Aktualności
Prof. Jan Ekier w oczach swoich uczniów
2014-08-18
Zmarły 15 sierpnia prof. Jan Ekier był wybitnym znawcą twórczości Chopina, ale również nieprzeciętnym pedagogiem, spod którego skrzydeł wyszli wybitni artyści i muzykolodzy.
„Estetyka profesora Ekiera opierała się na antycznych wartościach, takich jak dobro, piękno, prawda, proporcja, symetria. Bardzo ubolewał nad wykonaniami, których podstawą była deformacja dostrzegalna w jakimkolwiek aspekcie interpretacji. Nie potrafił zgodzić się z nadmiernym eksponowaniem osobowości wykonawcy, a także z deformacją tekstu nutowego tylko po to, aby zagrać coś inaczej niż dotychczas” [wypowiedź prof. Bronisławy Kawalli w: A. Teichman, Jan Ekier, PWM, s. 450]
„Pamiętam Profesora jako człowieka bardzo wrażliwego, życzliwego dla świata, dla ludzi. Wszyscy czuliśmy i byliśmy przekonani, że możemy się zwrócić do niego z różnymi sprawami życiowymi. Nigdy nas nie zbywał, zawsze przejmował się i interesował nawet naszymi osobistymi problemami. (…) Nie pamiętam, aby profesor kiedykolwiek mnie zganił, nawet jeśli koncert nie był zbyt udany. Jego wrodzona dyplomacja, wysoka kultura osobista powodowała, że zawsze był niezwykle taktowny. Owszem, komentował wykonanie, udzielał wskazówek, ale nigdy nie powiedział niczego, co by spowodowało, że poczułbym się skarcony.” [wypowiedź Piotra Palecznego, w: A. Teichman, Jan Ekier, PWM, s. 433-434]
„Chyba wszyscy byli wdzięczni Ekierowi za to, że przypominał nieustannie młodym pianistom, iż źródło powodzenia i generalnie źródło działań człowieka powinno leżeć w naturalności. Naturalna pozycja, naturalne myślenie – to jest bardzo harmonijne i bliskie naturze człowieka, i zapewne dlatego stosunkowo łatwo było go realizować, a przede wszystkim zrozumieć.” [wypowiedź prof. Alicji Palety-Bugaj, w: A. Teichman, Jan Ekier, PWM, s. 438]
„Miałam świadomość, że pozostaję pod wpływem człowieka o wyjątkowej inteligencji. Ciekawość świata oraz otwarty umysł spowodowały, że z czasem Profesor dysponował naprawdę imponującą i rozległą wiedzą z różnych dziedzin, która emanowała na otoczenie, a więc również i na nas – studentów. Z pewnością sprzyjało to rozwojowi osobowości młodego muzyka i zachęcało do samodzielnych poszukiwań, a także do formułowania własnego zdania w sprawach artystycznych”. [wypowiedź prof. Anny Jastrzebskiej-Quinn, w: A. Teichman, Jan Ekier, PWM, s. 441]
Najczęściej czytane:
Blisko 400 muzyków i chórzystów, boska interwencja i absolutny triumf kompozytora – prawykonanie oratorium pasyjnego Męka Pana naszego Jezusa Chrystusa w 1838 r. wprost zelektryzowało muzyczną Warszawę. Dzieło to uznaje się za najwybitniejsze osiągnięcie polskiej muzyki religijnej XIX wieku. Dlaczego jednak do premierowego wykonania doszło dopiero w czerwcu, nie zaś – jak zamierzał twórca – w czasie Wielkiego Tygodnia? W kolejnej odsłonie cyklu Historia pewnego utworu przyjrzymy się niedotrzymanym obietnicom i przetrzymanym nutom.
