Aktualności
Jak zmienić dźwięki w muzykę? „Biblia pianistów” powraca po 55 latach
2025-09-30
Ceniona w środowisku publikacja Henryka Neuhausa po wielu latach doczekała się nowego wydania. „Sztuka pianistyczna. Notatki pedagoga” to jedna z najsłynniejszych książek metodycznych napisana przez legendarnego pianistę, pedagoga i mentora wirtuozów XX wieku. W 55 rocznicę pierwszego polskiego wydania publikacja powraca do księgarń w unowocześnionej edycji. Premierę książki Polskie Wydawnictwo Muzyczne zaplanowało na ustanowiony przez UNESCO Międzynarodowy Dzień Muzyki, który przypada 1 października.
Henryk Neuhaus uważany jest za jednego z najwybitniejszych pedagogów fortepianu XX wieku. Do grupy jego najsłynniejszych uczniów zalicza się Światosława Richtera, Emila Gilelsa, Władimira Krajniewa czy Eliso Virsaladze. Kuzyn Karola Szymanowskiego i towarzysz jego licznych podróży stał się jednocześnie pierwszym wykonawcą wczesnych utworów fortepianowych kompozytora. Jako koncertujący solista i kameralista przywiązywał wielką wagę do warsztatu pianistycznego, prawidłowego funkcjonowania aparatu ruchowego i właściwej aplikatury. Zasiadał dwukrotnie w jury (w 1937 i 1960 roku) Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina w Warszawie.
Jak myśleć o muzyce?
Mimo że od pierwszego polskiego wydania minęło już 55 lat, „Sztuka pianistyczna” Henryka Neuhausa wciąż pozostaje aktualna. Publikacja pełna ponadczasowych wskazówek i porad przetrwała próbę czasu i niezmiennie pomaga pedagogom w nauczaniu muzyki. Neuhaus pokazuje, jak uniknąć najczęściej popełnianych błędów pedagogicznych i tym samym ukierunkować rozwój młodych muzyków w najważniejszym dla nich czasie – w momencie formowania się osobowości artystycznej i utrwalania odruchów związanych z fizjologią gry. Skierowana do pianistów sprawdzi się również jako uniwersalny przewodnik na drodze do pogłębiania świadomości wykonawczej – dla wszystkich artystów, którzy chcą z uważnością kształtować swój warsztat wykonawczy.
Dawna vs. nowa
Książkę uzupełnia przedmowa autorstwa Konrada Skolarskiego – polskiego pianisty i pedagoga, wykładowcy Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. W publikacji wykorzystane zostało tłumaczenie Artura Taubego obecne w pierwszym polskim wydaniu sprzed 55 lat. Uwspółcześnione zostały ortografia i interpunkcja, natomiast zachowano obecne w oryginale słowa, zwroty i formy gramatyczne, charakterystyczne dla stylu i zasad językowych z lat 60. XX wieku. Dodano też nowe przypisy, które porządkują i aktualizują informacje w kontekście zmian jakie zaszły od czasu napisania książki (1958).
Prawa czy lewa?
„Sztuka pianistyczna” zyskała również nową oprawę wizualną. Okładka zaprojektowana została w dwóch różnych wariantach. Na symbolicznej klawiaturze ukształtowanej z liter, ułożona jest ręka pianisty. Na okładkach połowy nakładu jest to prawa dłoń, na pozostałych – lewa. A wszystko to widać z „perspektywy osoby grającej”. Publikacja stanowi również pierwszy tom nowo powstałej serii „Sztuka i Metoda”, której celem jest ukazanie różnych aspektów pedagogiki muzycznej w relacyjnym uniwersum mistrz-uczeń/uczeń-mistrz.
Premierową publikację można odnaleźć w stacjonarnej księgarni PWM, księgarniach internetowych, m.in.: pwm.sklep.pl, oraz dobrych księgarniach muzycznych w całym kraju.
O autorze:
Henryk Neuhaus (1888–1964) – pianista i pedagog urodzony w Jelizawietgradzie (obecnie Kropywnycki). Początkowo gry fortepianowej uczył się u ojca, następnie swoje umiejętności muzyczne rozwijał pod kierunkiem wuja Feliksa Blumenfelda. Studiował kompozycję w klasie Paula Juona w Berlinie, gdzie pogłębiał tez swoje zdolności pianistyczne pod kierunkiem Leopolda Godowskiego; w latach 1912–1914 podjął u niego studia w Akademie der Tonkunst w Wiedniu. W 1915 roku uzyskał dyplom Konserwatorium w Petersburgu. Był częstym gościem w Tymoszówce – rodzinnym domu Karola Szymanowskiego, towarzyszem licznych podroży kompozytora, pierwszym wykonawcą jego wczesnych utworów fortepianowych. W latach 1919–1922 pracował w Konserwatorium w Kijowie, a od 1922 roku do końca życia był związany z Konserwatorium Moskiewskim (w latach 1935–1937 pełniąc obowiązki rektora tej uczelni). Koncertował jako solista i kameralista. Eksponując swobodę i indywidualność interpretacyjną oraz naturalność gry, przywiązywał wielką wagę do warsztatu pianistycznego, prawidłowego funkcjonowania aparatu ruchowego i właściwej aplikatury. Wykształcił plejadę światowej sławy pianistów, między innymi: Światosława Richtera, Emila Gilelsa, Jakowa Zaka, Stanisława Neuhausa, Jewgienija Malinina, Radu Lupu, Jewgienija Mogilewskiego.
