Aktualności
Bacewicz, jakiej nie znacie. Premierowe wydania utworów od Polskiego Wydawnictwa Muzycznego
2021-02-05
„Dawne moje kompozycje odrzuciłam. Teraz, gdy więcej umiem niż dawnej, widzę duże minusy tych kompozycji, więc po cóż mają egzystować?”, pisała w liście do brata z 1947 roku Grażyna Bacewicz. Obsesyjny samokrytycyzm, który przez lata towarzyszył kompozytorce, jak również bezwzględne przestrzeganie zaleceń zawartych w jej testamencie przez wiele lat utrudniały artystom dostęp do dzieł odrzuconych przez twórczynię. Dzięki współpracy z muzykami i muzykologami Polskie Wydawnictwo Muzyczne po raz pierwszy prezentuje w swoim katalogu juwenilia znakomitej kompozytorki XX wieku, rozpoczynając od utworów na skrzypce solo oraz skrzypce i fortepian w opracowaniu cenionej skrzypaczki Agaty Szymczewskiej.
„Studiowanie rękopisów pozostawionych przez kompozytorkę było dla mnie, jako skrzypaczki, wyjątkowo ciekawe”, komentuje pracę nad utworami Bacewiczówny Agata Szymczewska. „Niekiedy chaotyczne notatki połączone z wieloma wersjami tych samych utworów sprawiały, że przygotowanie owych dzieł do druku stało się procesem bardzo odpowiedzialnym, ale i niezwykle twórczym. Zadbałam o to, aby w nutach znalazły się właściwie wszystkie możliwe do odczytania oznaczenia interpretacyjne i wykonawcze kompozytorki, za każdym razem szukając odpowiedzi na pytanie: »Jak zagrałaby na skrzypcach ten fragment sama Grażyna Bacewicz?«”, dodaje autorka opracowań.
W 112. rocznicę urodzin wybitnej kompozytorki i skrzypaczki Polskie Wydawnictwo Muzyczne prezentuje pierwsze wydania jej utworów na skrzypce solo i z towarzyszeniem fortepianu.
I Sonatę skomponowała w 1929 roku zaledwie 20-letnia studentka Konserwatorium. W owym czasie Bacewicz pozostawała pod ogromnym wpływem utworów Karola Szymanowskiego, a jednocześnie szukała swojego indywidualnego stylu. Równoległe studia instrumentalne w klasie skrzypiec i fortepianu stwarzały jej doskonałą okazję do wykonywania własnych utworów na koncertach i weryfikowania w ten sposób pomysłów kompozytorskich.
Partita [młodzieńcza] (1934) na skrzypce i fortepian powstała w czasie studiów w Warszawie i w Paryżu. Już we wczesnym okresie twórczości Bacewicz widoczny jest niezwykły potencjał oraz znakomity warsztat kompozytorski. Najlepszym tego dowodem jest ponowne wykorzystanie części materiału muzycznego Partity w powstałej w 1935 roku wersji na skrzypce solo. To właśnie w tym roku Bacewicz otrzymała pierwsze wyróżnienie na I Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego. Artystka była wtedy we wspaniałej formie jako skrzypaczka, o czym świadczy wirtuozeria i efektowność powstałych wówczas utworów.
Scherzo (1945) na skrzypce solo jest dziełem wyjątkowym i bardzo cennym, które dzięki swojej lekkości i zwiewności z pewnością przypadnie do gustu skrzypkom poszukującym utworów efektownych, a przy tym niebanalnych. Będzie świetnym wyborem na każdą koncertową okazję.
Legenda (1945) na skrzypce i fortepian nawiązuje do jednej z najbardziej popularnych polskich miniatur skrzypcowych – Legendy op. 17 Henryka Wieniawskiego. Język muzyczny Grażyny Bacewicz jest jednak bardziej nowatorski, wyróżnia go ciekawa, charakterystyczna dla kompozytorki warstwa harmoniczna oraz ulotna, nieco tajemnicza melodia partii skrzypiec.
„Wanda Bacewicz, wykonawczyni testamentu, surowo przestrzegała zaleceń artystki, przekazując jednocześnie cały ocalony dorobek siostry do Biblioteki Narodowej w Warszawie. Córka kompozytorki dała się przekonać wielu artystom i muzykologom, że warto sięgnąć także do najwcześniejszych utworów Grażyny Bacewicz”, tłumaczy Małgorzata Gąsiorowska, teoretyczka muzyki i publicystka muzyczna. „Jeśli nawet odnajdujemy w nich rozmaite wpływy, czasem pozostawanie pod urokiem muzyki Szymanowskiego czy zmaganie się z materią dźwiękową, są one dowodem kształtującego się stylu artystki, dowodem rozwoju, który przebiegał w sposób ewolucyjny, bez znaczących wstrząsów czy zmian w sposobie myślenia o muzyce”.
