Aktualności
Edward Pałłasz i Zygmunt Konieczny odznaczeni Krzyżem Komandorskim
2012-11-11
Dziś, w Narodowe Święto Niepodległości, Edward Pałłasz otrzymał z rąk Prezydenta Rzeczyspospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, a Zygmunt Konieczny - Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. Uroczystość wręczenia odznaczeń państwowych odbyła się dziś rano w Pałacu Prezydenckim.Edward Pałłasz urodził się 30 sierpnia 1936 r. w Starogardzie Gdańskimr. W 1964 r. ukończył muzykologię na UW. Wcześniej odbył studia na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym Politechniki Gdańskiej i Warszawskiej. W kompozycji autodydakta. W latach 1954–62 pracował w teatrach studenckich Gdańska (Bim-Bom) i Warszawy (STS); z tego okresu pochodzą pierwsze, teatralne kompozycje muzyczne. W latach 1964–66 był kierownikiem muzycznym teatru Komedia w Warszawie. W latach 1969–75 wykładał w PWST w Warszawie. W latach 1984–88 był wiceprezesem, a od 1988 do 1993 r. prezesem Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. Od 1997 r. ponownie pełni funkcję wiceprezesa.
W latach 1981–96 był członkiem Komisji Repertuarowej Miedzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej “Warszawska Jesień”, w latach 1979–97 członkiem Zarządu Głównego ZKP (1979–81 skarbnik, 1981–83 wiceprezes). Był współzałożycielem Komitetu Porozumiewawczego Stowarzyszeń Twórczych i Towarzystw Naukowych (1980) oraz członkiem Rady Kultury przy Prezydencie RP L. Wałęsie. W latach 1995–98 pełnił funkcję dyrektora naczelnego Programu II PR. Od 1999 r. jest zastępcą dyrektora naczelnego i artystycznego Warszawskiej Opery Kameralnej. Otrzymał Prix de musique folklorique Radia Bratysława (1973) za Łado, Łado oraz sześciokrotnie I nagrodę: w 1974 r. na Konkursie Polskiego Radia za Pod borem czarna chmara, w 1976 r. na konkursie im. G. Fitelberga w Katowicach za Symfonię “1976”, w 1988 r. na konkursie im. K. Szymanowskiego za Trzy pieśni kaszubskie, w 1984 r. na konkursie im. Guido d’Arezzo w Arezzo za De Beata Virgine Maria Claromontana, w 1990 r. na konkursie w Trydencie za Brandelli di cielo, w 1991 r. na konkursie im. J. Maklakiewicza za Dziewczynę o płowych włosach, ponadto w 1979 r. nagrodę Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci, w 1986 r. nagrodę Prezesa PRiTV za twórczość kompozytorską dla radia, w 1989 r. nagrodę MKiS I st. Za swoje kompozycje wielokrotnie nagradzany w kraju i za granicą. W 2005 został wyróżniony przez Zespół Artystyczny Teatru Polskiego Radia nagrodą Honorowy Wielki Splendor.
Zygmunt Konieczny (na zdjęciu) urodził się 3 stycznia 1937 roku w Krakowie. Tu odebrał wykształcenie muzyczne, tu mieszka i pracuje. Debiutował w końcu lat pięćdziesiątych w kabarecie „Piwnica pod Baranami” i pozostaje z nim związany do tej pory. Skomponował wiele piosenek dla wykonawców Piwnicy, a zwłaszcza dla Ewy Demarczyk. Jest również kompozytorem muzyki teatralnej, współpracuje z wieloma teatrami, dla których napisał szereg kompozycji, zwłaszcza do sztuk Stanisława Wyspiańskiego: między innymi do „Wyzwolenia” i „Nocy Listopadowej” w Teatrze Starym w Krakowie. Jest również znanym twórcą muzyki filmowej. Napisał muzykę do wielu filmów, takich jak „Dolina Issy”, „Jańcio Wodnik”, „Historia kina w Popielawach” oraz „Prymas”. Jego kompozycje zostały wielokrotnie uhonorowane. Jest laureatem nagród na festiwalach w Opolu i Sopocie, Nagrody Miasta Krakowa, Złotych Lwów Gdańskich, Polskiej Nagrody Filmowej za muzykę do filmu Jana Jakuba Kolskiego oraz wielu innych. Z obfitej i różnorodnej twórczości Zygmunta Koniecznego, obejmującej muzykę teatralną, filmową oraz piosenkę literacką, lub jak kto woli, poetycką, najbliższa naturze kompozytora wydaje się być ta ostatnia. W powojennej historii polskiej piosenki kabaretowej Zygmunt Konieczny był jednym z pierwszych kompozytorów, który próbował przełamać istniejące w piosence literackiej konwencje, a tym samym nadać jej charakter artystyczny. Poprzez muzykę kompozytor stara się jak najdoskonalej wydobyć wszystkie niuanse tekstu: tak więc muzyka w jego utworach jest rodzajem interpretacji tekstu literackiego. Jego muzyka posiada charakterystyczny, łatwo rozpoznawalny styl, którego oryginalność tkwi w sposobie doboru i syntezie różnych elementów muzycznych, które ostateczną jakość uzyskują poprzez ekspresję wykonawcy, bądź w kontekście całości formy teatralnej lub filmowej.