Fundacja Pamięci Johna Simona Guggenheima (The John Simon Guggenheim Memorial Foundation) ogłosiła tegorocznych stypendystów Guggenheima – 198 wybitnych osób ze świata nauki i sztuki współczesnej, reprezentujących 53 dyscypliny, wybranych w rygorystycznym procesie aplikacji spośród prawie 3500 kandydatów. Wśród stypendystów, którzy otrzymali grant na realizację swojej działalności, jest Krzysztof Wołek – kompozytor związany z Polskim Wydawnictwem Muzycznym.
Écoute na sopran i kwartet smyczkowy jest nową wersją kompozycji Słuchaj na sopran, klarnet, skrzypce, perkusję i fortepian, której prawykonanie odbyło się w grudniu ubiegłego roku w podczas bydgoskiego Festiwalu Art Mintaka. 22 kwietnia dzieło zostanie wykonane po raz pierwszy podczas paryskiego festiwalu, prezentującego najnowszą muzykę europejską.
Jagoda Szmytka jest kompozytorką, artystką i badaczką artystyczną. Muzykę łączy ze sztukami pięknymi i głęboką refleksją z zakresu takich dziedzin humanistyki, jak filozofia, estetyka czy historia sztuki. W katalogu jej twórczości znajdziemy m.in. dzieła solowe, utwory pisane na amplifikowane zespoły kameralne, instalacje performatywne, a także kompozycje wpisujące się w konwencję teatru muzycznego. W kwietniu, jako nasza Kompozytorka Miesiąca, odkrywa przed nami tajemnice procesu twórczego i zaprasza w gościnne progi swojej pracowni kompozytorskiej.
Aż trzy publikacje książkowe wydane przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne w minionym roku zostały nominowane w konkursie PTWK Najpiękniejsze Książki Roku 2024. Jury doceniło pozycje: Muzyka Polska po Szymanowskim Adriana Thomasa, Estetyka muzyki Rogera Scrutona oraz Karnawał zwierząt Piotra Kamińskiego.
Jean-Philippe Rameau (1683-1764) wzbudzał wiele emocji. Wywarł nieoceniony wpływ na bieg historii i teorii muzyki, a jego spojrzenie na zasady rządzące kompozycją było – jak na XVIII wiek – innowacyjne. Postać francuskiego muzyka o wszechstronnych zainteresowaniach i oświeceniowym umyśle przybliża Christophe Rousset w najnowszej Małej Monografii wydanej przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne. Premiera książki już dziś.
Natura, budząca się znów do życia feerią barw i zapachów, przynosi nam także nowe, wiosenne bogactwo dźwięków i muzycznych inspiracji. Kwiecień witamy prawykonaniami dwóch dzieł z katalogu Polskiego Wydawnictwa Muzycznego: Karatachi no Hana Marcela Chyrzyńskiego we Wrocławiu i SurVanTutti Hanny Kulenty w Krakowie.
Filharmonia Świętokrzyska im. Oskara Kolberga w Kielcach ogłasza konkurs kompozytorski na utwór symfoniczny inspirowany nowelą Stefana Żeromskiego „Puszcza jodłowa”, a w szczególności jednym z zawartych w niej wątków: historycznym, przyrodniczym lub magicznym. Konkurs wpisuje się w Rok Stefana Żeromskiego – 20 listopada 2025 minie bowiem setna rocznica śmierci pisarza.
Podczas Gali Muzyki Klasycznej, która odbyła się w 30 marca w siedzibie Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, poznaliśmy laureatów Fryderyków – najważniejszych polskich nagród fonograficznych, przyznanych w dwunastu kategoriach. ANAKLASIS, marka prężnie działającą pod auspicjami Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, została uhonorowana aż trzema statuetkami.
Józef Koffler uznawany dziś za „pierwszego polskiego dodekafonistę” będzie bohaterem spotkania organizowanego przez Związek Kompozytorów Polskich, które zwieńczy prawykonanie odnalezionego po dziewięćdziesięciu latach od powstania Kwartetu smyczkowego op. 20.
