Aktualności
Marta Ptaszyńska. Koncert fortepianowy. Prawykonanie
2017-10-27
Dzisiaj (27 października 2017) usłyszymy po raz pierwszy „Koncert na fortepian i orkiestrę” Marty Ptaszyńskiej. Orkiestrę Filharmonii Kaliskiej poprowadzi Natalia Ponomarchuk, partię solową wykona Clare Hammond.
Przed koncertem o „Koncercie”:
„Koncert na fortepian i orkiestrę” został napisany w 2017 roku. W kreacyjny sposób prezentuje możliwości barwowe, harmoniczne i rytmiczne fortepianu, eksponując je zarówno w partiach solowych, jak i w kontekście faktury orkiestrowej, z nieco rozbudowanym instrumentarium perkusyjnym.
Koncert ma budowę „klasyczną”, składa się z trzech części: I – Alegretto affetuoso, II – Lento mistico misterioso, III – Moderato sostenuto – Presto appassionato. Nie brak w nim partii wirtuozowskich (jak w motorycznej części pierwszej, czy w opartej na dialogu fortepianu i orkiestry części trzeciej), jak również lirycznych (w części drugiej).
Kompozytorka sprawnie operuje motywami rytmicznymi i melodycznymi. Dzięki temu powstał utwór zgrabny i lekki, a przy tym zróżnicowany barwowo, który wspaniale uzupełnia repertuar fortepianowy XXI wieku, jednocześnie nie zrywając z tradycją XX-wieczną: przede wszystkim sporo w nim nawiązań do Prokofiewa i Messiaena. Co więcej, kompozytorka w jednym z wcześniejszych wywiadów poświęconych całej jej twórczości przyznaje: „Myślę, że lata wielkiej awangardy i muzyka lat '60 wywarła trwałe piętno na mojej mentalności muzycznej i zainteresowaniach kolorystyką dźwiękową1”, jako swoje inspiracje wskazuje m.in. przyrodę, malarstwo, literaturę piękną i historię; choć sama nie nazwałaby swojej muzyki eksperymentalną, jednak z pewnością – współczesną.
Dynamiczne zmiany tempa w koncercie pozwalają soliście bawić się materią muzyczną, zachowując balans pomiędzy indywidualną ekspresją, muzyczną wrażliwością a wyrafinowaniem i umiarem. Sporo tu też chromatyki, skoków, które z powodzeniem mogłyby świetnie zabrzmieć na innych instrumentach klawiszowych, a być może nawet na marimbie bądź ksylofonie. Skojarzenie to zresztą nie jest przypadkowe – w przeszłości kompozytorka napisała już „Koncert na perkusję, orkiestrę i taśmę elektroniczną”, w którym przewijały się motywy z utworów fortepianowych Fryderyka Chopina (tym samym widać w twórczości Ptaszyńskiej z kolei wpływ wcześniejszej edukacji pianistycznej na jej utwory na perkusję). Końcowa część „Koncertu na fortepian i orkiestrę” rozpędza się w efektownym finale, aby w rezultacie znów się wyciszyć – w ten sposób, jak pełen akcji sen, dobiega końca
1 Marta Ptaszyńska w wywiadzie z Aleksandrą Masłowską, „Meakultura”, wyd. 261, 24 VI 2013, www.meakultura.pl [data dostępu: 3 X 2017].
Najczęściej czytane:
Występuje na najsłynniejszych estradach muzycznych: nowojorskich Carnegie Hall i Lincoln Center, Concertgebouw w Amsterdamie, na BBC Proms w londyńskiej Royal Albert Hall czy wiedeńskich Musikverein i Konzerthaus. W lutym 2021 roku podpisała ekskluzywny kontrakt z prestiżowym wydawnictwem fonograficznym Deutsche Grammophon. Od tego roku Bomsori Kim nosi zaszczytny tytuł ambasadorki twórczości Grażyny Bacewicz, na całym świecie bowiem wykonuje i promuje muzykę tej najważniejszej polskiej kompozytorki.
