Aktualności
„Cleopatra’s Songs” – nowy utwór Agaty Zubel
2018-04-20
„Jeśli mielibyśmy spalić wszystkie sztuki Szekspira prócz jednej, ocaliłbym Antoniusza i Kleopatrę” powiedział Wystan Hugh Auden, brytyjski poeta i pisarz. To wybitne pod względem poetyckim i teatralnym dzieło nie mogło znaleźć lepszej interpretatorki niż Agata Zubel – kompozytorka i śpiewaczka, która swoją drogę artystyczną niemal całkowicie związała ze słowem. Zubel, przywołując oryginalne fragmenty dzieła Szekspira, nie opowiada historii starożytnej królowej, ale w swojej muzyce wyraża jej miłość, gniew, strach, żal, odwagę, dumę. Ukazuje prawdę o kobiecie-bogini uwikłanej w sprzeczne namiętności.
Sugestywną aurę brzmieniową utworu tworzy zastosowane instrumentarium: flet, klarnet, róg, harfa, fortepian, kwartet smyczkowy i kilkanaście instrumentów perkusyjnych, wśród których znalazły się również te o rodowodzie egipskim, jak sistrum, krotale, talerze czy nisko brzmiący bęben. Dodatkowe efekty kolorystyczne uzyskane zostają poprzez szerokie wykorzystanie niestandardowych technik wykonawczych, preparacji instrumentów oraz harmonikę mikrotonową.
Siedem części utworu tworzy spójną dramaturgicznie całość, muzyka jest w „Cleopatra’s Songs” integralnie związana z tekstem, który wyznacza ich przebieg czasowy i determinuje napięcie. Pierwsza pieśń wyraża rozpacz Kleopatry z powodu ślubu Antoniusza z Oktawią. Złowieszczą wiadomość zapowiada już początkowy trytonowo-septymowy motyw w fortepianie, harfie i klarnetach prowadzony w dużych odległościach interwałowych. Partii wokalnej składającej się z wykrzyknień i pytań, a także szeptu i mowy towarzyszy także frullato klarnetów oparte na mikrotonowej ascendentalnej figurze oraz szybkie przebiegi instrumentów smyczkowych. W drugiej pieśni dominuje półszept – tu bohaterka wyraża swoją gorycz po stracie ukochanego, tekst jest też przekazywany przez flecistę, szepczącego do instrumentu. Eskalacja uczucia następuje w trzeciej pieśni, w której słuchaczom odsłania się gniew i ból Kleopatry po śmierci Antoniusza. Głównym motywem tej pieśni jest opracowana melizmatycznie apostrofa do słońca. Następuje zagęszczenie faktury, dominuje dynamika fortissimo, pojawiają się powtarzane schematy rytmiczne i sforzata, a także różnorodne efekty sonorystyczne w całym zespole instrumentalnym oraz fragmenty improwizowane. Moment wyciszenia i pozornego ukojenia przynosi pieśń czwarta, stanowiąca muzyczną ilustrację marzenia sennego bohaterki. Następuje nagła zmiana dynamiczna, kantylenowej, spokojnej frazie głosu towarzyszą długie dźwięki niskich rejestrów klarnetów basowych i rogu, a także stłumione brzmienia smyczków. Pieśń tę zamyka odcinek instrumentalny – punktualistyczny motyw fortepianu i harfy, prowadzony w wysokich rejestrach. Piąta część stanowi muzyczny komentarz do sceny śmierci Kleopatry – w partii wokalnej dominuje nerwowy półszept, niektóre głoski jak echo myśli bohaterki powracają w mówionych partiach muzyków, pojawia się też Sprechgesang i sublimacja głosu w fakturze instrumentalnej, a także długie, wymowne pauzy generalne. Czysto instrumentalna i częściowo improwizowana część szósta stanowi podsumowanie życia bohaterki – przeplatają się tu motywy z poprzednich części, dominują efekty sonorystyczne, gwałtowne repetycje, następuje apogeum dynamiczne, po którym attacca przechodzimy do pieśni siódmej stanowiącej epilog. Interwały seksty i tercji w partii wokalnej przywodzą na myśl pogodzenie się z losem, bo, jak mówią ostatnie wersy utworu: „uścisk śmierci jest jak kochanka słodkie ukąszenie, które choć boli, jest oczekiwane”.
Prawykonanie „Cleopatra’s Songs” Agaty Zubel odbędzie się w Witten (Niemcy) 27 kwietnia w ramach Festiwalu Wittener Tage für neue Kammermusik. Utwór zabrzmi w interpretacji Agaty Zubel (S) oraz Klangforum Wien pod batutą Emilio Pomárico.
Koncert można będzie śledzić na platformie WDR3.
