Aktualności
Aleksander Lasoń o „TAO. V Symfonii”
2016-10-28
10 listopada odbędzie się prawykonanie kolejnej, V Symfonii Aleksandra Lasonia. Pełny tytuł utworu to TAO. V Symfonia „koncertująca” na orkiestrę. Prawykonanie odbędzie się w Katowicach. Narodową Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia poprowadzi Christopher Lyndon-Gee.
Aleksander Lasoń tak mówi o najnowszym dziele:
W utworze TAO. V Symfonia „koncertująca” na orkiestrę skupia się wiele wątków dotyczących zagadnień nowej formy, specjalnych zabiegów fakturalnych i nawiązań do mojej przeszłości kompozytorskiej. TAO. V Symfonia to w zamyśle specyficzna, czysto instrumentalna forma. Pierwszym impulsem do podjęcia tematu symfonicznego było nawiązanie do moich wcześniejszych symfonii (APOKALYPSIS III Symfonia „1999” na chór i orkiestrę, SATJA IV Symfonia na orkiestrę). Realizacja idei zapoczątkowanych w tychże utworach daje szerokie pole do kontynuacji w nowej symfonii, jednak w sposób nowy, niekonwencjonalny.
Mimo podziału na części utwór cechuje stylistyczna jednolitość, na tle rozmaitych kontrastów brzmieniowych, dynamicznych, fakturalnych i emocjonalnych.
Czas trwania V Symfonii to ponad 30 minut.
Cechami kompozycji, oprócz potęgi brzmienia orkiestry symfonicznej, są stałe w moim warsztacie kompozytorskim szeroko- i wąskozakresowe glissanda, nieregularne elementy zakłócające jednoznaczność linii melodycznej, wypracowanie swoistego idiomu brzmieniowego, harmonia sfer, silna ekspresja, motoryka elementów rytmicznych zakłócona elementami polirytmiki, rozmigotana struktura silnie wzbogacona muzycznymi ornamentami, rozległe płaszczyzny brzmieniowe spokojnego przekazu, eufoniczność, a przy tym, jak sadzę, zachowana będzie spójność i jednolitość całego utworu o zamierzonym ciężarze gatunkowym, wzbogacając tym samym po raz kolejny aspekt złożoności technologicznej utworu, jego walory edukacyjne, wyrazistość i innowacyjność koncepcji całego dzieła muzycznego.
W swoim filozoficznym zamyśle kompozytorskim utwór odrzuca teoretyczne rozważania o istocie, nie godzi się na łamanie piękna i niezłamywalnej natury człowieczej.
Wielowymiarowość utworu, jego związek ze świeckim, jak i duchowym aspektem czyni kompozycję gotową do wykonania także w świątyniach, nadając jej tym samym pozaziemski charakter.
Nim powstały niebo i ziemia,
Istniała bezkształtna pełnia,
Pozbawiona brzmienia i treści,
Od niczego zależna, niezmienna.
Można o niej myśleć jako o matce
Wszystkich rzeczy pod słońcem.
Nie znam jej prawdziwej nazwy,
Więc nazywam ją “tao”.
Lao Tze
© PWM, fot. Mariusz Makowski
Najczęściej czytane:
Szósty dzień „Warszawskiej Jesieni” to We’re Here raz jeszcze oraz premiera nowego utworu Wojciecha Błażejczyka.
Postmodernizm może wydawać się obszernym workiem, do którego można wrzucić właściwie każde zjawisko i wytłumaczyć każde współczesne dzieło. Ale postmodernizm, jak każdy nurt w sztuce, ma też swoje założenia i rządzi się swoimi prawami. Jakie zasady obowiązują w postmodernistycznej muzyce?
W piąty dzień 64. „Warszawskiej Jesieni” zapraszamy do Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina i siedziby teatru Komuna Warszawa.
Na tegorocznej Warszawskiej Jesieni zwracamy uwagę na muzyczne formy nienarratywne i obiektowe, skłaniające bardziej do bycia wśród dźwięków niż podążania za ich przebiegiem. Tak jest na koncercie grupy hand werk, rozszerzającej dźwiękowość o brzmienia obiektów fonicznych i „przedmiotów elektronicznych” w utworach autorstwa Kuby Krzewińskiego, Luísa A. Peny, Sabriny Schroeder, SukJu Na i Manosa Tsangarisa, prezentowanych w nowej muzycznej przestrzeni Warszawy przy ulicy Rakowieckiej.
W ubiegłym roku festiwal Sacrum Profanum wybrzmiał pod hasłem „Młodość”. W tym roku przyszła więc pora na „Dojrzałość”, która będzie interpretowana na różne sposoby: formalnie, muzycznie, metaforycznie i dosłownie. Tegoroczny festiwal stanie się odpowiedzią na poprzedzającą go „Młodość”, a zarazem będzie jej kontynuacją, służąc zachowaniu równowagi i pokazaniu innego oblicza muzyki współczesnej. Na koncerty zapraszamy między 29 września a 3 października. Polskie Wydawnictwo Muzyczne jest partnerem festiwalu.
W tym roku Zygmunt Krauze obchodzi swój wielki jubileusz – 60-lecie pracy twórczej. Z tej okazji nakładem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego ukazała się książka o przewrotnym tytule: Wywiad o niczym.
Po prawykonaniu Alana-T. Pierre’a Jodlowskiego z pewnością wielu odbiorców chciałoby więcej usłyszeć o utworze od jego autora – zapraszamy na spotkanie z kompozytorem, ale też na kolejne festiwalowe koncerty!
Drugi dzień „Warszawskiej Jesieni” to dzień Elżbiety Sikory, Krzysztofa Knittla i Pierre’a Jodlowskiego – kompozytorów, z którymi spotkania zaplanowane są podczas tegorocznej edycji festiwalu.
Już dziś startuje 64. odsłona „Warszawskiej Jesieni”. W programie: premiera instalacji i koncert symfoniczny.
„To jest instrumentalne dzieło, jakiego nigdy jeszcze żaden Polak nie napisał…” – tak określił swoją II Symfonię B-dur op. 19 Karol Szymanowski. Utwór niewątpliwie stanowił owoc dojrzałego warsztatu i świadomego zamysłu. Jednak losy kompozycji po prawykonaniu mogą się jeszcze różnie potoczyć… 17 września w Filharmonii Krakowskiej imienia K. Szymanowskiego dzieło zabrzmi w kształcie, w jakim nie było wykowywane od lat.
