Aktualności
Agata Zubel Koryfeuszem Muzyki Polskiej
2016-10-01
Międzynarodowy Dzień Muzyki przyniósł rewelacyjne wieści z Instytutu Muzyki i Tańca: Agata Zubel otrzymała nagrodę Koryfeusz Muzyki Polskiej w kategorii Osobowość Roku!
Jest Wrocławianką. Tu się urodziła i kształciła uzyskując dyplom z kompozycji wraz z wyróżnieniem Primus Inter Pares w klasie Jana Wichrowskiego oraz kończąc studia wokalne pod kierunkiem Danuty Paziuk-Zisper. W 2004 roku uzyskała tytuł doktora, a w 2014 – doktora habilitowanego.
Twórczość adeptki wrocławskiej Akademii Muzycznej została doceniona bardzo szybko: pojawiają się pierwsze znaczące nagrody i wyróżnienia. W 1999 roku jest to I nagroda wraz z nagrodą PWM na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. Andrzej Panufnika, rok później najwyższe laury i Nagroda Specjalna PR na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. Adama Didura. Lata 2002 i 2003 owocują nagrodami na konkursach międzynarodowych w Rydze i w Moskwie.
Rok 2004 przynosi nagłe zastępstwo za niedysponowaną Salome Kammer podczas Warszawskiej Jesieni. Agata Zubel zachwyca wtedy swym głosem nie tylko publiczność, ale i Bernharda Langa. Dostaje zaproszenie do Darmstadt i tam nawiązuje współpracę z zespołem Klangforum Wien – odtąd bardzo często będą razem koncertować, wykonując jej utwory, zazwyczaj z kompozytorką w roli solistki.
Pojawiają się liczne zamówienia festiwali i instytucji muzycznych, dla których powstają m.in. nad Pieśniami (Festiwal „Wratislavia Cantans”, 2007), III Symfonia (stypendium Rockefeller Foundation, 2008), Aforyzmy na Miłosza (Festiwal „Sacrum Profanum” w Krakowie, 2011), Ulicami ludzkiego miasta (Deutschlandfunk dla Festiwalu „Warszawska Jesień”, 2011), Labirynt (Instytut Polski w Tel Awiwie, 2012), What is the Word (Klangforum Wien, 2012), Percussion Store (Filharmonia Krakowska, 2012), IN (Hannoversche Gesellschaft für Neue Musik dla Staatsoper Hannover, 2013).
W roku 2005 otrzymuje Paszport Polityki, w kolejnych „Orfeusza” – nagrodę środowiska muzycznego oraz inne nagrody doceniające Jej kunszt wokalny. Rok 2010 przynosi Fryderyka w kategorii ‘muzyka współczesna’ za płytę Cascando.
Znaczącym wydarzeniem jest zwycięstwo na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w 2013 roku. Not I okazał się być najlepszym utworem konkursu. Rok później (2014) ten sam utwór został wyróżniony nagrodą Polonica Nova. Jednocześnie Agata Zubel otrzymuje Doroczną Nagrodę ZKP, a Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego honoruje ją odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
Nagrody te zbiegają się w czasie z wydaniem płyty monograficznej, której tytułem jest nazwa zwycięskiego utworu, Not I. Płyta została wydana w 2014 roku przez firmę Kairos – wytwórnię, która w swoim katalogu ma największe nazwiska twórców współczesnych.
Amerykański krytyk muzyczny Alex Ross zalicza płytę do dziesiątki najlepszych na świecie (!), a o Agacie Zubel pisze na łamach „New Yorkera”: ‘cudownie utalentowana kompozytorka-wokalistka’.
Spływają kolejne zamówienia od zespołów wykonujących muzykę najnowszą. W 2015 roku zostaje prawykonany przez Los Angeles Philharmonic Chapter 13. Kolejne zamówienie, przychodzi od paryskiego Ensemble InterContemporain. Ten kameralny zespół pod dyrekcją Guillaume Bourgogne wykonuje Double Battery podczas wrocławskiego festiwalu Musica Electronica Nova w maju bieżącego roku. W planach kolejne prawykonania: już 27 października Seattle Symphony prowadzona przez Ludovica Morlota wykona najnowszy utwór Agaty Zubel, In the Shade of an Unshed Tear.
Oprócz ścieżki kompozytorskiej, równie istotnym elementem jej życia jest koncertowanie (występuje ze wspomnianym wcześniej Klangforum Wien, ale także z musikFabrik, London Sinfonietta, Eighth Blackbird Ensemble, San Francisco Contemporary Music Players, czy Seattle Chamber Players). Nagrała kilkanaście płyt, w tym nominowane do Fryderyka Dream Lake z interpretacjami pieśni Witolda Lutosławskiego i Andrzeja Czajkowskiego, Poems z pieśniami Coplanda, Berga i Szymańskiego oraz album El Derwid - Plamy na słońcu.
Znajduje czas, by wiedzą i doświadczeniem dzielić się ze studentami macierzystej uczelni.
Agata Zubel – kompozytorka, wokalistka, wykładowca. Niewyczerpany wulkan energii.
KORYFEUSZ MUZYKI POLSKIEJ!
GRATULUJEMY!
