Aktualności
Marta Ptaszyńska. Koncert fortepianowy. Prawykonanie
2017-10-27
Dzisiaj (27 października 2017) usłyszymy po raz pierwszy „Koncert na fortepian i orkiestrę” Marty Ptaszyńskiej. Orkiestrę Filharmonii Kaliskiej poprowadzi Natalia Ponomarchuk, partię solową wykona Clare Hammond.
Przed koncertem o „Koncercie”:
„Koncert na fortepian i orkiestrę” został napisany w 2017 roku. W kreacyjny sposób prezentuje możliwości barwowe, harmoniczne i rytmiczne fortepianu, eksponując je zarówno w partiach solowych, jak i w kontekście faktury orkiestrowej, z nieco rozbudowanym instrumentarium perkusyjnym.
Koncert ma budowę „klasyczną”, składa się z trzech części: I – Alegretto affetuoso, II – Lento mistico misterioso, III – Moderato sostenuto – Presto appassionato. Nie brak w nim partii wirtuozowskich (jak w motorycznej części pierwszej, czy w opartej na dialogu fortepianu i orkiestry części trzeciej), jak również lirycznych (w części drugiej).
Kompozytorka sprawnie operuje motywami rytmicznymi i melodycznymi. Dzięki temu powstał utwór zgrabny i lekki, a przy tym zróżnicowany barwowo, który wspaniale uzupełnia repertuar fortepianowy XXI wieku, jednocześnie nie zrywając z tradycją XX-wieczną: przede wszystkim sporo w nim nawiązań do Prokofiewa i Messiaena. Co więcej, kompozytorka w jednym z wcześniejszych wywiadów poświęconych całej jej twórczości przyznaje: „Myślę, że lata wielkiej awangardy i muzyka lat '60 wywarła trwałe piętno na mojej mentalności muzycznej i zainteresowaniach kolorystyką dźwiękową1”, jako swoje inspiracje wskazuje m.in. przyrodę, malarstwo, literaturę piękną i historię; choć sama nie nazwałaby swojej muzyki eksperymentalną, jednak z pewnością – współczesną.
Dynamiczne zmiany tempa w koncercie pozwalają soliście bawić się materią muzyczną, zachowując balans pomiędzy indywidualną ekspresją, muzyczną wrażliwością a wyrafinowaniem i umiarem. Sporo tu też chromatyki, skoków, które z powodzeniem mogłyby świetnie zabrzmieć na innych instrumentach klawiszowych, a być może nawet na marimbie bądź ksylofonie. Skojarzenie to zresztą nie jest przypadkowe – w przeszłości kompozytorka napisała już „Koncert na perkusję, orkiestrę i taśmę elektroniczną”, w którym przewijały się motywy z utworów fortepianowych Fryderyka Chopina (tym samym widać w twórczości Ptaszyńskiej z kolei wpływ wcześniejszej edukacji pianistycznej na jej utwory na perkusję). Końcowa część „Koncertu na fortepian i orkiestrę” rozpędza się w efektownym finale, aby w rezultacie znów się wyciszyć – w ten sposób, jak pełen akcji sen, dobiega końca
1 Marta Ptaszyńska w wywiadzie z Aleksandrą Masłowską, „Meakultura”, wyd. 261, 24 VI 2013, www.meakultura.pl [data dostępu: 3 X 2017].
Najczęściej czytane:
Dziś, 2 grudnia, rozpoczyna się osiemnasta odsłona jednego z najbardziej prestiżowych europejskich konkursów dyrygenckich: Donatella Flick – London Symphony Orchestra Conducting Competition. W bogatym przekroju repertuarowym jako utwór obowiązkowy znalazł się także Koncert na orkiestrę smyczkową Grażyny Bacewicz.