Utworami na skrzypce solo oraz z towarzyszeniem fortepianu Polskie Wydawnictwo Muzyczne rozpoczyna uzupełnianie swojego katalogu dzieł Grażyny Bacewicz. Już niebawem Oficyna przedstawi kolejne tytuły, które po raz pierwszy trafią na rynek wydawniczy.
Premierowe wydania utworów Grażyny Bacewicz można znaleźć w księgarni PWM i w dobrych księgarniach muzycznych. Polecamy!
Najczęściej czytane:
Biblioteka Narodowa opublikowała najnowszy raport o stanie czytelnictwa w Polsce. Na zadawane od blisko trzech dekad pytanie o czytanie w całości lub fragmencie co najmniej jednej książki w ciągu 12 miesięcy poprzedzających badanie twierdząco odpowiedziało 42% respondentów. To najlepszy wynik od sześciu lat. Oznacza wzrost o 3% w skali roku i o 5% w skali dwóch lat. Na razie można mówić o powodach do ostrożnego optymizmu.
Miejsce pracy: Kraków
Forma zatrudnienia: umowa o pracę
Choć muzyki z założenia słuchamy, to przepływa ona też przez inne zmysły. Czy ten związek jest jednak konieczny i nierozerwalny? A gdyby zamknąć oczy, otworzyć wyobraźnię i poddać się napływającym, niespodziewanym wrażeniom? Do gry z własnymi doświadczeniami i oczekiwaniami zaprasza ANAKLASIS, prezentując najnowszy krążek z serii PORTRAITS. Najnowszy dwupłytowy album ACOUSMATIC MUSIC przedstawia filozofię muzyki w ujęciu Marcina Stańczyka, jednego z najciekawszych kompozytorów współczesnych.
Michał Bristiger (1921-2016) – profesor muzykologii, krytyk muzyczny i popularyzator muzyki, publicysta, nauczyciel, humanista, lekarz: erudyta, który imponował ogromem wiedzy i mnogością zainteresowań. Z Jego inicjatywy powstały liczne przedsięwzięcia muzyczne oraz wydawnicze serie naukowe.
Świętując przypadającą w tym roku setną rocznicę urodzin Michała Bristigera, redakcja „Res Facta Nova” zaprasza na spotkanie poświęcone pamięci Profesora.
Czwarta #powtórkazmuzyki to spotkanie z Nowym romantyzmem. Nurt ten powstał jako właściwie awangarda do awangardy. O tym, jak to z nim było w polskim środowisku muzycznym pisze dr hab. Iwona Lindstedt.
Z przyjemnością przedstawiamy wyniki ostatniego posiedzenia panelu ekspertów TUTTI.pl. Na liście rankingowej uplasowały się: Stowarzyszenie Polskich Artystów Muzyków, Filharmonia im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie, Filharmonia Śląska im. Henryka Mikołaja Góreckiego, Filharmonia Koszalińska im. Stanisława Moniuszki oraz Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. Gratulujemy!
W 2021 roku zwracamy uwagę na kierunki i nurty w muzyce polskiej XX i XXI wieku, a także na ich twórczych reprezentantów – kompozytorów związanych z Polskim Wydawnictwem Muzycznym. Kwiecień to w tym roku Nowy Romantyzm. Zwracamy się ku postaci i twórczości Eugeniusza Knapika.
Rok temu świat pożegnał ikonę epoki. Wybitnego kompozytora, śmiałego artystę, niekwestionowany autorytet inspirujący do przełamywania konwencji i wychodzenia ze strefy muzycznego komfortu. Krzysztof Penderecki był twórcą klasy światowej, wpływającym na kolejne pokolenia kompozytorów i wykonawców, kształtującym nową publiczność, ale też wpływającym na kierunek rozwoju muzyki. Pozostał w pamięci wybitnych instrumentalistów, śpiewaków, dyrygentów i orkiestr, którzy mieli możliwość dotknąć geniuszu.
O „minimalizmie w muzyce” pierwszy raz usłyszeliśmy w 1968 roku, kiedy kompozytor i krytyk muzyczny, Michael Nyman, użył tego terminu w tekście poświęconym The Great Digest Corneliusa Cardewa. Michael Nyman zresztą sam później stał się jednym z kompozytorów minimalistycznych. A jak ten nurt miał się w Polsce? Przyglądamy się mu w ramach Powtórki z muzyki.
W nawiązaniu do tegorocznego 18. Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina – jednego z najważniejszych wydarzeń muzycznego świata, Polskie Wydawnictwo Muzyczne zachęca młodych kompozytorów do sięgania do wzorców chopinowskich i ogłasza konkurs kompozytorski na solową miniaturę o charakterze wirtuozowskim inspirowaną twórczością Fryderyka Chopina z opcjonalną warstwą elektroniczną.
