Aktualności
Aleksander Lasoń o „TAO. V Symfonii”
2016-10-28
10 listopada odbędzie się prawykonanie kolejnej, V Symfonii Aleksandra Lasonia. Pełny tytuł utworu to TAO. V Symfonia „koncertująca” na orkiestrę. Prawykonanie odbędzie się w Katowicach. Narodową Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia poprowadzi Christopher Lyndon-Gee.
Aleksander Lasoń tak mówi o najnowszym dziele:
W utworze TAO. V Symfonia „koncertująca” na orkiestrę skupia się wiele wątków dotyczących zagadnień nowej formy, specjalnych zabiegów fakturalnych i nawiązań do mojej przeszłości kompozytorskiej. TAO. V Symfonia to w zamyśle specyficzna, czysto instrumentalna forma. Pierwszym impulsem do podjęcia tematu symfonicznego było nawiązanie do moich wcześniejszych symfonii (APOKALYPSIS III Symfonia „1999” na chór i orkiestrę, SATJA IV Symfonia na orkiestrę). Realizacja idei zapoczątkowanych w tychże utworach daje szerokie pole do kontynuacji w nowej symfonii, jednak w sposób nowy, niekonwencjonalny.
Mimo podziału na części utwór cechuje stylistyczna jednolitość, na tle rozmaitych kontrastów brzmieniowych, dynamicznych, fakturalnych i emocjonalnych.
Czas trwania V Symfonii to ponad 30 minut.
Cechami kompozycji, oprócz potęgi brzmienia orkiestry symfonicznej, są stałe w moim warsztacie kompozytorskim szeroko- i wąskozakresowe glissanda, nieregularne elementy zakłócające jednoznaczność linii melodycznej, wypracowanie swoistego idiomu brzmieniowego, harmonia sfer, silna ekspresja, motoryka elementów rytmicznych zakłócona elementami polirytmiki, rozmigotana struktura silnie wzbogacona muzycznymi ornamentami, rozległe płaszczyzny brzmieniowe spokojnego przekazu, eufoniczność, a przy tym, jak sadzę, zachowana będzie spójność i jednolitość całego utworu o zamierzonym ciężarze gatunkowym, wzbogacając tym samym po raz kolejny aspekt złożoności technologicznej utworu, jego walory edukacyjne, wyrazistość i innowacyjność koncepcji całego dzieła muzycznego.
W swoim filozoficznym zamyśle kompozytorskim utwór odrzuca teoretyczne rozważania o istocie, nie godzi się na łamanie piękna i niezłamywalnej natury człowieczej.
Wielowymiarowość utworu, jego związek ze świeckim, jak i duchowym aspektem czyni kompozycję gotową do wykonania także w świątyniach, nadając jej tym samym pozaziemski charakter.
Nim powstały niebo i ziemia,
Istniała bezkształtna pełnia,
Pozbawiona brzmienia i treści,
Od niczego zależna, niezmienna.
Można o niej myśleć jako o matce
Wszystkich rzeczy pod słońcem.
Nie znam jej prawdziwej nazwy,
Więc nazywam ją “tao”.
Lao Tze
© PWM, fot. Mariusz Makowski
Najczęściej czytane:
Już 7 grudnia w Studiu S1 w Warszawie specjalnym koncertem swoje osiemdziesiąte urodziny będzie obchodził „Ruch Muzyczny” – najstarsze czasopismo o muzyce klasycznej w Polsce. W programie znajdą się m.in. kompozycje dawnych, legendarnych redaktorów naczelnych – Stefana Kisielewskiego i Zygmunta Mycielskiego
Dziedzictwo muzyczne w nowym formacie — prezentacja portalu Polska Biblioteka Muzyczna podczas XVI Ogólnopolskiej Konferencji Bibliotekarzy Muzycznych pod hasłem "Muzykalia w zmieniającym się otoczeniu bibliotecznym – integracja, współpraca, harmonia".
Z okazji jubileuszu 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, zasłużeni pracownicy Oficyny oraz związani z nią autorzy i przedstawiciele polskiego środowiska muzycznego zostali uhonorowani odznaczeniami państwowymi. Samo wydawnictwo otrzymało też Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
I Koncert fortepianowy e-moll op. 11 w rzeczywistości powstał kilka miesięcy po II Koncercie f-moll op. 21; „zamieniona” opusowa numeracja wynika z dat wydań obu utworów. Dziś pochylimy się nad późniejszym z tych dwóch z dzieł, dojrzalszym i kreślonym pewniejszą ręką. W kolejnej odsłonie cyklu „Historia pewnego utworu” przyjrzymy się koncertowym programom, sztambuchowym wyznaniom i pożegnaniu z Ojczyzną.
Choć o życiu i twórczości Fryderyka Chopina napisano już niemal wszystko, jego dwie podróże do Brytanii wciąż pozostają mało znanym epizodem biografii. Książka Petera Willisa „Chopin w Brytanii” rzuca nowe światło na ten fragment życia kompozytora, wypełniając lukę w dotychczasowych badaniach. Teraz nakładem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego ukazuje się po raz pierwszy w polskim tłumaczeniu.
Problemy z librettem, kolejne niezrealizowane premiery, konflikt z Londynem i wreszcie zaginięcie partytury – Philaenis, pierwsza opera Romana Statkowskiego, zdawała się nie mieć szczęścia… W kolejnej odsłonie cyklu „Historia pewnego utworu” przyjrzymy się zrządzeniom losu, Pyrrusowym zwycięstwom i długiej drodze na Parnas.
12 listopada 2025 roku przypada setna rocznica śmierci Romana Statkowskiego – polskiego kompozytora nurtu późnoromantycznego i pedagoga, ucznia m.in. Władysława Żeleńskiego, Nikołaja Sołowiowa i Antona Rubinsteina, a (wedle niektórych źródeł) także Nikołaja Rimskiego-Korsakowa. Ciekawy wybór twórczości fortepianowej tego kompozytora, nową instrumentację jego opery Philaenis oraz album z jazzowymi impresjami inspirowanymi operą Maria można znaleźć w katalogu Polskiego Wydawnictwa Muzycznego.
Marcel Chyrzyński tworzy muzykę akustyczną, elektroakustyczną i elektroniczną. Jest również twórcą muzyki do spektakli teatralnych – jego zainteresowania skierowane są głównie na teatr współczesny. W listopadzie jest naszym Kompozytorem Miesiąca i uchyla drzwi do swojej pracowni, w której odnajdziemy m.in. partytury najnowszych utworów, niezwykłe kolekcje japońskich drzeworytów, czy imponujący zestaw… fajek.
Dorian Gray – operowa odsłona jedynej powieści Oscara Wilde’a na scenie Teatru Wielkiego w Poznaniu. Niewinność i niczym nieskażone piękno w pułapce kultu młodości w operze skomponowanej przez Elżbietę Sikorę i w inscenizacji Davida Pountneya. Za pulpitem dyrygenckim maestro Jacek Kaspszyk.
Za Wydarzenie roku uznano Muzyczne Spotkania z okazji 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego w Narodowym Forum Muzyki – za dwudniowe święto polskiej muzyki we Wrocławiu, które zgromadziło liczną publiczność i ponad pięciuset wykonawców podczas 34 koncertów, warsztatów i spotkań.
