Aktualności
Juliusz Zarębski w katalogu PWM - w 170. rocznicę urodzin
2024-02-28
Na przełomie lutego i marca 2024 roku przypada 170. rocznica urodzin Juliusza Zarębskiego – jednego z najwybitniejszych kompozytorów polskich drugiej połowy XIX w. Ciekawy wybór twórczości fortepianowej tego twórcy – w tym dwie nowości wydawnicze – można znaleźć w katalogu Polskiego Wydawnictwa Muzycznego.
Nauki Liszta, echo Chopina
Zarębski pozostawił po sobie stosunkowo niewielki dorobek, który jedynie zapowiadał udaremniony przez jego przedwczesną śmierć rozkwit. Pod względem talentu przyrównywany bywał – i bywa – do Fryderyka Chopina. Rzeczywiście, w twórczości Zarębskiego wyraźne są inspiracje Chopinowskie: sięganie po te same gatunki muzyki fortepianowej (etiuda, berceuse, tańce: polonez, mazurek, walc, tarantela, barkarola), czy też umiejętne wykorzystywanie elementów polskiego folkloru, przy zachowaniu indywidualnego sznytu. Zarębski nie cofał się jednak przed cytowaniem konkretnych melodii ludowych – polskich i ukraińskich. Z wielkim poprzednikiem łączą go także podobieństwa biograficzne: od dwóch prawdopodobnych dat urodzin (28 lutego lub 3 marca 1854) przez wyjazd z Polski, obiecującą karierę pianistyczną, po gruźlicę i przedwczesną śmierć.
W twórczości Zarębskiego widoczne są także wyraźne wpływy Ferenca Liszta, u którego odbył studia pianistyczne w Rzymie. Węgier wysoko oceniał umiejętności wykonawcze i kompozytorskie podopiecznego, a relacja mistrza i ucznia przerodziła się w głęboką przyjaźń. Lisztowskie inspiracje u Zarębskiego to zarówno przejęcie przezeń ogólnych założeń estetycznych mistrza, jak i konkretnych środków i rozwiązań składających się na element wirtuozowski. W oparciu o te dwa wzorce – Chopina i Liszta – dążył do wykształcenia własnego stylu.
Sylwetkę i twórczość Juliusza Zarębskiego przybliża opracowane przez Ryszarda Daniela Golianka hasło biograficzne w Encyklopedii Muzycznej PWM; można je znaleźć w zasobach Polskiej Biblioteki Muzycznej.
Nowości wydawnicze
W 170. rocznicę urodzin Juliusza Zarębskiego katalog PWM powiększa się o dwa zeszyty utworów fortepianowych tego kompozytora: Mazurki koncertowe w opracowaniu Piotra Sałajczyka oraz Utwory charakterystyczne opracowane przez Grzegorza Manię. Oba wydania dołączają do fioletowej serii Strumento.
W zeszycie Mazurki koncertowe znajdziemy dwa utwory – op. 8 oraz op. 15. Zawarty w tytułach przymiotnik „koncertowy” (Mazurka de concert) celnie odzwierciedla ich charakter, bowiem na pierwszy plan – oprócz cech gatunkowych – wysuwa się w nich element wirtuozowski. Wyróżniają się rozmiarem, poziomem komplikacji oraz rozbudowaniem fakturalnym. Pierwszy mazurek, w tonacji c-moll, ma wydźwięk patetyczny, a o jego formie decydują dwa skontrastowane tematy. Drugi, w tonacji gis-moll, silnie przesycony chromatyką i niejednoznacznością planu tonalnego, jest jednym z najbardziej skomplikowanych pod względem języka muzycznego utworów Zarębskiego.
