycji. Premiera nowego wydania już 26 lutego.
W lutym zaglądamy do pracowni Sławomira Kupczaka – kompozytora związanego z Polskim Wydawnictwem Muzycznym od ponad dwunastu lat. Tworzy muzykę solową, kameralną, symfoniczną, elektroakustyczną, teatralną oraz filmową. Jak sam przyznaje, komponowanie jest procesem złożonym i skomplikowanym, ale jednocześnie jest też przygodą, niosącą ze sobą sporą radość. Na jego biurku znajdziemy całkiem sporo urządzeń i przyrządów służących tworzeniu kolejnych utworów.
Muzyczne spotkania odbywające się w ramach tegorocznego jubileuszu 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego będą okazją do poznania najpiękniejszych dzieł muzyki kameralnej i chóralnej oraz zacieśnienia więzi między słuchaczami a kompozytorami i wykonawcami. Nie zabraknie również utworów solowych skomponowanych na dzwony carillonu. Do wspólnego świętowania podczas jubileuszowych koncertów zapraszamy w dniach 7–8 marca do Narodowego Forum Muzyki im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu.
W ramach obchodów jubileuszu 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego zapraszamy do różnych przestrzeni NFM na spotkania edukacyjne. W ciągu dwóch dni świętowania odbędzie się szereg wydarzeń, które pozwolą uczestnikom na głębsze poznanie historii polskiej muzyki oraz jej twórców.
To już osiemdziesiąt lat od kiedy Polskie Wydawnictwo Muzyczne wspiera rozwój polskiej kultury muzycznej na świecie. Przypadający w 2025 roku jubileusz Oficyna uświetni serią koncertów z udziałem artystów najwyższej próby w renomowanych salach koncertowych w Polsce. Podczas licznych aktywności muzycznych i edukacyjnych towarzyszyć nam będzie najlepsza polska twórczość. Do wspólnego świętowania zapraszamy już 7 i 8 marca do Wrocławia!
W lutym po raz pierwszy wykonane zostaną najnowsze utwory Agaty Zubel i Zygmunta Krauze. Chociaż oba dzieła różnią się od siebie pod względem obsady czy sposobu konstrukcji, to w przypadku źródła inspiracji łączy je eksploracja zagadnień związanych z malarstwem.
Współczesny jazz i XV-wieczna polifonia – czy te światy da się pogodzić? Ależ tak! Dowodem na to jest płyta LAETA MUNDUS od wytwórni ANAKLASIS, która splata głosy dwóch epok w swoistą harmonię sfer. Od 29 stycznia album dostępny jest także na winylu.
Przeglądając spisy dzieł Franciszka Lessla, wśród kompozycji na fortepian i orkiestrę znajdziemy Kaprys i wariacje op. 10 oraz Potpourri op. 12. Nie wszyscy wiedzą jednak, że pod tymi tytułami tak naprawdę kryje się... jeden i ten sam utwór! Jak do tego doszło i co wspólnego mają z tym lipska prasa muzyczna, Tadeusz Kościuszko i polskie damy? W nowym cyklu „Historia pewnego utworu” co miesiąc weźmiemy pod lupę wybraną kompozycję – przypomnimy najciekawsze wątki związane z genezą jej powstania, procesem twórczym, recepcją i dalszymi dziejami.
