Aktualności
Wspominamy Ewę Podleś
2024-01-22
Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Ewy Podleś – wybitnej polskiej śpiewaczki, jednej z operowych legend ostatniego półwiecza. Artystka odeszła 19 stycznia, w wieku 71 lat.
Obdarzona była jednym z najrzadszych rodzajów głosu – kontraltem, łączącym niezwykle rozległą skalę z biegłością w wykonywaniu najbardziej karkołomnych koloratur. Zasłynęła jako wybitna interpretatorka partii Haendlowskich i Rossiniowskich; z czasem poszerzała swój repertuar, z łatwością poruszając się między belcantowym Bellinim (Adalgisa w „Normie”), dramatycznym Verdim (Eboli w „Don Carlosie”) czy też ekspresyjnym Straussem (Klitemestra w „Elektrze”). Odznaczała się nie tylko wirtuozowską techniką wokalną, lecz także talentem aktorskim, z równą swobodą kreowała bowiem partie heroiczne, tragiczne czy charakterystyczne. W jej bogatym dorobku artystycznym nie brakowało też pieśni (m.in. Czajkowskiego, Rachmaninowa, Musorgskiego, Chopina czy Karłowicza) oraz dzieł oratoryjnych i symfonicznych. Jej partnerem muzycznym i życiowym był mąż, pianista Jerzy Marchwiński.
Miała 24 lata, gdy rolą Rozyny w „Cyruliku sewilskim” debiutowała na deskach Opery Warszawskiej. Rok później zdobyła nagrodę na prestiżowym Konkursie im. Czajkowskiego; kolejne sukcesy w Tuluzie, Barcelonie i Rio de Janeiro otworzyły jej wrota do międzynarodowej kariery i najważniejszych teatrów operowych świata. W 1984 roku po raz pierwszy stanęła na deskach Metropolitan Opera, śpiewając tytułową partię w Haendlowskim „Rinaldo” na zmianę z Marilyn Horne.
W czasach, gdy każda artystka, która osiągnęła sukces, nazywana jest diwą, dla niej nadal zastrzeżone jest cenne, ale dziś zapomniane miano primadonny. Nie tylko dlatego, że jej fani potrafili na przykład przyjechać z zachodniego wybrzeża USA na jeden jej występ w Warszawie, ale przede wszystkim dlatego, że pojawiała się tylko w takich artystycznych zdarzeniach, w których jej głos, jej interpretacje mogły zajaśnieć pełnym blaskiem
– pisał red. Jacek Marczyński na łamach „Ruchu Muzycznego”.
W 2001 roku nakładem PWM ukazała się książka „Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim”. Przeprowadzony przez Dorotę Szwarcman wywiad-rzeka to szczera i ujmująca wypowiedź obojga artystów na temat partnerstwa w życiu zawodowym i osobistym. Pogłębiony wgląd w operowy i prywatny świat śpiewaczki prezentowała biografia „Ewa Podleś. Contralto assoluto” autorstwa Brigitte Cormier z 2013 roku. Artystka jest także bohaterką książeczki dla dzieci „Księżniczka na ziarnku głosu” z serii „Gama i pasażerowie”. Muzyczna bajka Mateusza Kanabrodzkiego z ilustracjami Marianny Sztymy opowiada o dwoistej naturze ludzkiego głosu - potężnego, ale i delikatnego jak kwiat.
Informację o śmierci artystki przekazała Anna Marchwińska, córka Jerzego Marchwińskiego, który zmarł 7 listopada 2023 roku.
Najczęściej czytane:
Liryka wokalna Zygmunta Mycielskiego - kompozytora, pisarza i intelektualisty, napisana do wierszy między innymi Cypriana Kamila Norwida, Jarosława Iwaszkiewicza, Czesława Miłosza i Zbigniewa Herberta po raz pierwszy w komplecie, na dwóch płytach. Pieśni wykonują: Joanna Freszel, Bartłomiej Kominek, Tomasz Konieczny i Lech Napierała. Od dziś album dostępny jest w serwisach streamingowych i w najlepszych sklepach muzycznych.
