Aktualności
3 marca - rocznica urodzin Kazimierza Serockiego
2014-03-04
Wczoraj minęła 92. rocznica urodzin Kazimierza Serockiego. W jego dorobku najważniejszą pozycję stanowią utwory orkiestrowe, w tym także z udziałem instrumentów solowych, jak fortepian, organy, czy flet. Istotnym nurtem odzwierciedlającym jego zainteresowania twórcze są cykle pieśni do tekstów współczesnych poetów polskich. Popularnością wśród słuchaczy i wykonawców cieszą się zwłaszcza utwory „Koncert na puzon i orkiestrę”, „Pianophonie” oraz „Sinfonietta na dwie orkiestry smyczkowe”.Sinfonietta na dwie orkiestry smyczkowe (1965), 14’
0000-0000-archi (10.9.8.7.6 + 10.9.8.7.6)
Cz. I Allegro - zbudowana jest w formie allegra sonatowego (kompozytor wprowadził tu tzw. 'spiegelreprise”). Cz. II Adagio jest swobodna formą passacaglii. Cz. III Vivace, jest pod względem formalnym powiązaniem formy sonatowej z forma ronda. Część ta, bardzo żywa w przebiegu, stanowi główny akcent wyrazowy kompozycji.
Sinfonietta jest utworem o charakterze wirtuozowskim. Zawartość całości podkreśla pewna łączność tematyczna pomiędzy poszczególnymi częściami (I i III). Technika polifoniczna zastosowana w Sinfonietcie wynika z użycia dwóch orkiestr. Zasada dialogu pomiędzy dwoma orkiestrami została przeprowadzona w tym utworze w sposób konsekwentny. W porównaniu z poprzednimi utworami Serockiego Sinfonietta jest pod względem wyrazowym mniej agresywna, bardziej pogodna. Przedstawia ona w twórczości kompozytora nowy typ emocjonalności wynikający z użycia nowych środków technicznych, skupiających w tym utworze główną uwagę kompozytora.
http://www.pwm.com.pl/szczegoly.php?&Sinfonietta_per_due_orchestre_d%27archi&grupa_p=3&przedm=128103
Koncert na puzon i orkiestrę (1953), 20’
tbn solo-3222-4300-batt(4esec)-archi
Koncert na puzon i orkiestrę Serockiego jest jedną z nielicznych, przeznaczonych na puzon, XX-wiecznych europejskich pozycji koncertowych. Koncert został skomponowany w 1953 roku, a więc w niełatwym dla kultury państw bloku wschodniego okresie, szczególnie naznaczonym ideologią socrealizmu. Presja czynników politycznych spowodowała głębokie zapóźnienie rozwoju powojennej sztuki polskiej, skutecznie hamując wszelkie tendencje zmierzające do jej uwspółcześnienia. W muzyce naszego kraju zakorzeniło się wówczas silne przywiązanie do estetyki neoklasycystycznej, które przejawiło się również w Koncercie puzonowym, utrzymanym pod względem stylistycznym w ramach konwencji typowej dla tego gatunku. Jedynym elementem odróżniającym dzieło Serockiego od tradycyjnego schematu jest jego budowa obejmująca cztery ogniwa składowe (zamiast trzech). Wprowadzona przez kompozytora modyfikacja nie pociągnęła za sobą zmiany ról poszczególnych części w procesie budowania całości przebiegu. Specyfika techniki gry na puzonie nie pozwala zanadto na wydobycie aspektów wirtuozowskich czy popisowych - kompozytor zastąpił więc rywalizację pomiędzy solistą a orkiestrą wzajemną ich współpracą (...).
http://www.pwm.com.pl/szczegoly.php?&Koncert&grupa_p=3&przedm=131938
Pianophonie (1978), 32’
pf solo-2130-2220-batt (3esec) 2ar-archi
Pianophonie jest ostatnim utworem Kazimierza Serockiego i zarazem jedynym, w którym użył on środków muzyki elektronicznej. Przy czym elektronika jest tu traktowana jako jeden z instrumentów orkiestry. Serocki wykorzystał live electronics dla wzbogacenia swojej palety barw dźwiękowych, co dla kompozytora o szczególnej wrażliwości kolorystycznej musiało być niezmiernie pociągające. Elektroniczne przetworzenie odnosi się tylko do fortepianu. Jego dźwięk jest zbierany przez trzy mikrofony (jeden z nich to mikrofon kontaktowy) i kierowany do urządzeń przetwarzających. Proces modyfikacji kontroluje reżyser dźwięku, pianista ma natomiast do dyspozycji dwa generatory produkujące tony współgrające według jego woli z dźwiękami fortepianu. Charakterystyczną cechą Pianophonie jest stosowanie przez kompozytora nietypowych sposobów wydobywania dźwięku z instrumentu. Obok tradycyjnej gry na klawiszach mamy tu grę na strunach w różnych postaciach: od uderzania ich palcami i dłońmi, poprzez szarpanie paznokciami, aż po najrozmaitsze uderzenia perkusyjnymi pałkami. W zależności od rodzaju zastosowanych pałek uzyskuje się różne efekty dźwiękowe. Partia fortepianu jest niezwykle wirtuozowska i stawia przed pianistą wiele wyzwań technicznych. Stąd też Pianophonie można traktować jak efektowny koncert fortepianowy.