Z kolei Utwory charakterystyczne pokazują Juliusza Zarębskiego jako twórcę poszukującego indywidualnego języka muzycznego, ale też zaznajomionego ze współczesnymi mu salonowymi trendami i oczekiwaniami słuchaczy. W zbiorze znajduje się 5 miniatur fortepianowych, m.in. mieniący się kalejdoskopem muzycznych pomysłów Novelette-Caprice op. 19 czy dowcipna Sérénade burlesque op. 20, która łączy zróżnicowanie artykulacyjne, dialogowanie rąk i wieloplanowość narracji, swobodę agogiczną, modulacje, a nawet drobne aberracje chromatyczne. Przeciwwagę stanowi intymna Berceuse op. 22 o ciekawej stronie harmonicznej wzbogaconej interesującą pedalizacją, zwieńczona onirycznym finałem.
Zarębski w katalogu PWM
W fioletowej serii Strumento ukazały się także 4 etiudy koncertowe, które obok walorów pedagogicznych odznaczają się dramaturgią oraz wirtuozerią wyróżniającą ten gatunek muzyczny w okresie romantyzmu. W zbiorze znajdują się Etiuda op. 3 oraz trzy Etiudy op. 7, o których Liszt pisał w liście do protegowanego: „Twoje trzy etiudy są niezwykłe, interesujące i udane. Druga – f-moll – równie dobrze mogłaby być dziełem Chopina. Ta wysoka ocena nie oznacza wcale, że popełniłeś plagiat, ponieważ Twoje dzieła cechuje swoista oryginalność”. Ponieważ rękopisy etiud nie zachowały się, zeszyt opracowany przez Piotra Sałajczyka opiera się na dostępnych dziewiętnastowiecznych pierwodrukach oraz późniejszych edycjach.
W przygotowaniu jest także zeszyt Polonezów op. 6, 10, 28, również w opracowaniu Piotra Sałajczyka.
Bodaj najwybitniejszym dziełem Zarębskiego jest Kwintet fortepianowy g-moll op. 34, napisany na krótko przed śmiercią kompozytora i dedykowany Lisztowi. Pomimo zewnętrznego podobieństwa do klasycznych form i pewnych elementów stylu szkoły nowoniemieckiej, jest on utworem wysoce oryginalnym, łączącym instrumentalną wirtuozerię (zwłaszcza w partii fortepianowej) z wielką inwencją melodyczną, harmoniczną, rytmiczną i kolorystyczną. Wydanie wykonawcze kompozycji, zawierające partyturę i głosy, ukazało się nakładem PWM w serii Camera.
To właśnie dzięki twórczości Zarębskiego można mówić o pewnej ciągłości pomiędzy dziełem Chopina a przypadającymi na początek XX w. osiągnięciami artystycznymi Karłowicza i Szymanowskiego. Uznanie, jakim cieszył się już za życia, oraz ciekawy dorobek sytuują go wśród najważniejszych kompozytorów polskich drugiej połowy XIX wieku, których spuścizna odkrywana jest dziś na nowo.
Powyższe wydania utworów fortepianowych Juliusza Zarębskiego zostały zrealizowane ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach projektu „Dziedzictwo Muzyki Polskiej”.
Najczęściej czytane:
Piąty miesiąc roku zwiastuje nadejście wiosennego sezonu festiwalowego. W Krakowie, Warszawie i we Wrocławiu zabrzmią kompozycje Joanny Wnuk-Nazarowej, Pawła Malinowskiego, Wojciecha Widłaka, Macieja Zielińskiego, Pawła Hendricha i Agaty Zubel. Najnowszej muzyce polskiej będziemy przysłuchiwać się podczas koncertów specjalnych, na festiwalowych estradach, a także na zakończenie sezonu artystycznego.
Blisko 400 muzyków i chórzystów, boska interwencja i absolutny triumf kompozytora – prawykonanie oratorium pasyjnego Męka Pana naszego Jezusa Chrystusa w 1838 r. wprost zelektryzowało muzyczną Warszawę. Dzieło to uznaje się za najwybitniejsze osiągnięcie polskiej muzyki religijnej XIX wieku. Dlaczego jednak do premierowego wykonania doszło dopiero w czerwcu, nie zaś – jak zamierzał twórca – w czasie Wielkiego Tygodnia? W kolejnej odsłonie cyklu Historia pewnego utworu przyjrzymy się niedotrzymanym obietnicom i przetrzymanym nutom.