Cykl, w którym zaglądamy do pracowni kompozytorów związanych z naszym Wydawcnictwem i sprawdzamy, co trzymają na swoich biurkach, zamyka jedna z najważniejszych postaci polskiej muzyki — Elżbieta Sikora. Kompozytorka tworzy muzykę elektroakustyczną, symfoniczną, kameralną, instrumentalną, wokalno-instrumentalną, filmową, teatralną, baletową, a także operową. Jej utwory były wykonywane na wielu prestiżowych festiwalach w Polsce i za granicą.
Polskie Wydawnictwo Muzyczne przedstawiło swoją działalność podczas konferencji Instytutu Polskiego w Rzymie pt. „Musica e Memoria: 1945-2025. Tra reminiscenze e nuove prospettive/Muzyka i pamięć 1945-2025. Reminiscencje i nowe perspektywy”.
Dziś, 2 grudnia, rozpoczyna się osiemnasta odsłona jednego z najbardziej prestiżowych europejskich konkursów dyrygenckich: Donatella Flick – London Symphony Orchestra Conducting Competition. W bogatym przekroju repertuarowym jako utwór obowiązkowy znalazł się także Koncert na orkiestrę smyczkową Grażyny Bacewicz.
3 miasta, blisko 40 wydarzeń, koncertów, spotkań i warsztatów edukacyjnych, ponad 800 wykonawców, dzieła 38 kompozytorów związanych z PWM, 1 statuetka „Koryfeusz Muzyki Polskiej” oraz tysiące melomanów w salach koncertowych, miejskiej sonosferze i na radiowej antenie. Polskie Wydawnictwo Muzyczne uczciło 80-lecie swojej działalności wyjątkowym cyklem „Muzyczne spotkania”. Całoroczne obchody jubileuszu Oficyny zwieńczył uroczysty koncert w Filharmonii Krakowskiej z udziałem Laureatki IV Nagrody XIX Konkursu Chopinowskiego Tianyao Lyu.
Refleksje i mistyka nad różnymi obszarami życia to wątki towarzyszące utworom, których prawykonania odbędą się w grudniu. Nowych dzieł kompozytorów współpracujących z Polskim Wydawnictwem Muzycznym będzie można posłuchać w Katowicach oraz Bydgoszczy.
Już 7 grudnia w Studiu S1 w Warszawie specjalnym koncertem swoje osiemdziesiąte urodziny będzie obchodził „Ruch Muzyczny” – najstarsze czasopismo o muzyce klasycznej w Polsce. W programie znajdą się m.in. kompozycje dawnych, legendarnych redaktorów naczelnych – Stefana Kisielewskiego i Zygmunta Mycielskiego
Dziedzictwo muzyczne w nowym formacie — prezentacja portalu Polska Biblioteka Muzyczna podczas XVI Ogólnopolskiej Konferencji Bibliotekarzy Muzycznych pod hasłem "Muzykalia w zmieniającym się otoczeniu bibliotecznym – integracja, współpraca, harmonia".
Z okazji jubileuszu 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, zasłużeni pracownicy Oficyny oraz związani z nią autorzy i przedstawiciele polskiego środowiska muzycznego zostali uhonorowani odznaczeniami państwowymi. Samo wydawnictwo otrzymało też Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
I Koncert fortepianowy e-moll op. 11 w rzeczywistości powstał kilka miesięcy po II Koncercie f-moll op. 21; „zamieniona” opusowa numeracja wynika z dat wydań obu utworów. Dziś pochylimy się nad późniejszym z tych dwóch z dzieł, dojrzalszym i kreślonym pewniejszą ręką. W kolejnej odsłonie cyklu „Historia pewnego utworu” przyjrzymy się koncertowym programom, sztambuchowym wyznaniom i pożegnaniu z Ojczyzną.
