• Czas trwania: 32'
• Obsada: 3333-4331-batt (4esec) ar-archi
• Rok powstania utworu: 1910, 1936
• Postaci: głosy, partytura

Dzieło powstało w Tymoszówce, rodzinnej miejscowości kompozytora. Jego prawykonanie miało miejsce 7 kwietnia 1911 w Filharmonii Narodowej. Wykonywane w Polsce i zagranicą zdobywało duże uznanie krytyki, jedna z recenzji informowała, że nieodpartym głosem woła Symfonia B-dur w świat, że w młodym Polaku Karolu Szymanowskim zjawił się dla muzyki twórczy talent, wielka nadzieja. () Po tym powodzeniu z jego nazwiskiem będą musiały oswoić się także i niemieckie języki. Także sam kompozytor odnosił się do niego entuzjastycznie, w liście do Stefana Siessa pisał: dawno mi się już tak nic nie podobało jak ta Symfonia. Mam wrażenie, że poodkrywały mi się jakieś nowe pudełeczka z muzycznymi wartościami, ale bynajmniej nie w znaczeniu ultra modernizmu przeciwnie ta Symfonia to trochę Zopf-Musik. Natomiast do Zdzisława Jachimeckiego: ''Jakże się cieszę, że ta 'Symfonia' na Panu takie wrażenie zrobiła, jak pragnąłem. Przyznam się szczerze, że jestem pod względem jej wartości nieco zarozumiały. Jakimś cudem chyba udało mi się w czasie pracy nad nią, nie ulec wszystkim pstrym mamidłom uwodzącym 'młodych a niedoświadczonych' artystów i dać czyste a bezkompromisowe piękno, jak je osobiście rozumiem. Toteż w czasie wykonywania jej w Warszawie z radością zauważyłem, iż niektórzy, więcej wrażliwi ludzie prawie z trudem oddychali tą czystą i zimną atmosferą, w której się wszystko dzieje tak jak powietrzem gór''. Dzieło składa się z trzech części: I część (Allegro Moderato) opiera się na temacie, który decyduje niemal całkowicie o rozwoju formalnym i ekspresji utworu. II Symfonia została w latach 1932-36 przeinstrumentowana przy udziale Grzegorza Fitelberga i tę wersję grywa się obecnie.