Fundacja Pamięci Johna Simona Guggenheima (The John Simon Guggenheim Memorial Foundation) ogłosiła tegorocznych stypendystów Guggenheima – 198 wybitnych osób ze świata nauki i sztuki współczesnej, reprezentujących 53 dyscypliny, wybranych w rygorystycznym procesie aplikacji spośród prawie 3500 kandydatów. Wśród stypendystów, którzy otrzymali grant na realizację swojej działalności, jest Krzysztof Wołek – kompozytor związany z Polskim Wydawnictwem Muzycznym.
Écoute na sopran i kwartet smyczkowy jest nową wersją kompozycji Słuchaj na sopran, klarnet, skrzypce, perkusję i fortepian, której prawykonanie odbyło się w grudniu ubiegłego roku w podczas bydgoskiego Festiwalu Art Mintaka. 22 kwietnia dzieło zostanie wykonane po raz pierwszy podczas paryskiego festiwalu, prezentującego najnowszą muzykę europejską.
Jagoda Szmytka jest kompozytorką, artystką i badaczką artystyczną. Muzykę łączy ze sztukami pięknymi i głęboką refleksją z zakresu takich dziedzin humanistyki, jak filozofia, estetyka czy historia sztuki. W katalogu jej twórczości znajdziemy m.in. dzieła solowe, utwory pisane na amplifikowane zespoły kameralne, instalacje performatywne, a także kompozycje wpisujące się w konwencję teatru muzycznego. W kwietniu, jako nasza Kompozytorka Miesiąca, odkrywa przed nami tajemnice procesu twórczego i zaprasza w gościnne progi swojej pracowni kompozytorskiej.
Aż trzy publikacje książkowe wydane przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne w minionym roku zostały nominowane w konkursie PTWK Najpiękniejsze Książki Roku 2024. Jury doceniło pozycje: Muzyka Polska po Szymanowskim Adriana Thomasa, Estetyka muzyki Rogera Scrutona oraz Karnawał zwierząt Piotra Kamińskiego.
Jean-Philippe Rameau (1683-1764) wzbudzał wiele emocji. Wywarł nieoceniony wpływ na bieg historii i teorii muzyki, a jego spojrzenie na zasady rządzące kompozycją było – jak na XVIII wiek – innowacyjne. Postać francuskiego muzyka o wszechstronnych zainteresowaniach i oświeceniowym umyśle przybliża Christophe Rousset w najnowszej Małej Monografii wydanej przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne. Premiera książki już dziś.
Natura, budząca się znów do życia feerią barw i zapachów, przynosi nam także nowe, wiosenne bogactwo dźwięków i muzycznych inspiracji. Kwiecień witamy prawykonaniami dwóch dzieł z katalogu Polskiego Wydawnictwa Muzycznego: Karatachi no Hana Marcela Chyrzyńskiego we Wrocławiu i SurVanTutti Hanny Kulenty w Krakowie.
Filharmonia Świętokrzyska im. Oskara Kolberga w Kielcach ogłasza konkurs kompozytorski na utwór symfoniczny inspirowany nowelą Stefana Żeromskiego „Puszcza jodłowa”, a w szczególności jednym z zawartych w niej wątków: historycznym, przyrodniczym lub magicznym. Konkurs wpisuje się w Rok Stefana Żeromskiego – 20 listopada 2025 minie bowiem setna rocznica śmierci pisarza.
Podczas Gali Muzyki Klasycznej, która odbyła się w 30 marca w siedzibie Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, poznaliśmy laureatów Fryderyków – najważniejszych polskich nagród fonograficznych, przyznanych w dwunastu kategoriach. ANAKLASIS, marka prężnie działającą pod auspicjami Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, została uhonorowana aż trzema statuetkami.