• Czas trwania: 14'
• Obsada: 2222-4230-batt (2esec)-archi
• Rok powstania utworu: 1867
• Postaci: głosy, partytura

''''Uwertura'' jest dziełem szesnastoletniego kompozytora, który w roku jej napisania kończył studia w Instytucie Muzycznym otrzymując ''wielką nagrodę''. Nawiązująca stylistycznie do wczesnego romantyzmu jest świadectwem znakomitego warsztatu kompozytorskiego, szczególnie w zakresie melodyki, instrumentacji oraz techniki przetworzeniowej. Muzykę Antoniego Stolpego jak pisze B. Chmara-Żaczkiewicz (Encyklopedia Muzyczna PWM) cechuje młodzieńcza fantazja, ogromny dynamizm, ale i szacunek dla tradycji klasycznej. Miał wyczucie dramaturgii formy muzycznej, którą budował w przejrzysty sposób. Stosował różnorodne środki dynamizujące narrację, wykorzystując technikę wariacyjną, przetworzeniową, polifoniczną. Czuł się przede wszystkim symfonikiem. Niemal wszyscy recenzenci warszawscy dostrzegli jego wielki talent kompozytorski i pianistyczny. Zygmunt Noskowski podkreślał ''zupełną samodzielność i dojrzałość myśli'', Władysław Żeleński nazywał go 'skończonym mistrzem''. ''Nie wiedzieliśmy dotąd pisał Jan Klenczyński że w murach naszego miasta oprócz poważniejszych wiekiem artystów posiadamy młodociany talent, który już dziś pod pewnym względem stoi na równi z wieloma, a któremu może będzie dane wszystkich prześcignąć. Kto już w tak młodym wielu okazuje taki dar twórczy i wykonawczy jak p. Stolpe, ten zaiste do wybranych liczyć się może i powinien. Powinien, bo od niego Stwórca i współcześni mają prawo spodziewać się wielu rzeczy''. Po studiach warszawskich u Freyera i Moniuszki Antoni Stolpe wyjechał do Berlina, jednak nawrót gruźlicy, którą odziedziczył po przodkach zmusiły go do powrotu do Warszawy. Wszelkie kuracje w Salzbrunn (obecnie Szczawno Zdrój) i w Meranie okazały się niestety nieskuteczne.