Aktualności
„Sąd ostateczny” Krzysztofa Knittla – premiera 8 listopada
2017-11-03
Już tylko kilka dni dzieli nas od premiery opery do Krzysztofa Knittla „Sąd ostateczny”. 8 listopada zapraszamy do Opery Bałtyckiej! Chór, orkiestrę i balet Opery Bałtyckiej w Gdańsku poprowadzi Szymon Morus. W rolach solowych wystąpią Robert Gierlach, Piotr Lempa, Jan Jakub Monowid, Anna Mikołajczyk oraz Magdalena Chmielecka.
Jeszcze przed premierą zdradzamy kilka informacji o dziele:
Dopóki istnieć będzie wyobrażenie Dnia Ostatecznego, dzień ten odwlecze się w nieskończoność – mówi w I akcie do malarza, Hansa Memlinga, Tommaso Portiniari, zamawiając u niego tryptyk „Sąd ostateczny”. Opera Krzysztofa Knittla, wbrew przywodzącemu na myśl apokaliptyczne wizje tytułowi, nie przedstawia jednak końca świata, lecz burzliwe losy związanego z Gdańskiem malowidła. Akt I prezentuje legendarne powstanie dzieła – nawrócenie jego autora i tajemnicze zamówienie, w którym maczały palce siły nieczyste. Akt II to natomiast tułaczka malowidła po całej Europie na przestrzeni kilku wieków, przez Brugię, Gdańsk, Paryż, Moskwę, aż do powrotu do… pracowni Memlinga.
W operze użyta została ogromna obsada wokalno-instrumentalna, w tym chór mieszany i dziecięcy, a obok instrumentów orkiestrowych także keyboard, gitara elektryczna oraz warstwa elektroniczna. Uwagę zwraca rozbudowana sekcja perkusyjna, w której znalazło się niemal całe znane perkusyjne instrumentarium oraz dodatkowe elementy, np. gałęzie, papier. Perkusja nabiera szczególnego znaczenia w kluczowej dla całego dramatu scenie zamówienia obrazu. Zagęszcza się wówczas faktura, pojawiają się powtarzane schematy rytmiczne i element improwizacji, podkreślając niepokój i napięcie towarzyszące przemowie Portinariego – wcielenia czystego zła.
W długim korowodzie bohaterów tej historii występuje zaledwie jedna postać kobieca – uwieczniona na odwrocie bocznego skrzydła ołtarza Katarzyna Tanagli, żona donatora, Angela Taniego. W warstwie wokalnej dominują zatem męskie głosy, choć o dużym zróżnicowaniu barw – od basu do kontratenoru. Wyjątek stanowi śpiewający mezzosopranem Archanioł Michał, któremu niezwykłości dodaje motyw przewodni tej postaci – powtarzana w smyczkach figura melodyczna. Wszystkie partie oparte zostały na melorecytacji w niewielkim ambitusie. Kompozytor zastosował też sceny całkowicie mówione – tak, jakby możliwości śpiewu chciał pozbawić największych zbrodniarzy XX wieku – w 13. scenie SS-manów wywożących malowidło do Turyngii, a w kolejnej Stalina i jego urzędników. W partii natchnionego, proroczego chóru powraca natomiast kilkukrotnie melodia, przypominająca śpiewy żydowskie.
Cały dramat stanowi galerię oddalonych w czasie i przestrzeni obrazów, co podkreśla zmieniająca się w każdej odsłonie oprawa muzyczna, w której po fragmentach pełnych niespokojnych glissand, klasterów, dźwięków ilustracyjnych i konkretnych, następują momenty bardziej statyczne lub repetytywne. Bogactwo barw i muzycznych środków wyrazu wykorzystanych w „Sądzie Ostatecznym” dorównuje wyrazistością malarskiemu pierwowzorowi.
Szczegółowe informacje i bilety – Opera Bałtycka w Gdańsku.
