Aktualności
Elżbieta Sikora uhonorowana Nagrodą Prezydenta Republiki Francuskiej
2024-03-21
Elżbieta Sikora została nagrodzona podczas 76. ceremonii Grands Prix internationaux du disque, organizowanej przez francuską Académie Charles Cros. Kompozytorka otrzymała nagrodę Prezydenta Republiki Francuskiej za całokształt twórczości. Uroczystość wręczenia nagrody odbyła się 21 marca 2024 roku w Ambasadzie RP w Paryżu, pod patronatem Emmanuela Macrona, Prezydenta Francji.
Francuska Académie Charles Cros od 1947 roku przyznaje prestiżowe nagrody za najlepsze nagrania muzyczne oraz specjalną Nagrodę Prezydenta Francji za całokształt twórczości. W ostatnich latach nagrodę tę otrzymali m.in. Kaija Saariaho czy Bernard Cavanna. Académie Charles Cros doceniła również płytę Concertos, wydaną przez ANAKLASIS, która stanowi podsumowanie dorobku Elżbiety Sikory w tym gatunku, przyznając jej nagrodę Coup de Coeur.
- W katalogu Elżbiety Sikory znajduje się obecnie około 110 utworów, od muzyki elektroakustycznej po instrumentalną oraz wokalną. Kompozytorka podejmuje się kolejnych zamówień wciąż z taką samą energią. Jej najnowsza monograficzna płyta, która zawiera trzy koncerty (na fortepian, organy i skrzypce), jest świadectwem jej talentu. – pisze Michèle Tosi w uzasadnieniu Nagrody Prezydenta Republiki Francuskiej.
fot. Piotr Płonka
Elżbieta Sikora urodziła się 20 października 1943 roku we Lwowie. W latach 1963-68 studiowała na Wydziale Reżyserii Muzycznej w PWSM w Warszawie, a po uzyskaniu dyplomu wyjechała do Paryża, gdzie w latach 1968-70 studiowała muzykę elektroakustyczną w Groupe de Recherches Musicales pod kierunkiem Pierre'a Schaeffera i François Bayle'a. Po powrocie do Warszawy odbyła studia kompozytorskie pod kierunkiem Tadeusza Bairda i Zbigniewa Rudzińskiego, uzyskując dyplom w 1977 roku.
Wraz z Krzysztofem Knittlem i Wojciechem Michniewskim założyła w 1973 grupę kompozytorską KEW, z którą występowała do 1976 roku, koncertując w Polsce (m.in. eksperymentalna improwizacja Drugi poemat tajemny, Warszawska Jesień 1974), Szwecji, Austrii i Republice Federalnej Niemiec.
W 1981 roku zamieszkała we Francji, gdzie jako stypendystka rządu francuskiego uczestniczyła w kursie muzyki komputerowej w Institute de Recherche et de Coordination Acoustique/Musique (IRCAM), a następnie studiowała kompozycję u Betsy Jolas (1982-83). Była także stypendystką miasta Mannheim (1982) oraz Fundacji Kościuszkowskiej (1983-84), dzięki której pracowała przez kilka miesięcy pod kierunkiem Johna Chowninga w Center for Computer Research for Music and Acoustics (CCRMA) przy Stanford University (Kalifornia). W roku 1999 uzyskała stopień doktora na Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W latach 1985-99 była profesorem kompozycji elektroakustycznej oraz sztuki dźwięku Konserwatorium oraz Szkole Sztuk Pięknych w Angoulême. Prowadziła ponadto zajęcia z kompozycji w Institute Charles Cros w Marne la Vallée (Francja) i w University of Chicago (2004), a także podczas warsztatów w Monachium, Mannheim, Ulm oraz w Gdańsku (Międzynarodowe Warsztaty Muzyki Współczesnej). W latach 2011-2017 była dyrektorem artystycznym międzynarodowego festiwalu Musica Electronica Nova we Wrocławiu.
fot. Piotr Płonka
Jej utwory wykonywane były w większości krajów europejskich oraz w Stanach Zjednoczonych, m.in. na Avignon Festival, Festival de Paris, Dresdner Musikfestspiele, "Fylkingen" w Sztokholmie i GMEB w Bourges, a także na Festiwalu Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień". Otrzymywała zamówienia od Ballets de Monte Carlo, rządu Francji, IRCAM, polskiego Ministerstwa Kultury, Radia France i innych organizacji. Wśród solistów, którzy wykonywali jej utwory są fleciści Pierre-Yves Artaud, Robert Dick, Carin Levine i Emmanuelle Ophčle; saksofonista Daniel Kientzy; pianista Jean-Efflam Bavouzet; klawesynistka Elżbieta Chojnacka; skrzypkowie Leonardo Boero, Beata Halska i Hanna Lachert; wiolonczelista Ivan Monighetti; mezzosopranistka Ewa Marciniec.
