Aktualności
Wspominamy Ewę Podleś
2024-01-22
Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Ewy Podleś – wybitnej polskiej śpiewaczki, jednej z operowych legend ostatniego półwiecza. Artystka odeszła 19 stycznia, w wieku 71 lat.
Obdarzona była jednym z najrzadszych rodzajów głosu – kontraltem, łączącym niezwykle rozległą skalę z biegłością w wykonywaniu najbardziej karkołomnych koloratur. Zasłynęła jako wybitna interpretatorka partii Haendlowskich i Rossiniowskich; z czasem poszerzała swój repertuar, z łatwością poruszając się między belcantowym Bellinim (Adalgisa w „Normie”), dramatycznym Verdim (Eboli w „Don Carlosie”) czy też ekspresyjnym Straussem (Klitemestra w „Elektrze”). Odznaczała się nie tylko wirtuozowską techniką wokalną, lecz także talentem aktorskim, z równą swobodą kreowała bowiem partie heroiczne, tragiczne czy charakterystyczne. W jej bogatym dorobku artystycznym nie brakowało też pieśni (m.in. Czajkowskiego, Rachmaninowa, Musorgskiego, Chopina czy Karłowicza) oraz dzieł oratoryjnych i symfonicznych. Jej partnerem muzycznym i życiowym był mąż, pianista Jerzy Marchwiński.
Miała 24 lata, gdy rolą Rozyny w „Cyruliku sewilskim” debiutowała na deskach Opery Warszawskiej. Rok później zdobyła nagrodę na prestiżowym Konkursie im. Czajkowskiego; kolejne sukcesy w Tuluzie, Barcelonie i Rio de Janeiro otworzyły jej wrota do międzynarodowej kariery i najważniejszych teatrów operowych świata. W 1984 roku po raz pierwszy stanęła na deskach Metropolitan Opera, śpiewając tytułową partię w Haendlowskim „Rinaldo” na zmianę z Marilyn Horne.
W czasach, gdy każda artystka, która osiągnęła sukces, nazywana jest diwą, dla niej nadal zastrzeżone jest cenne, ale dziś zapomniane miano primadonny. Nie tylko dlatego, że jej fani potrafili na przykład przyjechać z zachodniego wybrzeża USA na jeden jej występ w Warszawie, ale przede wszystkim dlatego, że pojawiała się tylko w takich artystycznych zdarzeniach, w których jej głos, jej interpretacje mogły zajaśnieć pełnym blaskiem
– pisał red. Jacek Marczyński na łamach „Ruchu Muzycznego”.
W 2001 roku nakładem PWM ukazała się książka „Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim”. Przeprowadzony przez Dorotę Szwarcman wywiad-rzeka to szczera i ujmująca wypowiedź obojga artystów na temat partnerstwa w życiu zawodowym i osobistym. Pogłębiony wgląd w operowy i prywatny świat śpiewaczki prezentowała biografia „Ewa Podleś. Contralto assoluto” autorstwa Brigitte Cormier z 2013 roku. Artystka jest także bohaterką książeczki dla dzieci „Księżniczka na ziarnku głosu” z serii „Gama i pasażerowie”. Muzyczna bajka Mateusza Kanabrodzkiego z ilustracjami Marianny Sztymy opowiada o dwoistej naturze ludzkiego głosu - potężnego, ale i delikatnego jak kwiat.
Informację o śmierci artystki przekazała Anna Marchwińska, córka Jerzego Marchwińskiego, który zmarł 7 listopada 2023 roku.
Najczęściej czytane:
Podobno sam Józef Haydn kupował mu papier nutowy. Na temat jego pochodzenia wysnuto kontrowersyjne teorie, łącząc go z rodziną Czartoryskich. Był twórcą pierwszego polskiego koncertu fortepianowego. Mowa o Franciszku Lesslu, kompozytorze przełomu XVIII i XIX wieku, którego można uznać za najwybitniejszego przed Chopinem. Marcin Tadeusz Łukaszewski kreśli jego sylwetkę w najnowszej Małej Monografii Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, poszukując prawdy i dementując narosłe wokół kompozytora mity.
