• Czas trwania: 14'
• Obsada: 0000-0000-archi (8.7.6.5.4)
• Rok powstania utworu: 2012
• Zamówienie: Kolekcje Zamówienia kompozytorskie 2012-2013, program MKiDN realizowany przez Instytut Muzyki i Tańca
• Postaci: głosy, partytura

Inspiracją do powstania kompozycji, przeznaczonej na orkiestrę smyczkową, były słowa zawarte w Dzienniczku świętej Faustyny Kowalskiej. Był on pisany w formie pamiętnika w ciągu ostatnich czterech lat Jej życia. Ukazuje głębię przeżycia duchowego oraz potrzebę całkowitego oddania i zjednoczenia duszy ludzkiej z Bogiem. W czterech częściach utworu próbowałam wyobrazić sobie różne emocje, jakie rodziły się w świętej Faustynie podczas mistycznych wizji i objawień, których wielokrotnie doświadczała.

Poszczególne części utworu mają zróżnicowaną ekspresję (ukształtowaną między eksploracją stanu ruchu, niepokoju poszukującej duszy a stanem bezruchu, ciszy, wyczekiwania i kontemplacji), a każda z nich posiada motto przewodnie:

Cz. I Ja, siostra Faustyna z rozkazu Bożego byłam w przepaściach piekła na to, aby mówić duszom i świadczyć, że piekło jest.

Cz. II Będziesz jeszcze wiele cierpieć, ale Jam jest z Tobą, nie lękaj się.

Cz. III Cała dusza moja rwie się do Ciebie. Ja sama z siebie nic nie mogę.

Cz. IV A duch mój, jak zwykle, zatonął w Nim. Pozostał Jezus i ja.

W tej silnie nacechowanej emocjonalnie kompozycji odnajdziemy także charakterystyczne motywy czołowe, których zadaniem jest integracja całego dzieła, będącego pytaniem o indywidualną ścieżkę rozwoju i przeżyć duchowych każdego człowieka. Jest też próbą uświadomienia sobie bezradności i małości człowieka pozbawionego oparcia w Stwórcy. [Ewa Fabiańska]