2014-10-29

31 października w Krakowie Orkiestra i Chór Filharmonii Krakowskiej pod dyrekcją Michała Dworzyńskiego i chórmistrzem Teresy Majki-Pacanek oraz z solistami: Martą Boberską (sopran) i Jarosławem Brękiem (baryton) prawykonali symfoniczną wersję „Requiem” – utworu, którego wersja kameralna spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem publiczności podczas pierwszego wykonania w Presteigne w sierpniu tego roku.
Kompozycję mieliśmy także okazję usłyszeć w Oxfordzie w wykonaniu Hertford College Choir&Orchestra pod dyrekcją Nicka Grahama. Koncert odbył się w Hertford College Chapel w niedzielę 9 Listopada 2014.

Nie znamy czasu, kiedy ma zakończyć się ziemia i ludzkość, ani nie wiemy w jaki sposób wszechświat ma zostać zmieniony. Przemija wprawdzie postać tego świata zniekształcona grzechem, ale pouczeni jesteśmy, że Bóg gotuje nowe mieszkanie i nową ziemię, gdzie mieszka sprawiedliwość, a szczęśliwość zaspokoi i przewyższy wszelkie pragnienia pokoju, jakie żywią serca ludzkie. Wtedy to po dokonaniu śmierci zmartwychwstaną synowie Boży w Chrystusie.(cytat za Constitutio pastoralis de Ecclesia in mundo huius temporis Gaudium et Spes, Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje, Pallotinum, Poznań, 1965, ust. 39, str. 885).

Requiem na sopran, baryton, chór mieszany i orkiestrę (2013-2014), jest drugim ogniwem cyklu Officium defunctorum i kontynuacją tematyki żałobnej podjętej w Vesperae pro defunctis (1995) i Salve Regina (2010).

Trwający ok. 55 minut utwór składa się z dziesięciu części: Requiem aeternam, Kyrie, Psalm 23, Alleluia, Pie Jesu, Sanctus, Agnus Dei, Lux aeterna, In paradisum i Libera me.

Niemal każda z części zadedykowana jest bliskim mi z różnych względów osobom, które odeszły niedawno, wśród których pragnę wymienić: Wojciecha Kilara, Johna Tavenera, Wiesławę Krodkiewską, Kardynała Józefa Glempa, Otto Stocka oraz członków mojej rodziny: Leszka Łukaszewskiego, Andrzeja Patrzyka oraz Michalinę i Zenona Michalskich- powiedział kompozytor.

W obrzędach pogrzebowych poleca się Bogu zmarłych, umacnia nadzieję żyjących, wyznaje wiarę, że wszyscy ochrzczeni zmartwychwstaną z Chrystusem, modli się, aby zmarli przeszli przez śmierć do życia. Przesłaniem więc liturgii żałobnej jest nadzieja życia wiecznego, wyznanie wiary w zmartwychwstanie i ponowne spotkanie w Królestwie Bożym. Z niebieskiego Jeruzalem wyjdą aniołowie na spotkanie i zawiodą duszę do Raju, gdzie podejmą ją męczennicy przy wtórze chórów anielskich. Moje Requiem jest próbą przybliżenia największej tajemnicy naszej wiary - objaśnia Paweł Łukaszewski.