Aktualności
Łukasz Borowicz o „Chapter 13” Agaty Zubel
2016-01-12
Już tylko tydzień dzieli nas od premiery Chapter 13 Agaty Zubel. Koncert 19 stycznia w Los Angeles poprowadzi Łukasz Borowicz, którego przepytaliśmy na tę okoliczność:
Jak doszło do tego, że to właśnie Pan stanie za pulpitem dyrygenckim w Los Angeles by poprowadzić prawykonanie najnowszego utworu Agaty Zubel Chapter 13?
Zaproszenie jest wynikiem mojej stałej współpracy z agencją artystyczną Cami Music oraz wieloletnich działań Instytutu Adama Mickiewicza, które skutecznie promują repertuar, kompozytorów, a także wykonawców polskich.
Jak dobrze zna Pan twórczość Agaty Zubel? Może któryś z Jej utworów jest Panu szczególnie bliski?
Twórczość Agaty Zubel obserwuję i podziwiam od wielu lat. Pamiętam moją fascynację jej II Symfonią, jej liczne występy we własnych dziełach, a także nasze wspólne wykonania.
Co jest dla Pana najciekawsze w partyturze Chapter 13?
Znakomite podążanie za tekstem literackim, całkowicie świeży i przekonujący mnie rodzaj ilustracji dźwiękowej, będący subtelnym nawiązaniem do kolorytu partytur klasyków francuskiej muzyki ubiegłego stulecia.
Chapter 13 wykorzystuje fragmenty tekstu Małego księcia Antoine’a de Saint-Exupéry’ego. Czy użycie tego tekstu wpływa na tkankę i treść muzyczną utworu?
Oczywiście, albowiem każdy utwór napisany pod wpływem znakomitego tekstu nosi jego znamiona. Subtelna ironia, ulotna poezja i wieloznaczeniowość wypowiedzi Małego Księcia – wszystko to odnajduję w misternych układach rytmicznych, które nigdy nie są dosadne, zawsze pozostają w służbie ekspresji. Muzyka Agaty Zubel jest niesłychanie zmienna, z wielką łatwością przechodzi od nastroju zabawnego dialogu do metaforycznych podsumowań. Wszystko to składa się na wartość nowo powstałego dzieła.
Czy przygotowania do premiery w Los Angeles różniły/różnią się od standardowej Pana pracy nad nową partyturą? Chapter 13 jest utworem na kameralny skład. Jakie są tego konsekwencje dla dyrygenta?
Precyzja, precyzja i jeszcze raz precyzja. Skądinąd są to konsekwencje, które każdy dyrygent powinien (z przyjemnością) przywoływać, egzekwować i ponosić przy pracy nad utworami, zarówno na składy kameralne, jak i wielkie symfoniczne. Chapter 13 jest w swojej kategorii całkowicie bezkonkurencyjny jeśli chodzi o skalę trudności. Dlatego też z respektem, ale i wielką radością podejmujemy wyzwanie jego prawykonania.
Najczęściej czytane:
Rozpoczynający się miesiąc ma szansę zapisać się w historii muzyki polskiej nie tylko ze względu na dużą liczbę prawykonań. Uwagę entuzjastów muzyki skupią wydarzenia w Krakowie, Wrocławiu, Katowicach i Warszawie. Swoje premiery będą miały tam zarówno utwory najnowsze, jak i dzieła starsze, które po wielu latach zapomnienia zostaną włączone do życia koncertowego.
Bezprecedensowy hit teatralny – w samej Warszawie w ciągu 50 lat od prapremiery doczekał się 800 przedstawień. Kiedy Polacy nie posiadali własnego państwa, rozpowszechniał rodzimą kulturę i tańce, docierając m.in. do Paryża, Pragi, Lwowa, Mińska, Kijowa, Wilna, Petersburga czy Moskwy. W kolejnej odsłonie cyklu Historia pewnego utworu bierzemy pod lupę Wesele w Ojcowie, szukając Ojca (a raczej Ojców!) jego sukcesu.