Najczęściej czytane:
Liryka wokalna Zygmunta Mycielskiego - kompozytora, pisarza i intelektualisty, napisana do wierszy między innymi Cypriana Kamila Norwida, Jarosława Iwaszkiewicza, Czesława Miłosza i Zbigniewa Herberta po raz pierwszy w komplecie, na dwóch płytach. Pieśni wykonują: Joanna Freszel, Bartłomiej Kominek, Tomasz Konieczny i Lech Napierała. Od dziś album dostępny jest w serwisach streamingowych i w najlepszych sklepach muzycznych.
Cykl, w którym zaglądamy do pracowni kompozytorów związanych z naszym Wydawcnictwem i sprawdzamy, co trzymają na swoich biurkach, zamyka jedna z najważniejszych postaci polskiej muzyki — Elżbieta Sikora. Kompozytorka tworzy muzykę elektroakustyczną, symfoniczną, kameralną, instrumentalną, wokalno-instrumentalną, filmową, teatralną, baletową, a także operową. Jej utwory były wykonywane na wielu prestiżowych festiwalach w Polsce i za granicą.
Polskie Wydawnictwo Muzyczne przedstawiło swoją działalność podczas konferencji Instytutu Polskiego w Rzymie pt. „Musica e Memoria: 1945-2025. Tra reminiscenze e nuove prospettive/Muzyka i pamięć 1945-2025. Reminiscencje i nowe perspektywy”.
Dziś, 2 grudnia, rozpoczyna się osiemnasta odsłona jednego z najbardziej prestiżowych europejskich konkursów dyrygenckich: Donatella Flick – London Symphony Orchestra Conducting Competition. W bogatym przekroju repertuarowym jako utwór obowiązkowy znalazł się także Koncert na orkiestrę smyczkową Grażyny Bacewicz.
3 miasta, blisko 40 wydarzeń, koncertów, spotkań i warsztatów edukacyjnych, ponad 800 wykonawców, dzieła 38 kompozytorów związanych z PWM, 1 statuetka „Koryfeusz Muzyki Polskiej” oraz tysiące melomanów w salach koncertowych, miejskiej sonosferze i na radiowej antenie. Polskie Wydawnictwo Muzyczne uczciło 80-lecie swojej działalności wyjątkowym cyklem „Muzyczne spotkania”. Całoroczne obchody jubileuszu Oficyny zwieńczył uroczysty koncert w Filharmonii Krakowskiej z udziałem Laureatki IV Nagrody XIX Konkursu Chopinowskiego Tianyao Lyu.
Refleksje i mistyka nad różnymi obszarami życia to wątki towarzyszące utworom, których prawykonania odbędą się w grudniu. Nowych dzieł kompozytorów współpracujących z Polskim Wydawnictwem Muzycznym będzie można posłuchać w Katowicach oraz Bydgoszczy.
Już 7 grudnia w Studiu S1 w Warszawie specjalnym koncertem swoje osiemdziesiąte urodziny będzie obchodził „Ruch Muzyczny” – najstarsze czasopismo o muzyce klasycznej w Polsce. W programie znajdą się m.in. kompozycje dawnych, legendarnych redaktorów naczelnych – Stefana Kisielewskiego i Zygmunta Mycielskiego
Dziedzictwo muzyczne w nowym formacie — prezentacja portalu Polska Biblioteka Muzyczna podczas XVI Ogólnopolskiej Konferencji Bibliotekarzy Muzycznych pod hasłem "Muzykalia w zmieniającym się otoczeniu bibliotecznym – integracja, współpraca, harmonia".
Z okazji jubileuszu 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, zasłużeni pracownicy Oficyny oraz związani z nią autorzy i przedstawiciele polskiego środowiska muzycznego zostali uhonorowani odznaczeniami państwowymi. Samo wydawnictwo otrzymało też Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
I Koncert fortepianowy e-moll op. 11 w rzeczywistości powstał kilka miesięcy po II Koncercie f-moll op. 21; „zamieniona” opusowa numeracja wynika z dat wydań obu utworów. Dziś pochylimy się nad późniejszym z tych dwóch z dzieł, dojrzalszym i kreślonym pewniejszą ręką. W kolejnej odsłonie cyklu „Historia pewnego utworu” przyjrzymy się koncertowym programom, sztambuchowym wyznaniom i pożegnaniu z Ojczyzną.