Najczęściej czytane:
Występuje na najsłynniejszych estradach muzycznych: nowojorskich Carnegie Hall i Lincoln Center, Concertgebouw w Amsterdamie, na BBC Proms w londyńskiej Royal Albert Hall czy wiedeńskich Musikverein i Konzerthaus. W lutym 2021 roku podpisała ekskluzywny kontrakt z prestiżowym wydawnictwem fonograficznym Deutsche Grammophon. Od tego roku Bomsori Kim nosi zaszczytny tytuł ambasadorki twórczości Grażyny Bacewicz, na całym świecie bowiem wykonuje i promuje muzykę tej najważniejszej polskiej kompozytorki.
Filharmonia Pomorska im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy zaprasza do udziału w Konkursie Kompozytorskim na utwór symfoniczny inspirowany gobelinem Jerzego Krechowicza Piesomen Antropon (Uczyńmy Człowieka) Ceta.Konkurs adresowany jest do profesjonalnych kompozytorów urodzonych przed 10 kwietnia 1999 r. Termin zgłoszenia partytur upływa z dniem 1 kwietnia 2025 roku.
70 lat temu ukazał się literacki portret Fryderyka Chopina pióra Jarosława Iwaszkiewicza, który na stałe wpisał się do kanonu literatury poświęconej kompozytorowi. Teraz, dzięki staraniom Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, powraca na półki w specjalnej, odświeżonej, jubileuszowej edycji. Premiera nowego wydania już 26 lutego.
W lutym zaglądamy do pracowni Sławomira Kupczaka – kompozytora związanego z Polskim Wydawnictwem Muzycznym od ponad dwunastu lat. Tworzy muzykę solową, kameralną, symfoniczną, elektroakustyczną, teatralną oraz filmową. Jak sam przyznaje, komponowanie jest procesem złożonym i skomplikowanym, ale jednocześnie jest też przygodą, niosącą ze sobą sporą radość. Na jego biurku znajdziemy całkiem sporo urządzeń i przyrządów służących tworzeniu kolejnych utworów.
Muzyczne spotkania odbywające się w ramach tegorocznego jubileuszu 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego będą okazją do poznania najpiękniejszych dzieł muzyki kameralnej i chóralnej oraz zacieśnienia więzi między słuchaczami a kompozytorami i wykonawcami. Nie zabraknie również utworów solowych skomponowanych na dzwony carillonu. Do wspólnego świętowania podczas jubileuszowych koncertów zapraszamy w dniach 7–8 marca do Narodowego Forum Muzyki im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu.
W ramach obchodów jubileuszu 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego zapraszamy do różnych przestrzeni NFM na spotkania edukacyjne. W ciągu dwóch dni świętowania odbędzie się szereg wydarzeń, które pozwolą uczestnikom na głębsze poznanie historii polskiej muzyki oraz jej twórców.
To już osiemdziesiąt lat od kiedy Polskie Wydawnictwo Muzyczne wspiera rozwój polskiej kultury muzycznej na świecie. Przypadający w 2025 roku jubileusz Oficyna uświetni serią koncertów z udziałem artystów najwyższej próby w renomowanych salach koncertowych w Polsce. Podczas licznych aktywności muzycznych i edukacyjnych towarzyszyć nam będzie najlepsza polska twórczość. Do wspólnego świętowania zapraszamy już 7 i 8 marca do Wrocławia!
W lutym po raz pierwszy wykonane zostaną najnowsze utwory Agaty Zubel i Zygmunta Krauze. Chociaż oba dzieła różnią się od siebie pod względem obsady czy sposobu konstrukcji, to w przypadku źródła inspiracji łączy je eksploracja zagadnień związanych z malarstwem.
Współczesny jazz i XV-wieczna polifonia – czy te światy da się pogodzić? Ależ tak! Dowodem na to jest płyta LAETA MUNDUS od wytwórni ANAKLASIS, która splata głosy dwóch epok w swoistą harmonię sfer. Od 29 stycznia album dostępny jest także na winylu.
Przeglądając spisy dzieł Franciszka Lessla, wśród kompozycji na fortepian i orkiestrę znajdziemy Kaprys i wariacje op. 10 oraz Potpourri op. 12. Nie wszyscy wiedzą jednak, że pod tymi tytułami tak naprawdę kryje się... jeden i ten sam utwór! Jak do tego doszło i co wspólnego mają z tym lipska prasa muzyczna, Tadeusz Kościuszko i polskie damy? W nowym cyklu „Historia pewnego utworu” co miesiąc weźmiemy pod lupę wybraną kompozycję – przypomnimy najciekawsze wątki związane z genezą jej powstania, procesem twórczym, recepcją i dalszymi dziejami.