Aktualności
Bez pudru i bez patosu. Poruszający wywiad rzeka z Olgą Pasiecznik
2024-08-13
O miłości, tożsamości i człowieczeństwie. „Bez makijażu” – szczera i pełna mądrości życiowej rozmowa Olgi Pasiecznik z Agatą Kwiecińską – już wkrótce trafi na półki księgarń. Publikacja dołączy do bestsellerowej serii „Opera” Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, stając się lekturą obowiązkową nie tylko dla miłośników sztuk scenicznych.
Olga Pasiecznik, pochodząca z Ukrainy, ale mocno zakorzeniona w Polsce wybitna sopranistka i pedagog, ma na koncie ponad pięćdziesiąt partii operowych, które przyniosły jej uznanie krytyki i publiczności. Obdarzona ogromnym talentem, dzięki tytanicznej pracy i samozaparciu zbudowała międzynarodową karierę – choć słowa tego nie lubi. Występuje na najważniejszych scenach europejskich i światowych, także w repertuarze oratoryjnym, symfonicznym i kameralnym.
W rozmowie z dziennikarką Agatą Kwiecińską opowiada o swojej historii, drodze artystycznej, o wyzwaniach, z którymi nieustannie musi się mierzyć. Otwiera czytelnikom oczy na trudy dzieciństwa, dorastania i początków kariery w realiach ZSRR. Opowiada o relacjach, a także o tym jak radzi sobie z łączeniem kariery i życia rodzinnego – w końcu to rodzina jest dla niej najważniejsza. Bez makijażu to książka o braniu odpowiedzialności, o mówieniu „nie” bez poczucia winy, o duchowości. Wreszcie o muzyce.
O Oldze Pasiecznik mówi się, że „ma to coś”, co porywa publiczność, co wciąga w przeżywaną muzykę. Śpiewa z pasją, nienaganną techniką, ale również z zapleczem merytorycznym. Nad repertuarem pracuje świadomie, nie tylko pod względem wykonawczym, ale za każdą arią stoi ogromny nakład pracy intelektualnej. W wywiadzie z Agatą Kwiecińską opowiada o tym, jak przygotowuje się do ról i koncertów, jakie utwory przynoszą jej największą satysfakcję i o marzeniach repertuarowych. Bez makijażu to rozmowa z artystką świadomą, spełnioną, która wie czego chce – zarówno w życiu, jak i na scenie.
Chwile samotności ze swoim wewnętrznym człowiekiem są bardzo ważne, by usłyszeć siebie i zrozumieć, gdzie jest prawdziwy skarb i co jest źródłem, z którego będę czerpał dalej. Jest to potrzebne również do głębszej refleksji na temat tego, kim jestem jako artysta. Bo w gruncie rzeczy musimy zrozumieć, że jesteśmy tylko medium pomiędzy kompozytorem a słuchaczem, i taka jest nasza prawdziwa rola – służebna.
Fragment książki
Głos Olgi Pasiecznik jest doniosły nie tylko na scenie. Na temat obecnej sytuacji Ukrainy – jej pierwszej ojczyzny – wypowiada się stanowczo i bezkompromisowo. Od 2014 roku stawia sprawę radykalnie, odmawiając wykonywania muzyki rosyjskiej i współpracy ze zwolennikami reżimu. Temat okrutnego konfliktu powraca w wywiadzie wielokrotnie. Świadoma swojej powinności wobec ojczyzny jednoznacznie krytykuje postawy usprawiedliwiające, czy wybielające wojnę. Jednocześnie nieustannie angażuje się w działalność społeczną i humanitarną.
Premierową książkę Bez makijażu. Olga Pasiecznik w rozmowie z Agatą Kwiecińską już od 23 sierpnia br. będzie można znaleźć w stacjonarnej księgarni PWM, księgarniach internetowych: pwm.sklep.pl empik.com, alenuty.pl, liber.pl, oraz dobrych księgarniach muzycznych w całym kraju.
O autorkach:
Olga Pasiecznik (Pasichnyk) – sopranistka; pedagog. Urodziła się w Ukrainie w rodzinie naukowców. Studia wokalne odbyła w Konserwatorium w Kijowie. W czasie studiów podyplomowych w warszawskiej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w 1993 roku zadebiutowała na scenie Warszawskiej Opery Kameralnej, a pięć lat później na scenie Théâtre des Champs-Élysées w Paryżu jako Pamina w Czarodziejskim flecie Wolfganga Amadeusa Mozarta.
