Aktualności
Festiwal Witolda Lutosławskiego Łańcuch XIV
2017-02-01
W dniach 28 stycznia - 12 lutego w Warszawie, w Studiu Koncertowym Polskiego Radia odbywa się Festiwal Witolda Lutosławskiego.
Ideą festiwali „Łańcuch”, już na stałe wpisanych w kalendarz wydarzeń kulturalnych, jest ukazywanie muzyki Witolda Lutosławskiego w interesującym, a istotnym dla niej kontekście. Jak co roku, również i tym razem, organizatorzy przygotowali niespodziankę miłośnikom muzyki XX i XXI wieku.
Kolejna, XIV edycja „Łańcucha” – cyklu koncertów poświęconych właśnie osobie i twórczości kompozytora – to szczególna impreza kulturalna organizowana od 2004 roku przez Towarzystwo im. Witolda Lutosławskiego.
Początkowy zamysł twórców festiwalu realizowany w pierwszych edycjach w formie prezentującej prawie całą twórczość i dorobek kompozytora – zarówno wczesne dzieła, jak i późne, dojrzałe - ustąpił koncepcji umieszczenia jej w wielostronnym kontekście muzyki XX i XXI wieku. Taki zabieg organizatorzy tłumaczą przekonaniem, że najbardziej indywidualne cechy muzyki Mistrza, jej wielkość i klasyczne piękno najmocniej przejawią się w zestawieniu z utworami innych kompozytorów.
Zbieg ważnych dat 2017 roku zdeterminował niejako decyzję organizatorów, aby w bieżącej edycji zestawić muzykę Witolda Lutosławskiego z twórczością Karola Szymanowskiego, którego 80. rocznicę śmierci i 135. rocznicę urodzin właśnie wspominamy.
Festiwal jest współorganizowany przez Program 2 Polskiego Radia S.A. i współfinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
W dniu rocznicy śmierci Witolda Lutosławskiego (7 lutego) w audycji "Filharmonia Dwójki" zostanie nadana retransmisja koncertu inauguracyjnego z 29 stycznia. Wybrane koncerty pojawią się również na antenie Drugiego Programu Polskiego Radia, m.in. koncert finałowy (12 lutego).
PROGRAM
Sobota 28 stycznia 2017 19.00
Studio Koncertowe Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego ul. Modzelewskiego 59
Karol Szymanowski (1882-1937)
III Symfonia „Pieśń o nocy” op. 27 na głos, chór mieszany i orkiestrę (1916) do słów Mewlany Dżalaludina Rumiego w przekładzie Tadeusza Micińskiego
***
Maurice Ravel (1875-1937)
Szeherezada na głos i orkiestrę (1903) do słów Tristana Klingsora
Witold Lutosławski (1913-1994)
IV Symfonia (1992)
Iwona Sobotka – sopran, Andrzej Lampert – tenor, Chór Filharmonii Krakowskiej, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, Aleksander Liebreich - dyrygent
Niedziela 29 stycznia 2017
Studio Koncertowe Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego ul. Modzelewskiego 59
Igor Strawiński (1882-1971)
Trzy utwory na kwartet smyczkowy (1914/18)
Karol Szymanowski (1882-1937)
II Kwartet smyczkowy op. 56 (1927)
***
Anton Webern (1883-1945)
Sześć bagatel na kwartet smyczkowy op. 9 (1913)
Witold Lutosławski (1913-1994)
Kwartet smyczkowy (1964)
Kwartet Śląski
Niedziela 5 lutego 2017 19.00
Studio Koncertowe Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego ul. Modzelewskiego 59
Witold Lutosławski (1913-1994)
Lullaby for Anne-Sophie na skrzypce i fortepian (1989)
Karol Szymanowski (1882-1937)
La Berceuse d’Aïtacho Enia op. 52 na skrzypce i fortepian (1925)
Rymy dziecięce. Dwadzieścia piosenek dla dzieci op. 49 na głos i fortepian do słów Kazimiery Iłłakowiczówny (1923) - wybór
Witold Lutosławski
Pięć pieśni na głos żeński i fortepian do słów Kazimiery Iłłakowiczówny(1957)
Karol Szymanowski
Trzy kaprysy Paganiniego op. 40 na skrzypce i fortepian (1918) nr 3: Kaprys nr 24 a-moll
***
Witold Lutosławski
Wariacje na temat Paganiniego na 2 fortepiany (1941)
Karol Szymanowski
Mity. Trzy poematy op. 30 na skrzypce i fortepian (1915)