Występuje na najsłynniejszych estradach muzycznych: nowojorskich Carnegie Hall i Lincoln Center, Concertgebouw w Amsterdamie, na BBC Proms w londyńskiej Royal Albert Hall czy wiedeńskich Musikverein i Konzerthaus. W lutym 2021 roku podpisała ekskluzywny kontrakt z prestiżowym wydawnictwem fonograficznym Deutsche Grammophon. Od tego roku Bomsori Kim nosi zaszczytny tytuł ambasadorki twórczości Grażyny Bacewicz, na całym świecie bowiem wykonuje i promuje muzykę tej najważniejszej polskiej kompozytorki.
Filharmonia Pomorska im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy zaprasza do udziału w Konkursie Kompozytorskim na utwór symfoniczny inspirowany gobelinem Jerzego Krechowicza Piesomen Antropon (Uczyńmy Człowieka) Ceta.Konkurs adresowany jest do profesjonalnych kompozytorów urodzonych przed 10 kwietnia 1999 r. Termin zgłoszenia partytur upływa z dniem 1 kwietnia 2025 roku.
70 lat temu ukazał się literacki portret Fryderyka Chopina pióra Jarosława Iwaszkiewicza, który na stałe wpisał się do kanonu literatury poświęconej kompozytorowi. Teraz, dzięki staraniom Polskiego Wydawnictwa Muzycznego, powraca na półki w specjalnej, odświeżonej, jubileuszowej edycji. Premiera nowego wydania już 26 lutego.
W lutym zaglądamy do pracowni Sławomira Kupczaka – kompozytora związanego z Polskim Wydawnictwem Muzycznym od ponad dwunastu lat. Tworzy muzykę solową, kameralną, symfoniczną, elektroakustyczną, teatralną oraz filmową. Jak sam przyznaje, komponowanie jest procesem złożonym i skomplikowanym, ale jednocześnie jest też przygodą, niosącą ze sobą sporą radość. Na jego biurku znajdziemy całkiem sporo urządzeń i przyrządów służących tworzeniu kolejnych utworów.
Muzyczne spotkania odbywające się w ramach tegorocznego jubileuszu 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego będą okazją do poznania najpiękniejszych dzieł muzyki kameralnej i chóralnej oraz zacieśnienia więzi między słuchaczami a kompozytorami i wykonawcami. Nie zabraknie również utworów solowych skomponowanych na dzwony carillonu. Do wspólnego świętowania podczas jubileuszowych koncertów zapraszamy w dniach 7–8 marca do Narodowego Forum Muzyki im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu.
W ramach obchodów jubileuszu 80-lecia Polskiego Wydawnictwa Muzycznego zapraszamy do różnych przestrzeni NFM na spotkania edukacyjne. W ciągu dwóch dni świętowania odbędzie się szereg wydarzeń, które pozwolą uczestnikom na głębsze poznanie historii polskiej muzyki oraz jej twórców.
To już osiemdziesiąt lat od kiedy Polskie Wydawnictwo Muzyczne wspiera rozwój polskiej kultury muzycznej na świecie. Przypadający w 2025 roku jubileusz Oficyna uświetni serią koncertów z udziałem artystów najwyższej próby w renomowanych salach koncertowych w Polsce. Podczas licznych aktywności muzycznych i edukacyjnych towarzyszyć nam będzie najlepsza polska twórczość. Do wspólnego świętowania zapraszamy już 7 i 8 marca do Wrocławia!
W lutym po raz pierwszy wykonane zostaną najnowsze utwory Agaty Zubel i Zygmunta Krauze. Chociaż oba dzieła różnią się od siebie pod względem obsady czy sposobu konstrukcji, to w przypadku źródła inspiracji łączy je eksploracja zagadnień związanych z malarstwem.