Ma na koncie ponad pięćdziesiąt partii, między innymi w operach Georges’a Bizeta, Claude’a Debussy’ego, Christopha Willibalda Glucka, Georga Friedricha Händla, Claudia Monteverdiego, Wolfganga Amadeusa Mozarta, Giacoma Pucciniego, Francisa Poulenca, Gioacchina Rossiniego, Giuseppe Verdiego, Carla Marii von Webera oraz kompozytorów współczesnych, które przyniosły jej wielkie uznanie krytyki i publiczności. Występowała między innymi w Opéra national de Paris – Opéra Bastille, Palais Garnier, Théâtre des Champs-Élysées, Théâtre du Châtelet, Salle Pleyel w Paryżu, Het Concertgebouw w Amsterdamie, Komische Oper Berlin, Konzerthaus Berlin, Filharmonii Berlińskiej, Elbphilharmonie w Hamburgu, Teatro Real w Madrycie, Auditorio Nacional de Música w Madrycie, Bayerische Staatsoper, Münchner Philharmoniker, Palais des beaux-arts, Théâtre royal de la Monnaie w Brukseli, Theater an der Wien, Bregenzer Festspiele, Grand Théâtre de Genève, Ooppera Baletti w Helsinkach, Vlaamse Opera w Antwerpii, Tokyo Suntory Hall, Teatrze Wielkim – Operze Narodowej, Polskiej Operze Królewskiej. Wykonuje rozległy repertuar kameralny oraz recitale z siostrą pianistką Natalią Pasiecznik.
Występowała w licznych koncertach oratoryjnych i symfonicznych w najważniejszych salach koncertowych w niemal wszystkich krajach Europy, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Izraelu, Chinach, Japonii i Australii. Wielokrotnie współpracowała z najwybitniejszymi światowymi orkiestrami pod batutą znamienitych dyrygentów, między innymi: Ivora Boltona, Andrzeja Boreyki, Jeana-Claude’a Casadesusa, Marka Eldera, René Jacobsa, Christophera Hogwooda, Philippe’a Herreweghego, Jerzego Maksymiuka, Jeana-Claude’a Malgoire’a, Kazushiego Ōno, Krzysztofa Pendereckiego, Trevora Pinnocka, Marcella Viottiego.
Laureatka międzynarodowych konkursów wokalnych w s’Hertogenbosch w Holandii, Mirjam Helin w Helsinkach oraz im. Królowej Elżbiety w Brukseli. Otrzymała Paszport „Polityki” (1997), nagrody polskiego przemysłu fonograficznego „Fryderyk” (1997, 2004, 2018), nagrodę „Orfeusz” Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” (1999), Złoty Krzyż Zasługi (2001), Nagrodę im. Andrzeja Hiolskiego za najlepszą kobiecą rolę operową (2004), doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie muzyki (2011). W 2012 roku została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, a w 2023 roku Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Agata Kwiecińska – dziennikarka muzyczna. W latach 2005–2019 roku i ponownie od lutego 2024 roku związana z Programem II Polskiego Radia, gdzie prowadziła między innymi autorskie audycje Five o’clock i Po herbacie. Była redaktor naczelna portalu „Muzykoteka Szkolna” Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego, poświęconego edukacji muzycznej. Współpracowała także z Narodowym Instytutem Fryderyka Chopina jako rzeczniczka prasowa XVII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina oraz z TVP Kultura podczas Konkursów: XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina (2021) i XVI Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego (2022). Publikowała między innymi w „Ruchu Muzycznym”, Dwutygodnik.com, „Tygodniku Powszechnym” i polskiej edycji „Deutsche Welle”. Od września 2020 do czerwca 2024 roku kierowała warszawskim oddziałem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego.
Najczęściej czytane:
W lutym po raz pierwszy wykonane zostaną najnowsze utwory Agaty Zubel i Zygmunta Krauze. Chociaż oba dzieła różnią się od siebie pod względem obsady czy sposobu konstrukcji, to w przypadku źródła inspiracji łączy je eksploracja zagadnień związanych z malarstwem.
