Aktualności
Już w piątek - "Quo vadis" Feliksa Nowowiejskiego
2012-07-11
W piątek 13 lipca o godz. 19:00 w Filharmonii Krakowskiej zabrzmi „Quo vadis” Feliksa Nowowiejskiego. Dzieło wykonają: orkiestra Sinfonia Iuventus, artyści Chóru Teatru Wielkiego w Poznaniu oraz soliści: Olga Rusin (sopran), Jacek Jaskuła (baryton) i Krzysztof Szumański (bas-baryton). Całość poprowadzi Kaspar Zehnder. „Quo vadis” to jedno z trzech oratoriów Feliksa Nowowiejskiego, które sam kompozytor określił jako Dramatische Szenen. Libretto na podstawie powieści Henryka Sienkiewicza napisała Antonie Jüngst, niemiecka poetka i pisarka (1843-1918). W 1903 roku wydawane w Warszawie „Echo muzyczne” informowało, że „Feliks Nowowiejski, laureat, którego uwerturę „Swaty polskie” wykonywano z powodzeniem na koncertach Filharmonii, wykończył w Rzymie poemat symfoniczny na orkiestrę i organy „Quo vadis”. Szeroko zakrojona kopozycya, ilustrująca dźwiękami wybitne momenty z powieści Sienkiewicza, wykonaną będzie na jednym z wieczorów filharmonijnych pod batutą młodego kompozytora”. („Echo Muzyczne”, 1903 nr 40).Sam kompozytor w liście z roku 1937 do czasopisma „Prosto z mostu” wspominał także o tym dziele: „Szanowny Panie Redaktorze! W „Prosto z mostu” (nr 53 b.r.) ukazał się pt. „Der Kompass czyli Legenda Bałtyku” przedruk artykułu p. A.M. Swinarskiego z „Kuriera Bałtyckiego” zawierający szereg wiadomości niezgodnych z prawdą, a zmierzających do obniżenia mej reputacji artystycznej oraz mej czci jako kompozytora tworzącego w duchu polskim. W celu poinformowania licznych czytelników Pańskiego pisma o faktycznym stanie rzeczy, uprzejmie proszę o przedruk niniejszego mego wyjaśnienia in extenso. (…) Pochodzę z Warmii, ziemi polskiej, najdawniej i gruntownie germanizowanej. Że mimo germanizacyjnej roboty szkoły niemieckiej wbrew insynuacji p. Swinarskiego pozostałem Polakiem, świadczy moja działalności dla muzyki polskiej i Niepodległości datująca się od czasu na długo przed wojną. Na dowód, że i Niemcy uważali mnie za kompozytora polskiego powołuję się na krytykę mego oratorium „Quo Vadis”, napisaną przez dyr. państw. Akademii Muzycznej i członka senatu Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, znakomitego niemieckiego muzykologa prof. dr. H. Kretzschmara, który już przed wojną w „Führer durch den Konzertsaal” (2. Abbl., Band 2: Oratorien) stwierdza, że jestem jedynym kompozytorem, reprezentującym Polskę w europejskiej muzyce oratoryjnej. Prócz „Quo Vadis” stworzonego w 1903 (wydanego w 1909) na tle powieści Sienkiewicza, napisałem i opublikowałem przed wojną jako większe utwory polskie uwerturę symfoniczną „Swaty Polskie” (nagroda im. Beethovena w Bonn 1903) i „Kujawiaka” na chór i orkiestrę symfoniczną do słów Konopnickiej (stworzony ok. 1908, wyd. 1912), a poza tym szereg wydanych i śpiewanych przed wojną polskich pieśni patriotycznych dla emigracji w Niemczech (…). („Prosto z mostu”, 1937 nr 55).
Oratorium zabrzmi w ramach Festiwalu Muzyki Polskiej. W ramach Festiwalu zostanie zaprezentowana także m.in. opera „Maria” R. Statkowskiego, opera „Agatka” J. D. Hollanda czy też dzieła tegorocznego jubilata – Wojciecha Kilara.
