Aktualności
„Poszukiwanie”, czyli wywiad-rzeka z Jerzym Artyszem, zasila serię Opera!
2022-05-27
W Poszukiwaniu, kolejnej publikacji z serii Opera, baryton Jerzy Artysz opisuje Aleksandrowi Laskowskiemu i Sylwii Wachowskiej koleje swojej kariery śpiewaka i pedagoga.
W książce Profesor Artysz wspomina rzeczywistość wojennej pożogi, matkę, która zawsze widziała w nim muzyka, czasy – nie zawsze szare – PRL-u: edukację muzyczną, konkursy śpiewacze i pierwsze role w Operze Łódzkiej. Opowiada o warsztacie dojrzałego artysty – partiach w spektaklach Teatru Wielkiego i Warszawskiej Opery Kameralnej oraz o wykonawstwie pieśni. Jako że duże znaczenie dla rozwoju artystycznego i pracy pedagogicznej Artysza miały doświadczenia zdobyte we Włoszech i w Hiszpanii, nie mogło zabraknąć opowieści z Południa. W książce znajdziemy również rozmowy o nauczaniu kolejnych pokoleń śpiewaków. Z wywiadu rzeki wyłania się obraz artysty i pedagoga, który nie spoczywa na laurach, lecz ciągle poszukuje nowych dróg i z prawdziwą pasją oddaje się każdemu wyzwaniu, które przynosi los.
– Wiszące w powietrzu, ale niezadane w naszej rozmowie pytanie skłania mnie do pewnych refleksji. Tak! Uważam się za artystę spełnionego, może nie do końca, ale spełnionego. Zanurzenie się w świat Muzyki umożliwiło mi zaistnienie w obszarze niecodziennych, wielorakich emocji i przeżyć. Miałem niebywałe szczęście, mogąc czerpać wiedzę i doświadczenie z dokonań i mądrości wybitnych muzyków, dyrygentów i reżyserów. Moi wspaniali koledzy śpiewacy dostarczali mi swoim doświadczeniem wielu przemyśleń, a przyjaźnie wyniesione ze sceny czy estrady trwają do dzisiaj […]. Wdzięczny jestem Bogu za ten dar, który otrzymałem od życia.
Jerzy Artysz
Tytuł książki to nawiązanie do często wspominanego w rozmowie poszukiwania. Poszukiwania prawdy, piękna, sensu muzyki, jej charakteru, ale również poszukiwania swojej artystycznej czy pedagogicznej drogi. Jerzy Artysz stwierdza, że każdy artysta powinien mieć w sobie wolę poszukiwania, zadawania pytań i szukania odpowiedzi.
Ze wstępu:
– Wszak w postawie Artysza uderza to, że jest on artystą z powołania, któremu nigdy nie przestał być wierny; artystą, u którego nigdy nie został naruszony związek między sztuką a życiem, bo w niej i dla niej żył od wczesnej młodości, którego działalność cechowała i cechuje wszechstronna i wciąż pogłębiana wiedza, mądrość i ciągle doskonalona perfekcja. Posłuchajcie, jak śpiewa: jak kompozytor, który kreuje utwór w trakcie wykonania.
Wiesław Juszczak
O autorach:
Jerzy Artysz – baryton; pedagog. Edukację muzyczną rozpoczął od nauki gry na skrzypcach. Głos kształcił w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie w klasie Marii Halfterowej, studia ukończył z wyróżnieniem w 1959 roku. W 1958 roku, jeszcze jako student, zadebiutował w Operze Łódzkiej partią Janusza w Halce Stanisława Moniuszki w reżyserii Kazimierza Dejmka. Swoje umiejętności wokalne doskonalił w Mediolanie u Marii Carbone. W latach 1958–1963 współpracował z Operą Łódzką. W 1964 roku związał się z Teatrem Wielkim w Warszawie, na deskach którego wystąpił między innymi jako Scarpia w Tosce, Germont w Traviacie, tytułowi Falstaff oraz Makbet w operach Giuseppe Verdiego. Związany z Warszawską Operą Kameralną od jej zarania. Profesor, wykładowca Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Jest laureatem konkursów wokalnych w Moskwie (1957), ’s-Hertogenbosch (1958), Tuluzie (1959), Genewie (1960). W latach 1990–1994 dyrektor artystyczny Escola d’Opera w Barcelonie. Juror konkursów wokalnych w Barcelonie, Busseto, Genewie i Tuluzie. Laureat nagrody Związku Kompozytorów Polskich za wybitne osiągnięcia w dziedzinie wykonawstwa i propagowania polskiej współczesnej muzyki wokalnej. Za wielkie zasługi dla kultury polskiej odznaczony został Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Aleksander Laskowski – tłumacz i muzykolog. Autor licznych artykułów i publikacji, w tym cyklu rozmów o Witoldzie Lutosławskim wydanych pod tytułem Lutosławski. Skrywany wulkan (PWM, 2013). Prowadzi autorskie audycje w Programie II Polskiego Radia. Juror International Opera Awards. Pracuje w Narodowym Instytucie Fryderyka Chopina.
Sylwia Wachowska – dramaturżka, scenarzystka, autorka scenariuszy wystaw poświęconych między innymi Ignacemu Janowi Paderewskiemu i Stanisławowi Moniuszce. Współpracuje z teatrami operowymi, między innymi z Operą Nova w Bydgoszczy (dla której tworzy książki programowe spektakli), warszawskim Teatrem Wielkim – Operą Narodową i Operą na Zamku w Szczecinie.
