Aktualności
Kredki w dłoń! Stanisław Moniuszko
2020-05-05
Cześć! Przygotowaliśmy dla Was – najmłodszych melomanów i muzyków – zabawę, polegającą na kolorowaniu portretów polskich kompozytorów. Wydrukujcie załączony poniżej obrazek (możecie poprosić o to rodziców), kredki w dłoń i… do dzieła: pokolorujcie najpiękniej jak umiecie! Do rysunku dołączamy portret w oryginalnych kolorach: może być dla Was inspiracją. Oczywiście Wy możecie użyć całkiem innych kolorów – malujcie jak Wam w duszy gra!
Przy okazji zdradzamy Wam kilka ciekawostek o kompozytorze na obrazku:
Dystyngowany, o nienagannych manierach. Niewysoki i lekko zezowaty. Obydwa zdania odnoszą się do tej samej osoby: jednego z najbardziej rozpoznawalnych polskich kompozytorów – Stanisława Moniuszki, twórcy oper i pieśni. 5 maja obchodzimy 201. rocznicę jego urodzin.
Wiecie, że kiedy Stanisław się urodził, nad jego kołyską zaczęły wić gniazdo jaskółki? Miał to być symbol szczęścia. I chyba był, bo Stanisław Moniuszko wiódł ciekawe i dostatnie życie, był szanowanym człowiekiem i uznanym muzykiem.
Mały Staś Moniuszko był jedynakiem. Wychowywał się w domu, w którym wciąż rozbrzmiewała muzyka: jego mama grała na fortepianie i pięknie śpiewała. Prawdopodobnie to wpłynęło na decyzję chłopca, by zostać kompozytorem. Od najwcześniejszych lat Staś występował też w domowych przedstawieniach teatralnych organizowanych dla rodziny i znajomych.
Kiedy założył rodzinę, doczekał się aż 10 dzieci. Mówił o sobie, że jest ‘tatulczykiem’.
Lubił dużo jeść: podobno jego ulubioną potrawą były zrazy po nelsońsku – to potrawa z mięsa, ziemniaków i grzybów w kremowym, śmietanowym sosie.
Moniuszko był łagodnym i pogodnym człowiekiem, bardzo lubił zwierzęta. Jego ulubieńcami były kanarki – pewnie nieprzypadkowo: przecież one przepięknie śpiewają.
Na koniec najśmieszniejsze: kompozytorowi zdarzało się ubrać buty nie do pary.
Fajny był ten pan Moniuszko!
A Wy? Znacie jakieś ciekawostki o Stanisławie Moniuszce?
Na tym obrazku znalazły się przedmioty-hasła związana z życiem i twórczością Stanisława Moniuszki:
halka – tak naprawdę chodzi o dziewczynę o imieniu Halka, która jest główną bohaterką jednej oper Stanisława Moniuszki
góralka – to właśnie Halka, główna bohaterka chyba najbardziej popularnej opery Stanisława Moniuszki
wrzeciono – nawiązuje do tekstu pieśni Prząśniczka
szabla i czapka z piórem – elemnty stroju szlacheckiego
kolumna – charakterystyczny element dworków szlacheckich, domów z czasów kompozytora
krynolina – sztywna spódnica oparta na metalowej konstrukcji, mająca nadawać sukni pożądany kształt, nawiązuje do opery Hrabina
zegar z kurantem – element opery Straszny dwór
łzy – nawiązanie do jednej z pieśni Stanisława Moniuszki
W trakcie kolorowania możecie posłuchać utworów Stanisława Moniuszki, na przykład tych:
Prząśniczka,
Dziad i baba,
albo fragmentów książki Tatulczyk Moniuszko.
Książkę można kupić online w księgarni PWM.
Więcej o życiu i twórczości Stanisława Moniuszki możecie się dowiedzieć z 12-odcinkowej opowieści o kompozytorze.
P. S.
A może namówicie rodziców na wspólne kolorowanie?
