PWM

Wyszukiwanie zaawansowane

BMO_Strona_główna  >   Muzyka wokalno-instrumentalna   >   Głos solo z orkiestrą (zespołem)

Utwory wg kategorii

Zamów materiał

Piosenki dziecinne: Taniec; Rok i bieda; Kotek; Idzie Grześ przez wieś; Rzeczka; Ptasie plotki
na głos i orkiestrę symfoniczną

  • Czas trwania: 9'
  • Obsada: canto-2222-4230-batt (2esec) ar-archi
  • Rok powstania utworu: 1952
  • Autor słów: Julian Tuwim
  • Wersja językowa słów: pol
  • Zamówienie: Polskie Radio
  • Postaci: głosy, partytura

Piosenki dla dzieci Witolda Lutosławskiego zaliczane były przez samego kompozytora do kręgu utworów użytkowych, których wiele powstało w powojennym dziesięcioleciu. Pierwsze piosenki - do słów Juliana Tuwima - pochodzą z roku 1947, ostatnie powstały 12 lat później do słów Janiny Porazińskiej. W sumie skomponował ich 44, łącząc je w cykle lub pozostawiając samodzielnie. Lutosławski podzielił swoją twórczość dziecięcą na dwie grupy: pierwszą ''dla dzieci słuchających muzyki'', a drugą ''dla dzieci śpiewających (te określał mianem piosenek dziecinnych). Cykl do sześciu wierszy Tuwima należy do drugiej grupy piosenek, od lat są one bardzo chętnie śpiewane przez dzieci i ciesza się niesłabnącą popularnością. Funkcjonują w kilku opracowaniach - z akompaniamentem fortepianu, zespołu smyczkowego lub orkiestry kameralnej. Pomino zamierzonej przystępności (o której decyduje prostota melodii oraz przejrzystość faktury fortepianowej i harmoniczno-rytmiczna finezja) cechuje je wysoki poziom artystyczny, mieszczący się jednak w możliwościach odtwórczych dzieci. Używając słów Mieczysława Tomaszewskiego, swoimi piosenkami Lutosławski ''dał serię utworów, które weszły w krwiobieg życia muzycznego, wyznaczyły linię obowiązującego poziomu, nadały wysoki ton dziedzinie traktowanej czysto funkcjonalnie. Jest w nich prostota osiągnięta przez koncentrację, nierezygnowanie ze środków, użycie bogatego ich zespołu, ale aluzyjne, liczące na wrażliwość i inteligencję słuchacza. Znika każdy dźwięk, którego mogłoby nie być, faktura staje się krucho-roślinnie cieńka, za to w dwójnasób ważna: w najcichszym nawet piano brzmieć musi każda nuta, każda jest ważna. [...] Za muzykę dla dzieci Lutosławskiego dwukrotnie odznaczono: w grudnia 1951 roku otrzymał I nagrodę Festiwalu Muzyki Polskiej, zaś w czerwcu 1954 - nagrodę Prezesa Rady Ministrów w kategorii twórczości dla dzieci i młodzieży. On sam powiedział zaś pod koniec życia: ''Komponowałem drobne utwory, które czemuś służyły. Robiłem to dla przyjemności, uważałem je za pożyteczne. To nie wynikało z żadnych nacisków. Chciałem pisać dla szkół, dla dzieci, dla zespołów kameralnych, innymi słowy ta muzyka nie rozwijała mojej osobowości, ale była po prostu służbą, odpowiedzią na społeczne zapotrzebowanie.'' [Krzysztof Meyer, opr.dg]

Inne utwory kompozytora

Lutosławski Witold

Koncert na orkiestrę

Lutosławski Witold

Łańcuch III

na orkiestrę

Lutosławski Witold

Cztery sygnały

1. Motyw z Rzeszowskiego, 2. Motyw z Łowickiego, 3. Motyw mazowiecki, 4. Motyw własny

Lutosławski Witold

Fanfare for Los Angeles Philharmonic

na instrumenty dęte blaszane i perkusję

Lutosławski Witold

Lacrimosa

na sopran, chór i orkiestrę

Lutosławski Witold

Fanfare for CUBE (Cambridge University Brass Ensemble)

na kwintet instrumentów dętych blaszanych

Lutosławski Witold

Prelude for Guildhall School of Music and Drama

na orkiestrę

Lutosławski Witold

Wariacje na temat Paganiniego

na fortepian i orkiestrę

Lutosławski Witold

Fanfare for the University of Lancaster

na instrumenty dęte blaszane i werbel

Lutosławski Witold

Livre pour orchestre

na orkiestrę symfoniczną

Lutosławski Witold

10 tańców polskich

na orkiestrę kameralną

Lutosławski Witold

Chantefleurs et chantefables

cykl pieśni na sopran i orkiestrę
Copyright © 2013 PWM