Witold Lutosławski
Partita na skrzypce i fortepian (1984)
Joanna Freszel – sopran, Mariusz Rutkowski – fortepian, Katarzyna Krzyżanowska – mezzosopran, Łukasz Chrzęszczyk – fortepian, Tanja Becker-Bender – skrzypce, Peter Nagy – fortepian, Ravel Piano Duo: Agnieszka Kozło – fortepian, Katarzyna Sokołowska – fortepian
Poniedziałek 6 lutego 2017 19.00
Studio Koncertowe Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego ul. Modzelewskiego 59
Witold Lutosławski (1913-1994)
Uwertura smyczkowa (1949)
Koncert podwójny na obój, harfę i orkiestrę kameralną (1980)
***
Igor Strawiński (1882-1971)
Concerto in D (1946)
Karol Szymanowski (1882-1937)
Mandragora. Pantomima w trzech sprawach op. 43 (1920) na tenor i orkiestrę kameralną do libretta L. Schillera, R. Bolesławskiego i kompozytora
Maksymilian Lipień – obój, Giedrė Šiaulytė – harfa, Orkiestra Kameralna m. Tychy AUKSO, Marek Moś - dyrygent
Piątek 10 lutego 2017 19.00
Studio Koncertowe Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego ul. Modzelewskiego 59
Witold Lutosławski (1913-1994)
Tune for Martin Nordwall na trąbkę solo
Mini-Uwertura na kwintet blaszany
Preludia taneczne
Łańcuch I
***
Grave na wiolonczelę i smyczki
Preludia i fuga na 13 instrumentów smyczkowych
Chain Ensemble
Magdalena Bojanowicz - wiolonczela Andrzej Bauer - dyrygent
Sobota 11 lutego 2017 19.00
Studio Koncertowe Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego ul. Modzelewskiego 59
Karol Szymanowski
Pieśń Roksany z opery Król Roger op. 46 (1924) – wersja na wiolonczelę i fortepian (opr. Andrzej Orkisz)
Witold Lutosławski
Grave. Metamorfozy na wiolonczelę i fortepian (1981)
Karol Szymanowski
Preludium h-moll na fortepian op. 1 nr 1 (1905) – wersja na wiolonczelę i fortepian (opr. B. Koziak)
Berceuse d’Aïtacho Enia na skrzypce i fortepian op. 52 (1925) – wersja na wiolonczelę i fortepian (opr. Bartosz Koziak)
Dwa mazurki z cyklu Dwudziestu mazurków na fortepian op. 50 (1925) – wersja na wiolonczelę i fortepian (opr. Jerzy Bauer)
Taniec z baletu-pantomimy Harnasie op. 55 (1931) – wersja na wiolonczelę i fortepian (opr. Bartosz Koziak)
Witold Lutosławski
Wariacja Sacherowska
Karol Szymanowski
Etiuda b-moll op. 4 – wersja na wiolonczelę i fortepian (opr. Kazimierz Wiłkomirski)
Cztery pieśni kurpiowskie z cyklu Pieśni kurpiowskich op. 58 (1932) – wersja na wiolonczelę i fortepian (opr. Bartosz Koziak)
Sonata d-moll op. 9 – wersja na wiolonczelę i fortepian (opr. Kazimierz Wiłkomirski)
Bartosz Koziak – wiolonczela, Agnieszka Kozło - fortepian
Niedziela 12 lutego 2017 19.00
Studio Koncertowe Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego ul. Modzelewskiego 59
Gabriel Fauré (1845 – 1924)
Prélude z suity Pelléas et Mélisande op. 80 (1898)
Karol Szymanowski (1882-1937)
Pieśni księżniczki z baśni op. 31 na sopran i orkiestrę (1915) do słów Zofii Szymanowskiej
Alexander Zemlinsky (1871 – 1942)
Sinfonietta op. 23 (1934)
***
Witold Lutosławski (1913-1994)
Chantefleurs et chantefables na sopran i orkiestrę (1990) do słów Roberta Desnos
Łańcuch III na orkiestrę (1986)
Olga Pasiecznik – sopran, Sinfonia Varsovia, Renato Rivolta - dyrygent
Najczęściej czytane:
To już osiemdziesiąt lat od kiedy Polskie Wydawnictwo Muzyczne wspiera rozwój polskiej kultury muzycznej na świecie. Przypadający w 2025 roku jubileusz Oficyna uświetni serią koncertów z udziałem artystów najwyższej próby w renomowanych salach koncertowych w Polsce. Podczas licznych aktywności muzycznych i edukacyjnych towarzyszyć nam będzie najlepsza polska twórczość. Do wspólnego świętowania zapraszamy już 7 i 8 marca do Wrocławia!