Współczesny jazz i XV-wieczna polifonia – czy te światy da się pogodzić? Ależ tak! Dowodem na to jest płyta LAETA MUNDUS od wytwórni ANAKLASIS, która splata głosy dwóch epok w swoistą harmonię sfer. Od 29 stycznia album dostępny jest także na winylu.
Przeglądając spisy dzieł Franciszka Lessla, wśród kompozycji na fortepian i orkiestrę znajdziemy Kaprys i wariacje op. 10 oraz Potpourri op. 12. Nie wszyscy wiedzą jednak, że pod tymi tytułami tak naprawdę kryje się... jeden i ten sam utwór! Jak do tego doszło i co wspólnego mają z tym lipska prasa muzyczna, Tadeusz Kościuszko i polskie damy? W nowym cyklu „Historia pewnego utworu” co miesiąc weźmiemy pod lupę wybraną kompozycję – przypomnimy najciekawsze wątki związane z genezą jej powstania, procesem twórczym, recepcją i dalszymi dziejami.
Czy Wesoły Franiu istnieje naprawdę i czemu Kotek Tęsknotek jest smutny? O procesie nadawania tytułów utworom i współpracy przy tworzeniu publikacji nutowej dla dzieci opowiadają Patrycja Budziacka i Natalia Drozen-Czaplińska – autorki zbioru Wiolinkowe opowieści na skrzypce i fortepian wydanego w Serii Pedagogicznej PWM.
Dyrektor Artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego NDI Sopot Classic Szymon Morus oraz Polska Filharmonia Kameralna Sopot zapraszają młodych kompozytorów do wzięcia udziału w 8. Konkursie Kompozytorskim im. Krzysztofa Pendereckiego, który odbędzie się w ramach 15. edycji Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego NDI Sopot Classic. Konkurs, organizowany co dwa lata, wspiera twórczość młodych artystów, stwarzając im przestrzeń do zaprezentowania swoich utworów przed profesjonalnym jury.
Podobno sam Józef Haydn kupował mu papier nutowy. Na temat jego pochodzenia wysnuto kontrowersyjne teorie, łącząc go z rodziną Czartoryskich. Był twórcą pierwszego polskiego koncertu fortepianowego. Mowa o Franciszku Lesslu, kompozytorze przełomu XVIII i XIX wieku, którego można uznać za najwybitniejszego przed Chopinem. Marcin Tadeusz Łukaszewski kreśli jego sylwetkę w najnowszej Małej Monografii Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, poszukując prawdy i dementując narosłe wokół kompozytora mity.
225 polskich kompozytorów, 1500 utworów, kilkaset godzin muzyki! Rozpoczynamy kolejny rok z programem TUTTI.pl, dzięki któremu Polskie Wydawnictwo Muzyczne wspiera wykonania muzyki polskiej. Beneficjenci otrzymują rabat na wypożyczenie materiałów orkiestrowych w wysokości 70% opłaty.
W ramach nowej odsłony akcji „Kompozytor/Kompozytorka Miesiąca” zajrzymy do pracowni twórców, związanych z naszym Wydawnictwem. Przyjrzymy się ich pracy — czy siadają przy fortepianie, rozkładają papier nutowy na pulpicie i zapisują ołówkiem kolejne dźwięki, czy może jednak instrument i przyrządy piśmiennicze zastąpili myszką i klawiaturą komputera? Naszą szczególną uwagę zwrócimy na ich biurka, przy których pomysły muzyczne materializują się na pięcioliniach kolejnych partytur. Akcji towarzyszą fotografie Bartka Barczyka.
Polskie Wydawnictwo Muzyczne z dumą i radością prezentuje osiągnięcia mijających miesięcy. Rok 2024 to w Oficynie nie tylko nowe utwory, publikacje nutowe, książki i albumy muzyczne, ale także zasoby cyfrowe, wydarzenia koncertowe i edukacyjne oraz międzynarodowe projekty upowszechniające muzykę polską. Miniony rok to również czas intensywnych współprac w ramach licznych wydarzeń w świecie muzyki. Wydawnictwo rozwija się dynamicznie, będąc w centrum najważniejszych wydarzeń świata kultury i podejmując współpracę z partnerami najwyższej klasy.
Wspólne kolędowanie to jedna z piękniejszych tradycji towarzysząca świętom Bożego Narodzenia. Znane wszystkim melodie stają się pretekstem do wielu spotkań muzycznych dzieci i dorosłych, wypełniając muzyką zimowe dni.