http://www.pwm.com.pl/szczegoly.php?&Pianophonie&grupa_p=3&przedm=129801
Najczęściej czytane:
Ponadczasowe spotkanie z muzyką ostatniego polskiego romantyka, Tadeusza Bairda i dźwiękową historią Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia na dwupłytowym wydaniu ANAKLASIS. Trzy symfonie, czterech wybitnych dyrygentów w nagraniach najnowszych i archiwalnych, ponownie odkrytych.
To bez wątpienia jedna z najbardziej znanych i najczęściej wykonywanych kompozycji Henryka Wieniawskiego. Niezmiennie pobudza wyobraźnię melomanów – nie tylko siłą muzycznego wyrazu, lecz także okolicznościami powstania, które obrosły własną – nomen omen – legendą. W kolejnej odsłonie cyklu „Historia pewnego utworu”, z okazji 190. rocznicy urodzin Wieniawskiego, pod lupę weźmiemy Legendę op. 17, badając granice między historią a… fan fiction?
Pięcioodcinkowe słuchowisko o Karolu Szymanowskim w reżyserii Mateusza Pakuły dostępne jest w sprzedaży. Odnaleźć je można na www.pwm.sklep.pl oraz w serwisie Audioteka. Premiera słuchowiska odbyła się w czerwcu na antenie Radia Kraków, wywołując poruszenie w środowisku muzycznym.
Alicja Majewska to ikona polskiej sceny muzycznej. Od ponad pół wieku artystka zachwyca słuchaczy swoim głosem, koncertując w kraju i za granicą. Jej utwory są ponadczasowe i stały się standardami muzyki rozrywkowej. Od 8 lipca śpiewanie i granie jej piosenek w domu staje się możliwe dzięki najnowszej publikacji Polskiego Wydawnictwa Muzycznego.
Organista i kompozytor wszechstronny, który może pochwalić się znaczącym pod względem liczby kompozycji portfolio, imponującym również pod względem różnorodności form. Dariusz Przybylski jest autorem oper, utworów symfonicznych, kameralnych oraz wokalnych. W lipcu, jako kompozytor miesiąca, zdradza nam m.in., co trzyma na swoim biurku, przy którym komponuje.
Kompozytorko, kompozytorze! Masz okazję pracować nad swoimi partyturami z dala od codziennego zgiełku, inspirować się naturą, oddawać rozważaniom o sztuce i życiu. Agata Zubel i Michał Moc po raz kolejny zapraszają młodych kompozytorów do czerpania inspiracji z piękna Islandii podczas edycji programu rezydencji artystycznych, która potrwa dwa tygodnie między 4 a 20 października br. Polskie Wydawnictwo Muzyczne jest partnerem przedsięwzięcia.
Alicja Twardowska, Warszawskie Towarzystwo Muzyczne im. Stanisława Moniuszki oraz Polskie Wydawnictwo Muzyczne mają przyjemność zaprosić na koncert z okazji 95. urodzin Romualda Twardowskiego, który odbędzie się 17 czerwca o godz. 18:00 w Warszawie (ul. Morskie Oko 2).
W drugiej połowie czerwca czekają nas niezwykle interesujące prawykonania dwóch, najnowszych dzieł z katalogu Polskiego Wydawnictwa Muzycznego. Najpierw, w Gdańsku, zabrzmi Ambient na dwa flety, organy i orkiestrę symfoniczną Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil, pod koniec miesiąca zaś, w Poznaniu, Głos Potwora, nowa opera Alka Nowaka.
Pianistka, kameralistka, kompozytorka i synestetyczka, doktor habilitowana w dziedzinie sztuk muzycznych. Autorka licznych i bestsellerowych publikacji fortepianowych wydanych przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne. W czerwcu Marta Mołodyńska-Wheeler, jako kompozytorka miesiąca, opowiada nam o tym, jak powstają jej utwory i jakie zwyczaje towarzyszą jej w pracy twórczej.
W sobotę 7 czerwca br. odbyły się przesłuchania finałowe 12. Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki. Zdobywcą I nagrody został brytyjski tenor Samuel Stopford. Polskie Wydawnictwo Muzyczne było Partnerem wydarzenia.