© PWM / rys. Mateusz Kołek
Najczęściej czytane:
Liryka wokalna Zygmunta Mycielskiego - kompozytora, pisarza i intelektualisty, napisana do wierszy między innymi Cypriana Kamila Norwida, Jarosława Iwaszkiewicza, Czesława Miłosza i Zbigniewa Herberta po raz pierwszy w komplecie, na dwóch płytach. Pieśni wykonują: Joanna Freszel, Bartłomiej Kominek, Tomasz Konieczny i Lech Napierała. Od dziś album dostępny jest w serwisach streamingowych i w najlepszych sklepach muzycznych.
Cykl, w którym zaglądamy do pracowni kompozytorów związanych z naszym Wydawcnictwem i sprawdzamy, co trzymają na swoich biurkach, zamyka jedna z najważniejszych postaci polskiej muzyki — Elżbieta Sikora. Kompozytorka tworzy muzykę elektroakustyczną, symfoniczną, kameralną, instrumentalną, wokalno-instrumentalną, filmową, teatralną, baletową, a także operową. Jej utwory były wykonywane na wielu prestiżowych festiwalach w Polsce i za granicą.
Polskie Wydawnictwo Muzyczne przedstawiło swoją działalność podczas konferencji Instytutu Polskiego w Rzymie pt. „Musica e Memoria: 1945-2025. Tra reminiscenze e nuove prospettive/Muzyka i pamięć 1945-2025. Reminiscencje i nowe perspektywy”.
Dziś, 2 grudnia, rozpoczyna się osiemnasta odsłona jednego z najbardziej prestiżowych europejskich konkursów dyrygenckich: Donatella Flick – London Symphony Orchestra Conducting Competition. W bogatym przekroju repertuarowym jako utwór obowiązkowy znalazł się także Koncert na orkiestrę smyczkową Grażyny Bacewicz.
3 miasta, blisko 40 wydarzeń, koncertów, spotkań i warsztatów edukacyjnych, ponad 800 wykonawców, dzieła 38 kompozytorów związanych z PWM, 1 statuetka „Koryfeusz Muzyki Polskiej” oraz tysiące melomanów w salach koncertowych, miejskiej sonosferze i na radiowej antenie. Polskie Wydawnictwo Muzyczne uczciło 80-lecie swojej działalności wyjątkowym cyklem „Muzyczne spotkania”. Całoroczne obchody jubileuszu Oficyny zwieńczył uroczysty koncert w Filharmonii Krakowskiej z udziałem Laureatki IV Nagrody XIX Konkursu Chopinowskiego Tianyao Lyu.
Refleksje i mistyka nad różnymi obszarami życia to wątki towarzyszące utworom, których prawykonania odbędą się w grudniu. Nowych dzieł kompozytorów współpracujących z Polskim Wydawnictwem Muzycznym będzie można posłuchać w Katowicach oraz Bydgoszczy.
Już 7 grudnia w Studiu S1 w Warszawie specjalnym koncertem swoje osiemdziesiąte urodziny będzie obchodził „Ruch Muzyczny” – najstarsze czasopismo o muzyce klasycznej w Polsce. W programie znajdą się m.in. kompozycje dawnych, legendarnych redaktorów naczelnych – Stefana Kisielewskiego i Zygmunta Mycielskiego
Dziedzictwo muzyczne w nowym formacie — prezentacja portalu Polska Biblioteka Muzyczna podczas XVI Ogólnopolskiej Konferencji Bibliotekarzy Muzycznych pod hasłem "Muzykalia w zmieniającym się otoczeniu bibliotecznym – integracja, współpraca, harmonia".
Z okazji jubileuszu 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, zasłużeni pracownicy Oficyny oraz związani z nią autorzy i przedstawiciele polskiego środowiska muzycznego zostali uhonorowani odznaczeniami państwowymi. Samo wydawnictwo otrzymało też Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
I Koncert fortepianowy e-moll op. 11 w rzeczywistości powstał kilka miesięcy po II Koncercie f-moll op. 21; „zamieniona” opusowa numeracja wynika z dat wydań obu utworów. Dziś pochylimy się nad późniejszym z tych dwóch z dzieł, dojrzalszym i kreślonym pewniejszą ręką. W kolejnej odsłonie cyklu „Historia pewnego utworu” przyjrzymy się koncertowym programom, sztambuchowym wyznaniom i pożegnaniu z Ojczyzną.