225 polskich kompozytorów, 1500 utworów, kilkaset godzin muzyki! Rozpoczynamy kolejny rok z programem TUTTI.pl, dzięki któremu Polskie Wydawnictwo Muzyczne wspiera wykonania muzyki polskiej. Beneficjenci otrzymują rabat na wypożyczenie materiałów orkiestrowych w wysokości 70% opłaty.
W ramach nowej odsłony akcji „Kompozytor/Kompozytorka Miesiąca” zajrzymy do pracowni twórców, związanych z naszym Wydawnictwem. Przyjrzymy się ich pracy — czy siadają przy fortepianie, rozkładają papier nutowy na pulpicie i zapisują ołówkiem kolejne dźwięki, czy może jednak instrument i przyrządy piśmiennicze zastąpili myszką i klawiaturą komputera? Naszą szczególną uwagę zwrócimy na ich biurka, przy których pomysły muzyczne materializują się na pięcioliniach kolejnych partytur. Akcji towarzyszą fotografie Bartka Barczyka.
Polskie Wydawnictwo Muzyczne z dumą i radością prezentuje osiągnięcia mijających miesięcy. Rok 2024 to w Oficynie nie tylko nowe utwory, publikacje nutowe, książki i albumy muzyczne, ale także zasoby cyfrowe, wydarzenia koncertowe i edukacyjne oraz międzynarodowe projekty upowszechniające muzykę polską. Miniony rok to również czas intensywnych współprac w ramach licznych wydarzeń w świecie muzyki. Wydawnictwo rozwija się dynamicznie, będąc w centrum najważniejszych wydarzeń świata kultury i podejmując współpracę z partnerami najwyższej klasy.
Wspólne kolędowanie to jedna z piękniejszych tradycji towarzysząca świętom Bożego Narodzenia. Znane wszystkim melodie stają się pretekstem do wielu spotkań muzycznych dzieci i dorosłych, wypełniając muzyką zimowe dni.
Intonacja i artykulacja w prostych fanfarach, prowadzenie frazy w kantylenach, śpiewność linii melodycznej. To tylko niektóre elementy gry, które ćwiczy każdy trębacz. Najlepiej, gdy ćwiczenia łączą się z satysfakcją z grania interesujących utworów.
O rekomendacje publikacji przeznaczonych na trąbkę z katalogu naszego Wydawnictwa poprosiliśmy Sławomira Cichora – muzyka orkiestrowego, który współpracował m.in. z Polish Festival Orchestra, Orkiestrą Filharmonii Wrocławskiej i Sinfonią Varsovią. W latach 2003–2010 pracował na stanowisku I trębacza w orkiestrze Filharmonii Narodowej w Warszawie. Obecnie gra jako I trębacz w Filharmonii Łódzkiej, współpracuje również z orkiestrą Królewskiej Opery Belgijskiej w Brukseli.
Polskie Wydawnictwo Muzyczne – instytucja kultury powierzy wykonanie zlecenia w zakresie spraw związanych z obronnością, zarządzaniem kryzysowym, ochroną ludności i obroną cywilną oraz informacjami niejawnymi. Preferowane miejsce wykonywania zlecenia: Kraków.
Od symfonii, przez kameralistykę, po spektakl muzyczny – grudzień będzie miesiącem różnorodnych premier, za sprawą których polska muzyka współczesna wzbogaci się o cztery nowe kompozycje. Koncerty z najnowszymi dziełami Marcela Chyrzyńskiego, Joanny Wnuk-Nazarowej, Zygmunta Krauze i Katarzyny Głowickiej odbędą się w Katowicach, Bydgoszczy i Warszawie.
Dźwięk to zjawisko fascynujące. Kiedy wybrzmi, natychmiast ulatuje. Przez tysiące lat podejmowano próby jego uchwycenia, jednak dopiero wynaleziony przez Edisona w XIX wieku fonograf przyniósł upragniony sukces. Co wydarzyło się dalej? Jak wyglądały narodziny fonografii w Polsce? Co nagrywano i jaką aparaturą? Na te pytania (i wiele innych) odpowiada Katarzyna Janczewska-Sołomko w książce Zatrzymane dźwięki. Fonografia polska do 1918 roku. Publikacja już w sprzedaży.
22 listopada spotkaliśmy się w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Mieczysława Karłowicza w Krakowie. Gościnne progi szkoły przyjęły ponad 220 uczestników!
