PWM

Szukaj
Zaawansowane
Rzeczpospolita Polska
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
biuletyn informacji publicznej

Antoni Kątski

Antoni Kątski

1817-1899

Antoni Kątski, urodził się 27 października 1817 roku w Krakowie, zmarł 7 grudnia 1899 w miejscowości Iwanicze koło Nowogrodu, pianista, kompozytor, syn Grzegorza. Gry na fortepianie uczył się najpierw u swego ojca, pod koniec lat 20. był prawdopodobnie uczniem Szkoły Głównej Muzyki w Warszawie. W latach 1829-1830 uczył się u J. Fielda w Moskwie, a następnie u S. Sechtera (kompozycja) i S. Thalberga (fortepian). Po raz pierwszy wystąpił publicznie (wraz z bratem Karolem) w Krakowie w wieku 4 lat (3 lutego 1822 roku). Od tej pory występował stale jako „cudowne dziecko” w Warszawie i innych miastach Polski, a także w Wiedniu, na Węgrzech i w Rosji.

Bardzo wcześnie rozpoczął też komponowanie. Jego pierwsze utwory – „Taniec polski i anglez”, „Taniec polski i mazur” – były wydane w Warszawie w 1825 roku. W czasie pobytu w Paryżu został sędzią konkursów konserwatorium paryskiego. W 1849 roku rozpoczął tournées po Europie; koncertował w Madrycie i Sewilli (także na dworze królewskim). Następnie udał się do Portugalii; występował w Lizbonie, gdzie na życzenie króla opracował projekt reorganizacji tamtejszego konserwatorium, za co otrzymał Order Niepokalanego Poczęcia.

W latach 1851-1853 przebywał w Berlinie jako nauczyciel gry na fortepianie księżniczki pruskiej Ludwiki i nadworny pianista. W tym czasie koncertował w wielu miejscach Niemiec i Austrii, a także odbył podróż koncertową z bratem Apolinarym do Polski, Grecji, Turcji, Egiptu i Włoch. W latach 1854-1867 przebywał w Petersburgu; założył tam Towarzystwo Miłośników Muzyki Klasycznej i działał tam jako pedagog. W dalszym ciągu koncertował, sam albo z bratem Apolinarym w wielu miastach Rosji. Skomponował tam „Symfonię a-moll” op.220, którą dedykował carowi w nadziei otrzymania stanowiska dworskiego pianisty. W 1867 roku przeniósł się do Londynu, gdzie mieszkał przez 16 lat, zajmując się pedagogiką muzyczną i komponowaniem. W 1883 wyjechał na stałe do USA, początkowo do Buffalo, później do stanu Michigan i tam objął stanowisko profesora konserwatorium w Grand Rapids. Równocześnie odbywał liczne tournées po USA, a w 1890 roku występował również w Japonii. W 1897 rozpoczął wielką podróż koncertową dookoła świata, która obejmowała Australię, Nową Zelandię, Indie, Chiny, Japonię, Syjam, a także Polskę i Rosję. Posiadał liczne medale i ordery nadawane mu przez koronowane głowy w całej Europie.

Zofia Chechlińska, Encyklopedia muzyczna PWM, KLŁ