© PWM
Najczęściej czytane:
Polskie Wydawnictwo Muzyczne z dumą i radością prezentuje osiągnięcia mijających miesięcy. Rok 2024 to w Oficynie nie tylko nowe utwory, publikacje nutowe, książki i albumy muzyczne, ale także zasoby cyfrowe, wydarzenia koncertowe i edukacyjne oraz międzynarodowe projekty upowszechniające muzykę polską. Miniony rok to również czas intensywnych współprac w ramach licznych wydarzeń w świecie muzyki. Wydawnictwo rozwija się dynamicznie, będąc w centrum najważniejszych wydarzeń świata kultury i podejmując współpracę z partnerami najwyższej klasy.
Wspólne kolędowanie to jedna z piękniejszych tradycji towarzysząca świętom Bożego Narodzenia. Znane wszystkim melodie stają się pretekstem do wielu spotkań muzycznych dzieci i dorosłych, wypełniając muzyką zimowe dni.
Intonacja i artykulacja w prostych fanfarach, prowadzenie frazy w kantylenach, śpiewność linii melodycznej. To tylko niektóre elementy gry, które ćwiczy każdy trębacz. Najlepiej, gdy ćwiczenia łączą się z satysfakcją z grania interesujących utworów.
O rekomendacje publikacji przeznaczonych na trąbkę z katalogu naszego Wydawnictwa poprosiliśmy Sławomira Cichora – muzyka orkiestrowego, który współpracował m.in. z Polish Festival Orchestra, Orkiestrą Filharmonii Wrocławskiej i Sinfonią Varsovią. W latach 2003–2010 pracował na stanowisku I trębacza w orkiestrze Filharmonii Narodowej w Warszawie. Obecnie gra jako I trębacz w Filharmonii Łódzkiej, współpracuje również z orkiestrą Królewskiej Opery Belgijskiej w Brukseli.
Polskie Wydawnictwo Muzyczne – instytucja kultury powierzy wykonanie zlecenia w zakresie spraw związanych z obronnością, zarządzaniem kryzysowym, ochroną ludności i obroną cywilną oraz informacjami niejawnymi. Preferowane miejsce wykonywania zlecenia: Kraków.
Od symfonii, przez kameralistykę, po spektakl muzyczny – grudzień będzie miesiącem różnorodnych premier, za sprawą których polska muzyka współczesna wzbogaci się o cztery nowe kompozycje. Koncerty z najnowszymi dziełami Marcela Chyrzyńskiego, Joanny Wnuk-Nazarowej, Zygmunta Krauze i Katarzyny Głowickiej odbędą się w Katowicach, Bydgoszczy i Warszawie.
Dźwięk to zjawisko fascynujące. Kiedy wybrzmi, natychmiast ulatuje. Przez tysiące lat podejmowano próby jego uchwycenia, jednak dopiero wynaleziony przez Edisona w XIX wieku fonograf przyniósł upragniony sukces. Co wydarzyło się dalej? Jak wyglądały narodziny fonografii w Polsce? Co nagrywano i jaką aparaturą? Na te pytania (i wiele innych) odpowiada Katarzyna Janczewska-Sołomko w książce Zatrzymane dźwięki. Fonografia polska do 1918 roku. Publikacja już w sprzedaży.
22 listopada spotkaliśmy się w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Mieczysława Karłowicza w Krakowie. Gościnne progi szkoły przyjęły ponad 220 uczestników!
Polskie Wydawnictwo Muzyczne, wytwórnia płytowa ANAKLASIS i Filharmonia Śląska zapraszają na koncert poświęcony twórczości Witolda Szalonka, który odbędzie się 3 grudnia o godz. 19:00 w Filharmonii Śląskiej. Okazja jest szczególna, bowiem tego wieczoru odbędzie się premiera najnowszych publikacji nutowych oraz dwóch albumów płytowych z pieśniami i kompozycjami instrumentalnymi śląskiego mistrza.
Celne i bezkompromisowe komentarze w błyskotliwym stylu, czyli Roman Palester o muzyce, sztuce oraz literaturze. Ostatni tom trylogii „Pisma” trafił na półki księgarń. Zbiór myśli kompozytora i wieloletniego redaktora audycji kulturalnych Radia Wolna Europa to doskonała propozycja dla miłośników sztuki, będąc przyjemną, a równocześnie skłaniającą do refleksji lekturą.
Czy współczesny jazz i XV-wieczna polifonia mogą wypracować wspólny język muzyczny? LAETA MUNDUS to najnowszy album wytwórni ANAKLASIS, który splata ze sobą dwa – z pozoru niemożliwe do pogodzenia – światy, tworząc swoistą harmonię sfer. Premiera płyty połączona z koncertem z cyklu „ANAKLASIS na fali” już 12 grudnia.
