Aktualności
Paryskie prawykonanie "Poloneza" Józefa Świdra
2018-05-14
Po trzydziestu latach od skomponowania Polonez na obój, klarnet i fagot zostaje wydany przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne, a jego światowego prawykonania 23 maja 2018 roku w Bibliotece Polskiej w Paryżu dokona Krakowskie Trio Stroikowe w składzie: Marek Mleczko – obój, Roman Widaszek – klarnet, Paweł Solecki – fagot.
Profesor Roman Widaszek o utworze:
„Polonez – polski taniec narodowy, o dostojnym i uroczystym charakterze – od wieków inspirował kompozytorów do pisania nie tylko użytkowych, ale również artystycznych jego wersji. Mniej lub bardziej rozbudowane, bogato zinstrumentowane, czasem wirtuozowskie polonezy odnajdujemy w dorobku wybitych polskich kompozytorów, takich jak Fryderyk Chopin, Henryk Wieniawski, Michał Kleofas Ogiński czy współcześnie Wojciech Kilar.
Józef Świder, polski kompozytor kojarzony głównie z twórczością chóralną, mający też znaczny dorobek dzieł instrumentalnych, także nie oparł się pokusie skomponowania poloneza. Tak oto w roku 1988 powstał Polonez na chór mieszany a cappella i niemal równolegle z nim zaistniało autorskie opracowanie utworu na trzy instrumenty dęte – obój, klarnet i fagot. Kompozytor całe życie związany był ze Śląskiem, a region ten zawsze słynął z wysokiego poziomu muzyków grających na instrumentach dętych (w dorobku Świdra jest aż 20 kompozycji na takie składy). To zapewne było powodem opracowania przez kompozytora pierwotnego materiału muzycznego również na kwintet instrumentów dętych i dodania go w roku 2005 do drugiej wersji swego Mini Quintetto (twórca uzupełnił dzieło z roku 1993 o dodatkowe części: Imitazione i Polonez; zob. wydanie PWM 2016). Świder dokonał także aranżacji Poloneza na trzy gitary (1996) oraz na chór żeński (2004).
Polonez na obój, klarnet i fagot Józefa Świdra to zwarta, jednoczęściowa miniatura, która może stanowić doskonały materiał koncertowy, ale też edukacyjny. Zważywszy na fakt, że współczesnych polskich kompozycji przeznaczonych na trio stroikowe jest stanowczo za mało, utwór ten niewątpliwie wzbogaci literaturę na tę obsadę wykonawczą. Kompozycja idealnie nadaje się do kształcenia w zakresie kameralistyki w szkołach muzycznych II stopnia”.
Program koncertu
W.A. Mozart - Divertimento B -dur
K. Dębski - Cantabile in h
H.Tomasi - Concert champetre
J.S. Bach - Sinfonien C-dur, e-moll, a-moll
J. Świder - Polonez na obój, klarnet i fagot
J. Ibert - Cinque pieces pour Trio d'anches
A. Szałowski - Trio
O autorze Poloneza
Józef Świder – pianista, kompozytor i pedagog urodzony 19 sierpnia 1930 w Czechowicach-Dziedzicach. Zmarł 22 maja 2014 w Katowicach. Szczególnie ceniona jest jego twórczość chóralna, doskonale ukazująca bogactwo inwencji harmonicznej - pierwszoplanowego elementu formotwórczego.
Studia odbył pod kierunkiem Bolesława Woytowicza w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach oraz Goeffredo Petrassiego w Accademia Santa Cecilia w Rzymie. Jako profesor Akademii Muzycznej w Katowicach wykształcił wielu uczniów, m.in. Aleksandra Lasonia, Andrzeja Dziadka i Wiesława Cienciałę.
Ponadto był profesorem Uniwersytetu Śląskiego - Filii w Cieszynie i Podyplomowego Studium Chórmistrzowskiego przy Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Wykładał na kursach dla dyrygentów i instruktorów muzycznych. Był jurorem konkursów kompozytorskich i śpiewaczych oraz dyrektorem Związku Śląskich Kół Śpiewaczych i Instrumentalnych.
Józef Świder był wielokrotnie honorowany państwowymi odznaczeniami i nagrodami: Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Nagrodami Ministra Kultury i Sztuki (II stopnia – 1973, I stopnia – 1975), Nagrodą Ministra Edukacji za działalność pedagogiczną, Nagrodą Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci, Nagrodą Prezydenta miasta Katowic oraz Srebrną i Złotą Odznaką „Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego”.