Najczęściej czytane:
Problemy z librettem, kolejne niezrealizowane premiery, konflikt z Londynem i wreszcie zaginięcie partytury – Philaenis, pierwsza opera Romana Statkowskiego, zdawała się nie mieć szczęścia… W kolejnej odsłonie cyklu „Historia pewnego utworu” przyjrzymy się zrządzeniom losu, Pyrrusowym zwycięstwom i długiej drodze na Parnas.
12 listopada 2025 roku przypada setna rocznica śmierci Romana Statkowskiego – polskiego kompozytora nurtu późnoromantycznego i pedagoga, ucznia m.in. Władysława Żeleńskiego, Nikołaja Sołowiowa i Antona Rubinsteina, a (wedle niektórych źródeł) także Nikołaja Rimskiego-Korsakowa. Ciekawy wybór twórczości fortepianowej tego kompozytora, nową instrumentację jego opery Philaenis oraz album z jazzowymi impresjami inspirowanymi operą Maria można znaleźć w katalogu Polskiego Wydawnictwa Muzycznego.
Marcel Chyrzyński tworzy muzykę akustyczną, elektroakustyczną i elektroniczną. Jest również twórcą muzyki do spektakli teatralnych – jego zainteresowania skierowane są głównie na teatr współczesny. W listopadzie jest naszym Kompozytorem Miesiąca i uchyla drzwi do swojej pracowni, w której odnajdziemy m.in. partytury najnowszych utworów, niezwykłe kolekcje japońskich drzeworytów, czy imponujący zestaw… fajek.
Dorian Gray – operowa odsłona jedynej powieści Oscara Wilde’a na scenie Teatru Wielkiego w Poznaniu. Niewinność i niczym nieskażone piękno w pułapce kultu młodości w operze skomponowanej przez Elżbietę Sikorę i w inscenizacji Davida Pountneya. Za pulpitem dyrygenckim maestro Jacek Kaspszyk.
Za Wydarzenie roku uznano Muzyczne Spotkania z okazji 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego w Narodowym Forum Muzyki – za dwudniowe święto polskiej muzyki we Wrocławiu, które zgromadziło liczną publiczność i ponad pięciuset wykonawców podczas 34 koncertów, warsztatów i spotkań.
7 dni, 7 koncertów w Studiu im. Romany Bobrowskiej Radia Kraków, w tym 6 w formule recitali fortepianowych. 7 nowych programów zbudowanych wokół twórczości wybitnych kompozytorek i kompozytorów XX oraz XXI wieku. Polskie Wydawnictwo Muzyczne, wytwórnia ANAKLASIS i Radio Kraków zapraszają na drugą odsłonę cyklu koncertów ANAKLASIS NA FALI 2.0, która odbędzie się 24–30 listopada 2025 r.
Polska muzyka najnowsza zabrzmi w przedostatnim miesiącu 2025 roku w Warszawie, Krakowie, Łodzi i Katowicach. Usłyszymy kompozycje Marcela Chyrzyńskiego, Wojciecha Widłaka, Pawła Malinowskiego, Aleksandra Lasonia, Krzysztofa Wołka, Hanny Kulenty, Pawła Hendricha oraz Zbigniewa Bargielskiego. Szczególna prapremiera szykuje się także w Poznaniu, gdzie zobaczymy i usłyszymy najnowszą operę Elżbiety Sikory. Tych premier nie można przegapić!
Kolejna edycja Dnia Edukacji Muzycznej dobiegła końca – był to czas pełen zdobywania wiedzy, wymiany doświadczeń, inspiracji i miłych spotkań. W wydarzeniu organizowanym przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne wzięło udział ponad 150 osób. Dziękujemy, że byliście z nami w Poznaniu!
Polskie Wydawnictwo Muzyczne i Filharmonia im. Karola Szymanowskiego w Krakowie mają zaszczyt zaprosić na jubileuszowy koncert, który zwieńczy całoroczne obchody 80-lecia istnienia Oficyny. Ostatnie w tym roku „Muzyczne spotkanie” nie tylko ukaże różnorodność katalogu PWM; dostarczy też niezapomnianych wrażeń i emocji związanych ze wspólnym świętowaniem polskiej muzyki – w najlepszym wydaniu oraz wykonaniu.
15 października podczas gali w De Vere Grand Connaught Rooms w Londynie odbyło się wręczenie prestiżowych nagród Gramophone Classical Music Awards. W kategorii Early Music statuetkę otrzymała płyta ‘The Krasiński Codex’ („Kodeks Krasińskich”) zespołów Ensemble Dragma i Ensemble Peregrina pod kierownictwem Agnieszki Budzińskiej-Bennett. Trzypłytowy album jest jednym z owoców projektu „Kras 52”, zrealizowanego przez Instytut Adama Mickiewicza we współpracy z Polskim Wydawnictwem Muzycznym.
