• Czas trwania: 32'
• Obsada: pf solo-1022-2210-batt-archi
• Rok powstania utworu: 1824
• Autor opracowania: Kazimierz Rozbicki
• Postaci: głosy, partytura

Trzyczęściowy koncert, utrzymany ściśle w formie klasycznego koncertu instrumentalnego jest dziełem młodego, siedemnastoletniego wówczas kompozytora. Składa się z części: 1. Allegro moderato 2. Andante espressivo 3. Rondo. Vivace ma non troppo. Powstał w roku 1824 w czasie pobytu kompozytora w Winnicy, gdzie ukończył on słynne Gimnazjum Podolskie, prowadzone przez pijara M. J. Maciejowskiego. Rok później Dobrzyński został uczniem Elsnera, który w raportach egzaminacyjnych oceniał ucznia słowami zdolność niepospolita. Według Andrzeja Spóza, dyrektora Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, badacza dorobku Dobrzyńskiego utwór nie był wykonany za życia kompozytora. W 1986 dzieło odczytał z rękopisu i opracował wykonawczo Kazimierz Rozbicki. Jak pisze Stanisław Dybowski w utworze dominuje fortepian zmuszony do śpiewania we fragmentach lirycznych i błyszczenia w popisowych pasażach, gamach i figuracjach. Orkiestra ma tworzyć tło dla solisty, w niektórych tylko odcinkach dialogując z nim i przejmując prowadzenie.