Najczęściej czytane:
Liryka wokalna Zygmunta Mycielskiego - kompozytora, pisarza i intelektualisty, napisana do wierszy między innymi Cypriana Kamila Norwida, Jarosława Iwaszkiewicza, Czesława Miłosza i Zbigniewa Herberta po raz pierwszy w komplecie, na dwóch płytach. Pieśni wykonują: Joanna Freszel, Bartłomiej Kominek, Tomasz Konieczny i Lech Napierała. Od dziś album dostępny jest w serwisach streamingowych i w najlepszych sklepach muzycznych.
Cykl, w którym zaglądamy do pracowni kompozytorów związanych z naszym Wydawcnictwem i sprawdzamy, co trzymają na swoich biurkach, zamyka jedna z najważniejszych postaci polskiej muzyki — Elżbieta Sikora. Kompozytorka tworzy muzykę elektroakustyczną, symfoniczną, kameralną, instrumentalną, wokalno-instrumentalną, filmową, teatralną, baletową, a także operową. Jej utwory były wykonywane na wielu prestiżowych festiwalach w Polsce i za granicą.
Polskie Wydawnictwo Muzyczne przedstawiło swoją działalność podczas konferencji Instytutu Polskiego w Rzymie pt. „Musica e Memoria: 1945-2025. Tra reminiscenze e nuove prospettive/Muzyka i pamięć 1945-2025. Reminiscencje i nowe perspektywy”.
Dziś, 2 grudnia, rozpoczyna się osiemnasta odsłona jednego z najbardziej prestiżowych europejskich konkursów dyrygenckich: Donatella Flick – London Symphony Orchestra Conducting Competition. W bogatym przekroju repertuarowym jako utwór obowiązkowy znalazł się także Koncert na orkiestrę smyczkową Grażyny Bacewicz.
3 miasta, blisko 40 wydarzeń, koncertów, spotkań i warsztatów edukacyjnych, ponad 800 wykonawców, dzieła 38 kompozytorów związanych z PWM, 1 statuetka „Koryfeusz Muzyki Polskiej” oraz tysiące melomanów w salach koncertowych, miejskiej sonosferze i na radiowej antenie. Polskie Wydawnictwo Muzyczne uczciło 80-lecie swojej działalności wyjątkowym cyklem „Muzyczne spotkania”. Całoroczne obchody jubileuszu Oficyny zwieńczył uroczysty koncert w Filharmonii Krakowskiej z udziałem Laureatki IV Nagrody XIX Konkursu Chopinowskiego Tianyao Lyu.
Refleksje i mistyka nad różnymi obszarami życia to wątki towarzyszące utworom, których prawykonania odbędą się w grudniu. Nowych dzieł kompozytorów współpracujących z Polskim Wydawnictwem Muzycznym będzie można posłuchać w Katowicach oraz Bydgoszczy.
Już 7 grudnia w Studiu S1 w Warszawie specjalnym koncertem swoje osiemdziesiąte urodziny będzie obchodził „Ruch Muzyczny” – najstarsze czasopismo o muzyce klasycznej w Polsce. W programie znajdą się m.in. kompozycje dawnych, legendarnych redaktorów naczelnych – Stefana Kisielewskiego i Zygmunta Mycielskiego
Dziedzictwo muzyczne w nowym formacie — prezentacja portalu Polska Biblioteka Muzyczna podczas XVI Ogólnopolskiej Konferencji Bibliotekarzy Muzycznych pod hasłem "Muzykalia w zmieniającym się otoczeniu bibliotecznym – integracja, współpraca, harmonia".
Z okazji jubileuszu 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, zasłużeni pracownicy Oficyny oraz związani z nią autorzy i przedstawiciele polskiego środowiska muzycznego zostali uhonorowani odznaczeniami państwowymi. Samo wydawnictwo otrzymało też Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
I Koncert fortepianowy e-moll op. 11 w rzeczywistości powstał kilka miesięcy po II Koncercie f-moll op. 21; „zamieniona” opusowa numeracja wynika z dat wydań obu utworów. Dziś pochylimy się nad późniejszym z tych dwóch z dzieł, dojrzalszym i kreślonym pewniejszą ręką. W kolejnej odsłonie cyklu „Historia pewnego utworu” przyjrzymy się koncertowym programom, sztambuchowym wyznaniom i pożegnaniu z Ojczyzną.