3 miasta, blisko 40 wydarzeń, koncertów, spotkań i warsztatów edukacyjnych, ponad 800 wykonawców, dzieła 38 kompozytorów związanych z PWM, 1 statuetka „Koryfeusz Muzyki Polskiej” oraz tysiące melomanów w salach koncertowych, miejskiej sonosferze i na radiowej antenie. Polskie Wydawnictwo Muzyczne uczciło 80-lecie swojej działalności wyjątkowym cyklem „Muzyczne spotkania”. Całoroczne obchody jubileuszu Oficyny zwieńczył uroczysty koncert w Filharmonii Krakowskiej z udziałem Laureatki IV Nagrody XIX Konkursu Chopinowskiego Tianyao Lyu.
Refleksje i mistyka nad różnymi obszarami życia to wątki towarzyszące utworom, których prawykonania odbędą się w grudniu. Nowych dzieł kompozytorów współpracujących z Polskim Wydawnictwem Muzycznym będzie można posłuchać w Katowicach oraz Bydgoszczy.
Już 7 grudnia w Studiu S1 w Warszawie specjalnym koncertem swoje osiemdziesiąte urodziny będzie obchodził „Ruch Muzyczny” – najstarsze czasopismo o muzyce klasycznej w Polsce. W programie znajdą się m.in. kompozycje dawnych, legendarnych redaktorów naczelnych – Stefana Kisielewskiego i Zygmunta Mycielskiego
Dziedzictwo muzyczne w nowym formacie — prezentacja portalu Polska Biblioteka Muzyczna podczas XVI Ogólnopolskiej Konferencji Bibliotekarzy Muzycznych pod hasłem "Muzykalia w zmieniającym się otoczeniu bibliotecznym – integracja, współpraca, harmonia".
Z okazji jubileuszu 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, zasłużeni pracownicy Oficyny oraz związani z nią autorzy i przedstawiciele polskiego środowiska muzycznego zostali uhonorowani odznaczeniami państwowymi. Samo wydawnictwo otrzymało też Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
I Koncert fortepianowy e-moll op. 11 w rzeczywistości powstał kilka miesięcy po II Koncercie f-moll op. 21; „zamieniona” opusowa numeracja wynika z dat wydań obu utworów. Dziś pochylimy się nad późniejszym z tych dwóch z dzieł, dojrzalszym i kreślonym pewniejszą ręką. W kolejnej odsłonie cyklu „Historia pewnego utworu” przyjrzymy się koncertowym programom, sztambuchowym wyznaniom i pożegnaniu z Ojczyzną.
Choć o życiu i twórczości Fryderyka Chopina napisano już niemal wszystko, jego dwie podróże do Brytanii wciąż pozostają mało znanym epizodem biografii. Książka Petera Willisa „Chopin w Brytanii” rzuca nowe światło na ten fragment życia kompozytora, wypełniając lukę w dotychczasowych badaniach. Teraz nakładem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego ukazuje się po raz pierwszy w polskim tłumaczeniu.
Problemy z librettem, kolejne niezrealizowane premiery, konflikt z Londynem i wreszcie zaginięcie partytury – Philaenis, pierwsza opera Romana Statkowskiego, zdawała się nie mieć szczęścia… W kolejnej odsłonie cyklu „Historia pewnego utworu” przyjrzymy się zrządzeniom losu, Pyrrusowym zwycięstwom i długiej drodze na Parnas.
12 listopada 2025 roku przypada setna rocznica śmierci Romana Statkowskiego – polskiego kompozytora nurtu późnoromantycznego i pedagoga, ucznia m.in. Władysława Żeleńskiego, Nikołaja Sołowiowa i Antona Rubinsteina, a (wedle niektórych źródeł) także Nikołaja Rimskiego-Korsakowa. Ciekawy wybór twórczości fortepianowej tego kompozytora, nową instrumentację jego opery Philaenis oraz album z jazzowymi impresjami inspirowanymi operą Maria można znaleźć w katalogu Polskiego Wydawnictwa Muzycznego.