Najczęściej czytane:
Już 7 grudnia w Studiu S1 w Warszawie specjalnym koncertem swoje osiemdziesiąte urodziny będzie obchodził „Ruch Muzyczny” – najstarsze czasopismo o muzyce klasycznej w Polsce. W programie znajdą się m.in. kompozycje dawnych, legendarnych redaktorów naczelnych – Stefana Kisielewskiego i Zygmunta Mycielskiego
Dziedzictwo muzyczne w nowym formacie — prezentacja portalu Polska Biblioteka Muzyczna podczas XVI Ogólnopolskiej Konferencji Bibliotekarzy Muzycznych pod hasłem "Muzykalia w zmieniającym się otoczeniu bibliotecznym – integracja, współpraca, harmonia".
Z okazji jubileuszu 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, zasłużeni pracownicy Oficyny oraz związani z nią autorzy i przedstawiciele polskiego środowiska muzycznego zostali uhonorowani odznaczeniami państwowymi. Samo wydawnictwo otrzymało też Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
I Koncert fortepianowy e-moll op. 11 w rzeczywistości powstał kilka miesięcy po II Koncercie f-moll op. 21; „zamieniona” opusowa numeracja wynika z dat wydań obu utworów. Dziś pochylimy się nad późniejszym z tych dwóch z dzieł, dojrzalszym i kreślonym pewniejszą ręką. W kolejnej odsłonie cyklu „Historia pewnego utworu” przyjrzymy się koncertowym programom, sztambuchowym wyznaniom i pożegnaniu z Ojczyzną.
Choć o życiu i twórczości Fryderyka Chopina napisano już niemal wszystko, jego dwie podróże do Brytanii wciąż pozostają mało znanym epizodem biografii. Książka Petera Willisa „Chopin w Brytanii” rzuca nowe światło na ten fragment życia kompozytora, wypełniając lukę w dotychczasowych badaniach. Teraz nakładem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego ukazuje się po raz pierwszy w polskim tłumaczeniu.
Problemy z librettem, kolejne niezrealizowane premiery, konflikt z Londynem i wreszcie zaginięcie partytury – Philaenis, pierwsza opera Romana Statkowskiego, zdawała się nie mieć szczęścia… W kolejnej odsłonie cyklu „Historia pewnego utworu” przyjrzymy się zrządzeniom losu, Pyrrusowym zwycięstwom i długiej drodze na Parnas.
12 listopada 2025 roku przypada setna rocznica śmierci Romana Statkowskiego – polskiego kompozytora nurtu późnoromantycznego i pedagoga, ucznia m.in. Władysława Żeleńskiego, Nikołaja Sołowiowa i Antona Rubinsteina, a (wedle niektórych źródeł) także Nikołaja Rimskiego-Korsakowa. Ciekawy wybór twórczości fortepianowej tego kompozytora, nową instrumentację jego opery Philaenis oraz album z jazzowymi impresjami inspirowanymi operą Maria można znaleźć w katalogu Polskiego Wydawnictwa Muzycznego.
Marcel Chyrzyński tworzy muzykę akustyczną, elektroakustyczną i elektroniczną. Jest również twórcą muzyki do spektakli teatralnych – jego zainteresowania skierowane są głównie na teatr współczesny. W listopadzie jest naszym Kompozytorem Miesiąca i uchyla drzwi do swojej pracowni, w której odnajdziemy m.in. partytury najnowszych utworów, niezwykłe kolekcje japońskich drzeworytów, czy imponujący zestaw… fajek.
Dorian Gray – operowa odsłona jedynej powieści Oscara Wilde’a na scenie Teatru Wielkiego w Poznaniu. Niewinność i niczym nieskażone piękno w pułapce kultu młodości w operze skomponowanej przez Elżbietę Sikorę i w inscenizacji Davida Pountneya. Za pulpitem dyrygenckim maestro Jacek Kaspszyk.
Za Wydarzenie roku uznano Muzyczne Spotkania z okazji 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego w Narodowym Forum Muzyki – za dwudniowe święto polskiej muzyki we Wrocławiu, które zgromadziło liczną publiczność i ponad pięciuset wykonawców podczas 34 koncertów, warsztatów i spotkań.
