Polonaise brillante A-dur op. 21
na skrzypce i fortepian
Henryk Wieniawski skomponował tylko dwa polonezy. Pierwszy, D-dur op. 4, jest utworem młodzieńczym; drugi, A-dur op. 21, należy do ostatnich dzieł kompozytora. Oba polonezy, D-dur i A-dur, należą do ważniejszych pozycji w całej spuściźnie twórczej Wieniawskiego. Oba też są utworami skomponowanymi w dwóch wersjach: na skrzypce i orkiestrę oraz na skrzypce i fortepian.
Publikowany Polonez jest szeroko rozbudowanym, koncertowym utworem jednoczęściowym, o budowie repryzowej, przy czym repryza jest bardzo skrócona. Ogniwo środkowe ma charakter kontrastujący, uzyskany poprzez zmianę tonacji (F–dur), zmniejszenie obsady (w wersji orkiestrowej) i zwolnienie tempa. Natomiast tematycznie wszystkie ogniwa są ze sobą powiązane. Również pierwsze ogniwo utworu ma podobną, 3-odcinkową budowę z kontrastującym odcinkiem środkowym (E-dur).
Polonez A-dur jest typowym utworem wirtuozowskim, w którym skrzypce solo odgrywają zdecydowanie dominującą rolę. Partia fortepianu ma tu przede wszystkim charakter akompaniamentu, podkreśla podstawę harmoniczną. Jedynie w ogniwie środkowym relacje między obydwoma instrumentami są bardziej wyrównane. Pojawiają się tu obszerne fragmenty oparte na dialogowaniu obu instrumentów.
Zofia Chechlińska
- Autor opracowania: Antoni Cofalik
- Autor opracowania graficznego: Marcin Hernas
- Seria: Miniatury Skrzypcowe
- ISMN 979-0-2740-0227-5
- Wersja językowa wydania: eng, pol
- Liczba stron: 28 (20+8)
- Oprawa: miękka
- Nr wydania: 8
- Rok wydania: 2020
- Postaci: głos solowy (instrument) z akompaniamentem
- Format: N4 stojący (235x305 mm)
Inne tytuły w serii
Inne tytuły autora
Inne tytuły w kategorii - Kameralne
Inne tytuły w kategorii - Skrzypce i fortepian