Filharmonia Pomorska im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy zaprasza do udziału w Konkursie Kompozytorskim na utwór symfoniczny inspirowany gobelinem Jerzego Krechowicza Piesomen Antropon (Uczyńmy Człowieka) Ceta.Konkurs adresowany jest do profesjonalnych kompozytorów urodzonych przed 10 kwietnia 1999 r. Termin zgłoszenia partytur upływa z dniem 1 kwietnia 2025 roku.
70 lat temu ukazał się literacki portret Fryderyka Chopina pióra Jarosława Iwaszkiewicza, który na stałe wpisał się do kanonu literatury poświęconej kompozytorowi. Teraz, dzięki staraniom Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, powraca na półki w specjalnej, odświeżonej, jubileuszowej edycji. Premiera nowego wydania już 26 lutego.
W lutym zaglądamy do pracowni Sławomira Kupczaka – kompozytora związanego z Polskim Wydawnictwem Muzycznym od ponad dwunastu lat. Tworzy muzykę solową, kameralną, symfoniczną, elektroakustyczną, teatralną oraz filmową. Jak sam przyznaje, komponowanie jest procesem złożonym i skomplikowanym, ale jednocześnie jest też przygodą, niosącą ze sobą sporą radość. Na jego biurku znajdziemy całkiem sporo urządzeń i przyrządów służących tworzeniu kolejnych utworów.
Muzyczne spotkania odbywające się w ramach tegorocznego jubileuszu 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego będą okazją do poznania najpiękniejszych dzieł muzyki kameralnej i chóralnej oraz zacieśnienia więzi między słuchaczami a kompozytorami i wykonawcami. Nie zabraknie również utworów solowych skomponowanych na dzwony carillonu. Do wspólnego świętowania podczas jubileuszowych koncertów zapraszamy w dniach 7–8 marca do Narodowego Forum Muzyki im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu.
W ramach obchodów jubileuszu 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego zapraszamy do różnych przestrzeni NFM na spotkania edukacyjne. W ciągu dwóch dni świętowania odbędzie się szereg wydarzeń, które pozwolą uczestnikom na głębsze poznanie historii polskiej muzyki oraz jej twórców.
To już osiemdziesiąt lat od kiedy Polskie Wydawnictwo Muzyczne wspiera rozwój polskiej kultury muzycznej na świecie. Przypadający w 2025 roku jubileusz Oficyna uświetni serią koncertów z udziałem artystów najwyższej próby w renomowanych salach koncertowych w Polsce. Podczas licznych aktywności muzycznych i edukacyjnych towarzyszyć nam będzie najlepsza polska twórczość. Do wspólnego świętowania zapraszamy już 7 i 8 marca do Wrocławia!
W lutym po raz pierwszy wykonane zostaną najnowsze utwory Agaty Zubel i Zygmunta Krauze. Chociaż oba dzieła różnią się od siebie pod względem obsady czy sposobu konstrukcji, to w przypadku źródła inspiracji łączy je eksploracja zagadnień związanych z malarstwem.
Współczesny jazz i XV-wieczna polifonia – czy te światy da się pogodzić? Ależ tak! Dowodem na to jest płyta LAETA MUNDUS od wytwórni ANAKLASIS, która splata głosy dwóch epok w swoistą harmonię sfer. Od 29 stycznia album dostępny jest także na winylu.
Przeglądając spisy dzieł Franciszka Lessla, wśród kompozycji na fortepian i orkiestrę znajdziemy Kaprys i wariacje op. 10 oraz Potpourri op. 12. Nie wszyscy wiedzą jednak, że pod tymi tytułami tak naprawdę kryje się... jeden i ten sam utwór! Jak do tego doszło i co wspólnego mają z tym lipska prasa muzyczna, Tadeusz Kościuszko i polskie damy? W nowym cyklu „Historia pewnego utworu” co miesiąc weźmiemy pod lupę wybraną kompozycję – przypomnimy najciekawsze wątki związane z genezą jej powstania, procesem twórczym, recepcją i dalszymi dziejami.
