PWM

Szukaj
Zaawansowane
Rzeczpospolita Polska
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
biuletyn informacji publicznej

Tadeusz Natanson

Tadeusz Natanson

1927-1990

Tadeusz Natanson, urodzony 26 I 1927 w Warszawie, zmarł 10 XI 1990 we Wrocławiu, polski kompozytor i pedagog. Studia odbył w PWSM we Wrocławiu, 1948–52 na wydziale pedagogiki oraz 1952–56 kompozycji pod kierunkiem K. Wiłkomirskiego, P. Perkowskiego i S.B. Poradowskiego. 1957–1983 wykładał w PWSM we Wrocławiu, od 1977 jako profesor. W 1972 założył Zakład Muzykoterapii, przekształcony 1983 w Instytut, na którego czele stanął jako dyrektor. W 1977 uzyskał tytuł doktora w PWSM w Warszawie na podstawie pracy "Muzykoterapia jako jedna z funkcji muzyki". 1983–1990 związany był także z filią Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie, gdzie kierował m.in. Międzykierunkowym Zakładem Muzykoterapii i Instytutem Wychowania Muzycznego. Działał też jako organizator szkolnictwa muzycznego we Wrocławiu i na terenie Dolnego Śląska, ponadto zajmował się krytyką i publicystyką muzyczną. Otrzymał wiele nagród na ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach kompozytorskich, m.in. w Monako 1965 za "III Symfonię" i 1970 za "Quo vadis?" oraz w Laval 1978 za "Trio" na saksofon altowy i 2 wiolonczele.
W swojej twórczości stopniowo przechodził od wyrafinowanego konstruktywizmu w kierunku pogłębiania strony wyrazowej dzieła za pomocą współczesnych technik. 1964–65 powstały dwa ważne z punktu widzenia przemian stylu kompozytorskiego utwory: "III Symfonia" i "Modliłem się do Jehowy". Dzieła te ujawniają istotną cechę stylu Natansona, jaką jest silny emocjonalizm.