Najczęściej czytane:
To już osiemdziesiąt lat od kiedy Polskie Wydawnictwo Muzyczne wspiera rozwój polskiej kultury muzycznej na świecie. Przypadający w 2025 roku jubileusz Oficyna uświetni serią koncertów z udziałem artystów najwyższej próby w renomowanych salach koncertowych w Polsce. Podczas licznych aktywności muzycznych i edukacyjnych towarzyszyć nam będzie najlepsza polska twórczość. Do wspólnego świętowania zapraszamy już 7 i 8 marca do Wrocławia!
W lutym po raz pierwszy wykonane zostaną najnowsze utwory Agaty Zubel i Zygmunta Krauze. Chociaż oba dzieła różnią się od siebie pod względem obsady czy sposobu konstrukcji, to w przypadku źródła inspiracji łączy je eksploracja zagadnień związanych z malarstwem.
Współczesny jazz i XV-wieczna polifonia – czy te światy da się pogodzić? Ależ tak! Dowodem na to jest płyta LAETA MUNDUS od wytwórni ANAKLASIS, która splata głosy dwóch epok w swoistą harmonię sfer. Od 29 stycznia album dostępny jest także na winylu.
Przeglądając spisy dzieł Franciszka Lessla, wśród kompozycji na fortepian i orkiestrę znajdziemy Kaprys i wariacje op. 10 oraz Potpourri op. 12. Nie wszyscy wiedzą jednak, że pod tymi tytułami tak naprawdę kryje się... jeden i ten sam utwór! Jak do tego doszło i co wspólnego mają z tym lipska prasa muzyczna, Tadeusz Kościuszko i polskie damy? W nowym cyklu „Historia pewnego utworu” co miesiąc weźmiemy pod lupę wybraną kompozycję – przypomnimy najciekawsze wątki związane z genezą jej powstania, procesem twórczym, recepcją i dalszymi dziejami.
Czy Wesoły Franiu istnieje naprawdę i czemu Kotek Tęsknotek jest smutny? O procesie nadawania tytułów utworom i współpracy przy tworzeniu publikacji nutowej dla dzieci opowiadają Patrycja Budziacka i Natalia Drozen-Czaplińska – autorki zbioru Wiolinkowe opowieści na skrzypce i fortepian wydanego w Serii Pedagogicznej PWM.
Dyrektor Artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego NDI Sopot Classic Szymon Morus oraz Polska Filharmonia Kameralna Sopot zapraszają młodych kompozytorów do wzięcia udziału w 8. Konkursie Kompozytorskim im. Krzysztofa Pendereckiego, który odbędzie się w ramach 15. edycji Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego NDI Sopot Classic. Konkurs, organizowany co dwa lata, wspiera twórczość młodych artystów, stwarzając im przestrzeń do zaprezentowania swoich utworów przed profesjonalnym jury.
Podobno sam Józef Haydn kupował mu papier nutowy. Na temat jego pochodzenia wysnuto kontrowersyjne teorie, łącząc go z rodziną Czartoryskich. Był twórcą pierwszego polskiego koncertu fortepianowego. Mowa o Franciszku Lesslu, kompozytorze przełomu XVIII i XIX wieku, którego można uznać za najwybitniejszego przed Chopinem. Marcin Tadeusz Łukaszewski kreśli jego sylwetkę w najnowszej Małej Monografii Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, poszukując prawdy i dementując narosłe wokół kompozytora mity.
225 polskich kompozytorów, 1500 utworów, kilkaset godzin muzyki! Rozpoczynamy kolejny rok z programem TUTTI.pl, dzięki któremu Polskie Wydawnictwo Muzyczne wspiera wykonania muzyki polskiej. Beneficjenci otrzymują rabat na wypożyczenie materiałów orkiestrowych w wysokości 70% opłaty.
W ramach nowej odsłony akcji „Kompozytor/Kompozytorka Miesiąca” zajrzymy do pracowni twórców, związanych z naszym Wydawnictwem. Przyjrzymy się ich pracy — czy siadają przy fortepianie, rozkładają papier nutowy na pulpicie i zapisują ołówkiem kolejne dźwięki, czy może jednak instrument i przyrządy piśmiennicze zastąpili myszką i klawiaturą komputera? Naszą szczególną uwagę zwrócimy na ich biurka, przy których pomysły muzyczne materializują się na pięcioliniach kolejnych partytur. Akcji towarzyszą fotografie Bartka Barczyka.
Polskie Wydawnictwo Muzyczne z dumą i radością prezentuje osiągnięcia mijających miesięcy. Rok 2024 to w Oficynie nie tylko nowe utwory, publikacje nutowe, książki i albumy muzyczne, ale także zasoby cyfrowe, wydarzenia koncertowe i edukacyjne oraz międzynarodowe projekty upowszechniające muzykę polską. Miniony rok to również czas intensywnych współprac w ramach licznych wydarzeń w świecie muzyki. Wydawnictwo rozwija się dynamicznie, będąc w centrum najważniejszych wydarzeń świata kultury i podejmując współpracę z partnerami najwyższej klasy.