©PWM / fot. Michał Ramus
Najczęściej czytane:
Współczesny jazz i XV-wieczna polifonia – czy te światy da się pogodzić? Ależ tak! Dowodem na to jest płyta LAETA MUNDUS od wytwórni ANAKLASIS, która splata głosy dwóch epok w swoistą harmonię sfer. Od 29 stycznia album dostępny jest także na winylu.
Przeglądając spisy dzieł Franciszka Lessla, wśród kompozycji na fortepian i orkiestrę znajdziemy Kaprys i wariacje op. 10 oraz Potpourri op. 12. Nie wszyscy wiedzą jednak, że pod tymi tytułami tak naprawdę kryje się... jeden i ten sam utwór! Jak do tego doszło i co wspólnego mają z tym lipska prasa muzyczna, Tadeusz Kościuszko i polskie damy? W nowym cyklu „Historia pewnego utworu” co miesiąc weźmiemy pod lupę wybraną kompozycję – przypomnimy najciekawsze wątki związane z genezą jej powstania, procesem twórczym, recepcją i dalszymi dziejami.
Czy Wesoły Franiu istnieje naprawdę i czemu Kotek Tęsknotek jest smutny? O procesie nadawania tytułów utworom i współpracy przy tworzeniu publikacji nutowej dla dzieci opowiadają Patrycja Budziacka i Natalia Drozen-Czaplińska – autorki zbioru Wiolinkowe opowieści na skrzypce i fortepian wydanego w Serii Pedagogicznej PWM.
Dyrektor Artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego NDI Sopot Classic Szymon Morus oraz Polska Filharmonia Kameralna Sopot zapraszają młodych kompozytorów do wzięcia udziału w 8. Konkursie Kompozytorskim im. Krzysztofa Pendereckiego, który odbędzie się w ramach 15. edycji Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego NDI Sopot Classic. Konkurs, organizowany co dwa lata, wspiera twórczość młodych artystów, stwarzając im przestrzeń do zaprezentowania swoich utworów przed profesjonalnym jury.
Podobno sam Józef Haydn kupował mu papier nutowy. Na temat jego pochodzenia wysnuto kontrowersyjne teorie, łącząc go z rodziną Czartoryskich. Był twórcą pierwszego polskiego koncertu fortepianowego. Mowa o Franciszku Lesslu, kompozytorze przełomu XVIII i XIX wieku, którego można uznać za najwybitniejszego przed Chopinem. Marcin Tadeusz Łukaszewski kreśli jego sylwetkę w najnowszej Małej Monografii Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, poszukując prawdy i dementując narosłe wokół kompozytora mity.
225 polskich kompozytorów, 1500 utworów, kilkaset godzin muzyki! Rozpoczynamy kolejny rok z programem TUTTI.pl, dzięki któremu Polskie Wydawnictwo Muzyczne wspiera wykonania muzyki polskiej. Beneficjenci otrzymują rabat na wypożyczenie materiałów orkiestrowych w wysokości 70% opłaty.
W ramach nowej odsłony akcji „Kompozytor/Kompozytorka Miesiąca” zajrzymy do pracowni twórców, związanych z naszym Wydawnictwem. Przyjrzymy się ich pracy — czy siadają przy fortepianie, rozkładają papier nutowy na pulpicie i zapisują ołówkiem kolejne dźwięki, czy może jednak instrument i przyrządy piśmiennicze zastąpili myszką i klawiaturą komputera? Naszą szczególną uwagę zwrócimy na ich biurka, przy których pomysły muzyczne materializują się na pięcioliniach kolejnych partytur. Akcji towarzyszą fotografie Bartka Barczyka.
Polskie Wydawnictwo Muzyczne z dumą i radością prezentuje osiągnięcia mijających miesięcy. Rok 2024 to w Oficynie nie tylko nowe utwory, publikacje nutowe, książki i albumy muzyczne, ale także zasoby cyfrowe, wydarzenia koncertowe i edukacyjne oraz międzynarodowe projekty upowszechniające muzykę polską. Miniony rok to również czas intensywnych współprac w ramach licznych wydarzeń w świecie muzyki. Wydawnictwo rozwija się dynamicznie, będąc w centrum najważniejszych wydarzeń świata kultury i podejmując współpracę z partnerami najwyższej klasy.
Wspólne kolędowanie to jedna z piękniejszych tradycji towarzysząca świętom Bożego Narodzenia. Znane wszystkim melodie stają się pretekstem do wielu spotkań muzycznych dzieci i dorosłych, wypełniając muzyką zimowe dni.
Intonacja i artykulacja w prostych fanfarach, prowadzenie frazy w kantylenach, śpiewność linii melodycznej. To tylko niektóre elementy gry, które ćwiczy każdy trębacz. Najlepiej, gdy ćwiczenia łączą się z satysfakcją z grania interesujących utworów.
O rekomendacje publikacji przeznaczonych na trąbkę z katalogu naszego Wydawnictwa poprosiliśmy Sławomira Cichora – muzyka orkiestrowego, który współpracował m.in. z Polish Festival Orchestra, Orkiestrą Filharmonii Wrocławskiej i Sinfonią Varsovią. W latach 2003–2010 pracował na stanowisku I trębacza w orkiestrze Filharmonii Narodowej w Warszawie. Obecnie gra jako I trębacz w Filharmonii Łódzkiej, współpracuje również z orkiestrą Królewskiej Opery Belgijskiej w Brukseli.