Muzyczne wizytówki #84 | Elżbieta Sikora
Za swoją twórczość otrzymała wiele wyróżnień i nagród. W 1997 roku została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi RP, a w 2004 mianowana Chevalier de l'Ordre des Arts et des Lettres we Francji. Otrzymała również szereg nagród za operę Madame Curie, w tym Pomorską Nagrodę Artystyczną Gryf (2012), Splendor Gedanensis (2012), czy Sztorm Roku (2011). W 2013 roku została odznaczona doroczną nagrodą Związku Kompozytorów Polskich, nagrodą specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, nagrodą Gloria Artis oraz Orphée du Prestige Lyrique de l'Europe.
Najczęściej czytane:
Blisko 400 muzyków i chórzystów, boska interwencja i absolutny triumf kompozytora – prawykonanie oratorium pasyjnego Męka Pana naszego Jezusa Chrystusa w 1838 r. wprost zelektryzowało muzyczną Warszawę. Dzieło to uznaje się za najwybitniejsze osiągnięcie polskiej muzyki religijnej XIX wieku. Dlaczego jednak do premierowego wykonania doszło dopiero w czerwcu, nie zaś – jak zamierzał twórca – w czasie Wielkiego Tygodnia? W kolejnej odsłonie cyklu Historia pewnego utworu przyjrzymy się niedotrzymanym obietnicom i przetrzymanym nutom.
Fundacja Pamięci Johna Simona Guggenheima (The John Simon Guggenheim Memorial Foundation) ogłosiła tegorocznych stypendystów Guggenheima – 198 wybitnych osób ze świata nauki i sztuki współczesnej, reprezentujących 53 dyscypliny, wybranych w rygorystycznym procesie aplikacji spośród prawie 3500 kandydatów. Wśród stypendystów, którzy otrzymali grant na realizację swojej działalności, jest Krzysztof Wołek – kompozytor związany z Polskim Wydawnictwem Muzycznym.
Écoute na sopran i kwartet smyczkowy jest nową wersją kompozycji Słuchaj na sopran, klarnet, skrzypce, perkusję i fortepian, której prawykonanie odbyło się w grudniu ubiegłego roku w podczas bydgoskiego Festiwalu Art Mintaka. 22 kwietnia dzieło zostanie wykonane po raz pierwszy podczas paryskiego festiwalu, prezentującego najnowszą muzykę europejską.
Jagoda Szmytka jest kompozytorką, artystką i badaczką artystyczną. Muzykę łączy ze sztukami pięknymi i głęboką refleksją z zakresu takich dziedzin humanistyki, jak filozofia, estetyka czy historia sztuki. W katalogu jej twórczości znajdziemy m.in. dzieła solowe, utwory pisane na amplifikowane zespoły kameralne, instalacje performatywne, a także kompozycje wpisujące się w konwencję teatru muzycznego. W kwietniu, jako nasza Kompozytorka Miesiąca, odkrywa przed nami tajemnice procesu twórczego i zaprasza w gościnne progi swojej pracowni kompozytorskiej.
Aż trzy publikacje książkowe wydane przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne w minionym roku zostały nominowane w konkursie PTWK Najpiękniejsze Książki Roku 2024. Jury doceniło pozycje: Muzyka Polska po Szymanowskim Adriana Thomasa, Estetyka muzyki Rogera Scrutona oraz Karnawał zwierząt Piotra Kamińskiego.
Jean-Philippe Rameau (1683-1764) wzbudzał wiele emocji. Wywarł nieoceniony wpływ na bieg historii i teorii muzyki, a jego spojrzenie na zasady rządzące kompozycją było – jak na XVIII wiek – innowacyjne. Postać francuskiego muzyka o wszechstronnych zainteresowaniach i oświeceniowym umyśle przybliża Christophe Rousset w najnowszej Małej Monografii wydanej przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne. Premiera książki już dziś.
Natura, budząca się znów do życia feerią barw i zapachów, przynosi nam także nowe, wiosenne bogactwo dźwięków i muzycznych inspiracji. Kwiecień witamy prawykonaniami dwóch dzieł z katalogu Polskiego Wydawnictwa Muzycznego: Karatachi no Hana Marcela Chyrzyńskiego we Wrocławiu i SurVanTutti Hanny Kulenty w Krakowie.
Filharmonia Świętokrzyska im. Oskara Kolberga w Kielcach ogłasza konkurs kompozytorski na utwór symfoniczny inspirowany nowelą Stefana Żeromskiego „Puszcza jodłowa”, a w szczególności jednym z zawartych w niej wątków: historycznym, przyrodniczym lub magicznym. Konkurs wpisuje się w Rok Stefana Żeromskiego – 20 listopada 2025 minie bowiem setna rocznica śmierci pisarza.
Podczas Gali Muzyki Klasycznej, która odbyła się w 30 marca w siedzibie Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, poznaliśmy laureatów Fryderyków – najważniejszych polskich nagród fonograficznych, przyznanych w dwunastu kategoriach. ANAKLASIS, marka prężnie działającą pod auspicjami Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, została uhonorowana aż trzema statuetkami.
Józef Koffler uznawany dziś za „pierwszego polskiego dodekafonistę” będzie bohaterem spotkania organizowanego przez Związek Kompozytorów Polskich, które zwieńczy prawykonanie odnalezionego po dziewięćdziesięciu latach od powstania Kwartetu smyczkowego op. 20.
