• Czas trwania: 12'
• Obsada: 0000-0000-archi (11.0.4.2.1)
• Rok powstania utworu: 1977
• Postaci: głosy, partytura

Musica domestica, dedykowana Agnieszce, Katarzynie i Joannie, napisana została na zamówienie Festiwalu ,,Warszawska Jesień dla Polskiej Orkiestry Kameralnej Jerzego Maksymiuka. Prawykonanie odbyło się 22 września 1977 roku podczas XXI edycji Festiwalu. W roku 1978 utwór otrzymał II Nagrodę na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu. W komentarzu kompozytor napisał: ,,Musica domestica jest kompozycją jednoczęściow ą złożoną z szeregu sekcji, które można by określić jako >>wyczekiwanie<< i >>zdarzenia<<. Mimo że owe >>wyczekiwania<< i >>zdarzenia<< mogłyby sugerować osobisty, domowy diariusz dźwiękowy, w istocie nim nie są. Wieloznaczny tytuł utworu w zasadzie nie określa treści, które w popularnym rozumieniu należałoby z nim wiązać. Stany bezruchu, wyczekiwania, przygotowują kolejne akcje zdarzeń mających różne założenia formalne i techniczne. Dlaczego więc tytuł Musica domestica? - Przywiązuję wielką wagę do miejsc, w których żyję - nie zawsze żyję i działam tam, gdzie chciał- bym żyć i działać - mam swoje wyobrażenia miejsc idealnych, choć może nieistniejących, które chciałbym nazwać swoim domem - domem mojej wyobraźni. P.S. Być może krytyczny i kąśliwy słuchacz zechce posłużyć się określeniem >>wyczekiwanie<< i >>zdarzenie<< ironicznie, stwierdzaj ąc, że przez cały czas utwór wyczekiwał na zdarzenie, którego nie doświadczył; dla niego więc będzie to po prostu wyczekiwanie, jakże częste w naszym życiu - bez zdarzeń.