W lutym po raz pierwszy wykonane zostaną najnowsze utwory Agaty Zubel i Zygmunta Krauze. Chociaż oba dzieła różnią się od siebie pod względem obsady czy sposobu konstrukcji, to w przypadku źródła inspiracji łączy je eksploracja zagadnień związanych z malarstwem.
Współczesny jazz i XV-wieczna polifonia – czy te światy da się pogodzić? Ależ tak! Dowodem na to jest płyta LAETA MUNDUS od wytwórni ANAKLASIS, która splata głosy dwóch epok w swoistą harmonię sfer. Od 29 stycznia album dostępny jest także na winylu.
Przeglądając spisy dzieł Franciszka Lessla, wśród kompozycji na fortepian i orkiestrę znajdziemy Kaprys i wariacje op. 10 oraz Potpourri op. 12. Nie wszyscy wiedzą jednak, że pod tymi tytułami tak naprawdę kryje się... jeden i ten sam utwór! Jak do tego doszło i co wspólnego mają z tym lipska prasa muzyczna, Tadeusz Kościuszko i polskie damy? W nowym cyklu „Historia pewnego utworu” co miesiąc weźmiemy pod lupę wybraną kompozycję – przypomnimy najciekawsze wątki związane z genezą jej powstania, procesem twórczym, recepcją i dalszymi dziejami.
Czy Wesoły Franiu istnieje naprawdę i czemu Kotek Tęsknotek jest smutny? O procesie nadawania tytułów utworom i współpracy przy tworzeniu publikacji nutowej dla dzieci opowiadają Patrycja Budziacka i Natalia Drozen-Czaplińska – autorki zbioru Wiolinkowe opowieści na skrzypce i fortepian wydanego w Serii Pedagogicznej PWM.
Dyrektor Artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego NDI Sopot Classic Szymon Morus oraz Polska Filharmonia Kameralna Sopot zapraszają młodych kompozytorów do wzięcia udziału w 8. Konkursie Kompozytorskim im. Krzysztofa Pendereckiego, który odbędzie się w ramach 15. edycji Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego NDI Sopot Classic. Konkurs, organizowany co dwa lata, wspiera twórczość młodych artystów, stwarzając im przestrzeń do zaprezentowania swoich utworów przed profesjonalnym jury.
Podobno sam Józef Haydn kupował mu papier nutowy. Na temat jego pochodzenia wysnuto kontrowersyjne teorie, łącząc go z rodziną Czartoryskich. Był twórcą pierwszego polskiego koncertu fortepianowego. Mowa o Franciszku Lesslu, kompozytorze przełomu XVIII i XIX wieku, którego można uznać za najwybitniejszego przed Chopinem. Marcin Tadeusz Łukaszewski kreśli jego sylwetkę w najnowszej Małej Monografii Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, poszukując prawdy i dementując narosłe wokół kompozytora mity.
225 polskich kompozytorów, 1500 utworów, kilkaset godzin muzyki! Rozpoczynamy kolejny rok z programem TUTTI.pl, dzięki któremu Polskie Wydawnictwo Muzyczne wspiera wykonania muzyki polskiej. Beneficjenci otrzymują rabat na wypożyczenie materiałów orkiestrowych w wysokości 70% opłaty.
W ramach nowej odsłony akcji „Kompozytor/Kompozytorka Miesiąca” zajrzymy do pracowni twórców, związanych z naszym Wydawnictwem. Przyjrzymy się ich pracy — czy siadają przy fortepianie, rozkładają papier nutowy na pulpicie i zapisują ołówkiem kolejne dźwięki, czy może jednak instrument i przyrządy piśmiennicze zastąpili myszką i klawiaturą komputera? Naszą szczególną uwagę zwrócimy na ich biurka, przy których pomysły muzyczne materializują się na pięcioliniach kolejnych partytur. Akcji towarzyszą fotografie Bartka Barczyka.
Polskie Wydawnictwo Muzyczne z dumą i radością prezentuje osiągnięcia mijających miesięcy. Rok 2024 to w Oficynie nie tylko nowe utwory, publikacje nutowe, książki i albumy muzyczne, ale także zasoby cyfrowe, wydarzenia koncertowe i edukacyjne oraz międzynarodowe projekty upowszechniające muzykę polską. Miniony rok to również czas intensywnych współprac w ramach licznych wydarzeń w świecie muzyki. Wydawnictwo rozwija się dynamicznie, będąc w centrum najważniejszych wydarzeń świata kultury i podejmując współpracę z partnerami najwyższej klasy.
